யோபு 5
1 ௧ “இப்போது கூப்பிடும், உமக்கு பதில் கொடுப்பவர் உண்டோ என்று பார்ப்போம்? பரிசுத்தவான்களில் யாரை நோக்கிப் பார்ப்பீர்?
Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
4 ௪ அவனுடைய பிள்ளைகள் காப்பாற்றுவதற்குத் தூரமாகி, காப்பாற்றுவாரில்லாமல், வாசலிலே நொறுக்கப்பட்டார்கள்.
His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
5 ௫ பசித்தவன் அவனுடைய விளைச்சலை முட்செடிகளுக்குள் இருந்து பறித்துச் சாப்பிட்டான்; பேராசைக்காரன் அவனுடைய செல்வத்தை விழுங்கினான்.
His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
I would look to God, And to God would I commit my cause,
Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
12 ௧௨ தந்திரக்காரரின் கைகள் காரியத்தை முழுவதும் செய்துமுடிக்காமல் இருக்க, அவர்களுடைய திட்டங்களை அவர் பொய்யாக்குகிறார்.
Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
14 ௧௪ அவர்கள் பகற்காலத்திலே இருளுக்குள்ளாகி, மத்தியான வேளையிலே இரவில் தடவுகிறதுபோல தடவி அலைகிறார்கள்.
They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
15 ௧௫ ஆனாலும் எளியவனை அவர்கள் வாயிலிருக்கிற பட்டயத்திற்கும், பெலவானின் கைக்கும் தடுத்து காப்பாற்றுகிறார்.
So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
17 ௧௭ இதோ, தேவன் தண்டிக்கிற மனிதன் பாக்கியவான்; ஆகையால் சர்வவல்லவருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதிரும்.
Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
23 ௨௩ வெளியின் கற்களுடனும் உமக்கு உடன்படிக்கையிருக்கும்; வெளியின் மிருகங்களும் உம்முடன் சமாதானமாயிருக்கும்.
For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
24 ௨௪ உம்முடைய குடியிருப்பு சமாதானத்துடன் இருக்கக் காண்பீர்; உம்முடைய குடியிருக்கும் இடத்தை விசாரிக்கும்போது குறைவைக் காணமாட்டீர்.
Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
25 ௨௫ உம்முடைய சந்ததி பெருகி, உம்முடைய சந்ததியார் பூமியின் தாவரங்களைப்போல இருப்பார்கள் என்பதை அறிந்துகொள்வீர்கள்.
Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
27 ௨௭ இதோ, நாங்கள் ஆராய்ந்து அறிந்தது இதுதான்; காரியம் இப்படியிருக்கிறது; இதை நீர் கேட்டு உமக்கு நன்மையுண்டாக அறிந்துகொள்ளும்” என்றான்.
Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
