யோபு 5
1 ௧ “இப்போது கூப்பிடும், உமக்கு பதில் கொடுப்பவர் உண்டோ என்று பார்ப்போம்? பரிசுத்தவான்களில் யாரை நோக்கிப் பார்ப்பீர்?
Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
4 ௪ அவனுடைய பிள்ளைகள் காப்பாற்றுவதற்குத் தூரமாகி, காப்பாற்றுவாரில்லாமல், வாசலிலே நொறுக்கப்பட்டார்கள்.
Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
5 ௫ பசித்தவன் அவனுடைய விளைச்சலை முட்செடிகளுக்குள் இருந்து பறித்துச் சாப்பிட்டான்; பேராசைக்காரன் அவனுடைய செல்வத்தை விழுங்கினான்.
De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
12 ௧௨ தந்திரக்காரரின் கைகள் காரியத்தை முழுவதும் செய்துமுடிக்காமல் இருக்க, அவர்களுடைய திட்டங்களை அவர் பொய்யாக்குகிறார்.
som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
14 ௧௪ அவர்கள் பகற்காலத்திலே இருளுக்குள்ளாகி, மத்தியான வேளையிலே இரவில் தடவுகிறதுபோல தடவி அலைகிறார்கள்.
om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
15 ௧௫ ஆனாலும் எளியவனை அவர்கள் வாயிலிருக்கிற பட்டயத்திற்கும், பெலவானின் கைக்கும் தடுத்து காப்பாற்றுகிறார்.
Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
17 ௧௭ இதோ, தேவன் தண்டிக்கிற மனிதன் பாக்கியவான்; ஆகையால் சர்வவல்லவருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதிரும்.
Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
23 ௨௩ வெளியின் கற்களுடனும் உமக்கு உடன்படிக்கையிருக்கும்; வெளியின் மிருகங்களும் உம்முடன் சமாதானமாயிருக்கும்.
for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
24 ௨௪ உம்முடைய குடியிருப்பு சமாதானத்துடன் இருக்கக் காண்பீர்; உம்முடைய குடியிருக்கும் இடத்தை விசாரிக்கும்போது குறைவைக் காணமாட்டீர்.
Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
25 ௨௫ உம்முடைய சந்ததி பெருகி, உம்முடைய சந்ததியார் பூமியின் தாவரங்களைப்போல இருப்பார்கள் என்பதை அறிந்துகொள்வீர்கள்.
Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
27 ௨௭ இதோ, நாங்கள் ஆராய்ந்து அறிந்தது இதுதான்; காரியம் இப்படியிருக்கிறது; இதை நீர் கேட்டு உமக்கு நன்மையுண்டாக அறிந்துகொள்ளும்” என்றான்.
Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!
