யோபு 6
Felelt Jób és mondta:
Vajha mérve mérnék bosszúságomat a gyötrelmemet mérlegre vetnék egyaránt!
Mert most tengerek fövenyénél nehezebb, azért megzavarodtak szavaim.
4 ௪ சர்வவல்லமையுள்ள தேவனின் அம்புகள் எனக்குள் தைத்திருக்கிறது; அவைகளின் விஷம் என் உயிரைக் குடிக்கிறது; தேவனால் உண்டாகும் பயங்கரங்கள் எனக்கு முன்பாக அணியணியாக நிற்கிறது.
Mert a Mindenható nyilai vannak bennem, a melyeknek mérgét lelkem issza; Isten ijedelmei sorakoznak ellenem.
Ordít-e a vadszamár a pázsiton, avagy bőg-e az ökör abraka mellett?
Ehető-e a mi ízetlen, só nélkül, avagy van-e íz a tojás fehérjében?
Vonakodott hozzá nyúlni a lelkem; azok az én kórságos ételem.
Bárcsak beteljesednék kérésem s reményemet megadná Isten;
s tetszenék Istennek, hogy összezúzzon engem, megoldaná kezét, hogy véget vessen nekem!
10 ௧0 அப்பொழுதாவது எனக்கு ஆறுதல் இருக்குமே; அப்பொழுது என்னை விட்டு நீங்காத வியாதியினால் உணர்வில்லாமல் இருப்பேன்; பரிசுத்தருடைய வார்த்தைகளை நான் மறைத்துவைக்கவில்லை, அவர் என்னைக் கைவிடமாட்டார்.
Akkor volna még vigasztalásom – fölszökném kíméletlen fájdalomban – hogy nem tagadtam meg a Szentnek szavait.
11 ௧௧ நான் காத்துக்கொண்டிருக்க என் பெலன் எம்மாத்திரம்? என் வாழ்நாள் நீடித்திருக்கச் செய்ய என் முடிவு எப்படிப்பட்டது?
Mi az erőm, hogy várakozzam, s mi a végem, hogy türtessem magam?
Avagy kövek ereje-e az én erőm, vagy ércz az én húsom?
Hiszen segítségem nincs bennem, és üdvösségem elutasíttatott tőlem.
14 ௧௪ உபத்திரவப்படுகிறவனுக்கு அவனுடைய நண்பரால் தயவு கிடைக்கவேண்டும்; அவனோ சர்வவல்லமையுள்ள தேவனுக்குப் பயப்படாமல் போகிறான்.
Az elcsüggedőt barátjától szeretet illeti, ha el is hagyja a Mindenható félelmét!
Testvéreim hűtelenek lettek mint a patak, mint a hogy medrükben a patakok eltűnnek.
A melyek sötétlenek a jégtől, bennök rejtőzik el a hó;
mikor hőség éri, megsemmisülnek, midőn meleg van, elenyésznek helyükből.
Kanyarodnak útjuk ösvényei, elhúzódnak a pusztaságban és elvesznek.
Ide tekintettek Téma karavánjai, Sába vándorcsapatai reménykedtek bennük;
megszégyenültek, hogy bíztak, elérkeztek odáig és elpirultak.
21 ௨௧ அப்படியே நீங்களும் இப்பொழுது ஒன்றுக்கும் உதவாமற்போனீர்கள்; என் ஆபத்தைக் கண்டு பயப்படுகிறீர்கள்.
Mert most az övéi vagytok, láttok rettegést és féltek.
22 ௨௨ எனக்கு ஏதாகிலும் கொண்டு வாருங்கள் என்றும், உங்கள் செல்வத்திலிருந்து எனக்கு ஏதாவது பணம் கொடுங்கள் என்றும்;
Hát mondtam-e: adjatok nékem, és vagyontokból vesztegetést ajáljatok értem,
23 ௨௩ அல்லது சத்துருவின் கைக்கு என்னை காப்பாற்றுங்கள், கொடியவரின் கைக்கு என்னை தப்புவித்து காப்பாற்றிவிடுங்கள் என்றும் நான் சொன்னதுண்டோ?
és szabadítsatok ki szorongatónak kezéből s zsarnokok kezétől váltsatok meg engem?
24 ௨௪ எனக்கு பதில் சொல்லுங்கள், நான் மவுனமாயிருப்பேன்; நான் எதிலே தவறுசெய்தேனோ அதை எனக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்.
Tanítsatok engem s én elhallgatok, és ha mit tévedtem, értessétek meg velem.
Mi hathatósak az egyenes beszédek, de miképp fedne feddés, minő a tietek?
26 ௨௬ கடிந்துகொள்ள நீங்கள் வார்த்தைகளை யோசித்து, நம்பிக்கையற்றவனுடைய வார்த்தைகளைக் காற்றிலே விட்டுவிடுகிறீர்களோ?
Szókat tekintetek-e feddésnek és szélnek az elcsüggedettnek beszédeit?
27 ௨௭ இப்படிச் செய்து திக்கற்றவன்மேல் நீங்கள் விழுந்து, உங்கள் நண்பனுக்குப் படுகுழியை வெட்டுகிறீர்கள்.
Még árvának is nekiestek és áskálódtok barátotok ellen.
28 ௨௮ இப்போதும் உங்களுக்கு விருப்பமானால் என்னை நோக்கிப் பாருங்கள்; அப்பொழுது நான் பொய்சொல்லுகிறேனோ என்று உங்களுக்கு வெளிப்படையாகத் தெரியும்.
Most hát egyezzetek bele, forduljatok felém, arczotokba vajon hazudom-e?
29 ௨௯ நீங்கள் திரும்ப யோசித்து பாருங்கள்; அநீதி காணப்படாதிருக்கும்; திரும்ப சிந்தியுங்கள் என் நீதி அதிலே வெளிப்படும்.
Térjetek meg, kérlek, ne essék jogtalanság, igen, térjetek meg, folyton áll ebben az igazam!
Van-e nyelvemen jogtalanság, avagy ínyem nem érezné-e a gyötrelmeket?
