யோபு 8
Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
2 ௨ “நீர் எதுவரைக்கும் இப்படிப்பட்டவைகளைப் பேசுவீர்? எதுவரைக்கும் உம்முடைய வாயின் வார்த்தைகள் பலமான காற்றைப்போலிருக்கும்?
How long wilt thou speak these things? Or, as a mighty wind, shall be the sayings of thy mouth?
Should, GOD, pervert justice? Or, the Almighty, pervert righteousness?
4 ௪ உம்முடைய பிள்ளைகள் அவருக்கு விரோதமாகப் பாவம் செய்திருந்தாலும் அவர்களுடைய பாவத்தின் தண்டனைக்கு அவர்களை அவர் ஒப்புக்கொடுத்திருந்தாலும்,
Though, thy children, sinned against him, and he delivered them into the hand of their transgression,
Yet, if, thou thyself, wilt diligently seek unto GOD, —and, unto the Almighty, wilt make supplication;
6 ௬ சுத்தமும் செம்மையுமாய் இருந்தீர் என்றால், அப்பொழுது அவர் உமக்காக விழித்து நீதியுள்ள உம்முடைய குடியிருக்கும் இடத்தை செழிப்புள்ளதாக்குவார்.
If, pure and upright, thou thyself, art, surely, now, will he answer thy prayer, and will prosper thy righteous habitation:
So shall thy beginning appear small, —when, thy latter end, he shall greatly increase!
8 ௮ ஆகையால், நீர் முந்தின தலைமுறையாரிடத்தில் விசாரித்து, அவர்கள் முன்னோர்களின் செய்தியை ஆராய்ந்துபாரும்.
For inquire, I pray thee, of a former generation, and prepare thyself for the research of their fathers; —
For, of yesterday, are, we, and cannot know, for, a shadow, are our days upon earth:
10 ௧0 அவர்கள் உமக்கு போதித்து, உமக்குத் தெரிவித்து, தங்கள் இருதயத்திலிருக்கும் நியாயங்களை வெளிப்படுத்துவார்கள் அல்லவோ?
Shall, they, not teach thee—tell thee, and, out of their memory, bring forth words?
Can the paper-reed grow up, without a marsh? Or the rush grow up, without water?
12 ௧௨ அது இன்னும் பச்சையாயிருக்கும்போதே, அறுக்கப்படாதிருந்தும் மற்ற எந்தப் புல்லைவிட சீக்கிரமாக வாடிப்போகும் அல்லவோ?
Though while still, in its freshness, it be not plucked off, yet, before any kind of grass, it doth wither:
So, shall be the latter end of all who forget GOD, and, the hope of the impious, shall perish:
Whose trust shall be contemptible, —and, a spider’s web, his confidence:
He leaneth upon his house, and it will not stand, he holdeth it fast, and it will not remain erect.
Full of moisture he is, before the sun, and, over his garden, his shoot goeth forth:
Over a heap, his roots are entwined, a place of stones, he descrieth;
18 ௧௮ அது அதினிடத்தில் இல்லாமல் அழிந்தபின், அது இருந்த இடம் உன்னை நான் பார்த்ததில்லையென்று மறுதலிக்கும்.
If one destroy him out of his place, then will it disown him [saying] —I have not seen thee.
19 ௧௯ இதோ, அவனுடைய வழியின் மகிழ்ச்சி இப்படியே போகிறது; ஆனாலும் வேறே ஆட்கள் அந்த இடத்திலிருந்து எழும்புவார்கள்.
Lo! that, is the joy of his way, —and, out of the dust, shall others spring up.
Lo! GOD, will not reject a blameless man, neither will he grasp the hand of evil-doers:
At length he shall fill with laughter thy mouth, and thy lips, with a shout of triumph:
22 ௨௨ உம்மைப் பகைக்கிறவர்கள் வெட்கத்தால் மூடப்படுவார்கள்; துன்மார்க்கருடைய கூடாரம் அழிந்துபோகும்” என்றான்.
They who hate thee, shall be clothed with shame, but, the tent of the lawless, shall not be!
