யோபு 5
1 ௧ “இப்போது கூப்பிடும், உமக்கு பதில் கொடுப்பவர் உண்டோ என்று பார்ப்போம்? பரிசுத்தவான்களில் யாரை நோக்கிப் பார்ப்பீர்?
Call, I pray thee! Is there any that answereth thee? and to which of the holy ones wilt thou turn?
For vexation killeth the foolish man, and envy slayeth the simple.
I myself saw the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.
4 ௪ அவனுடைய பிள்ளைகள் காப்பாற்றுவதற்குத் தூரமாகி, காப்பாற்றுவாரில்லாமல், வாசலிலே நொறுக்கப்பட்டார்கள்.
His children are far from safety, and they are crushed in the gate, and there is no deliverer:
5 ௫ பசித்தவன் அவனுடைய விளைச்சலை முட்செடிகளுக்குள் இருந்து பறித்துச் சாப்பிட்டான்; பேராசைக்காரன் அவனுடைய செல்வத்தை விழுங்கினான்.
Whose harvest the hungry eateth up, and taketh even out of the thorns; and the snare gapeth for his substance.
For evil cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
For man is born to trouble, as the sparks fly upwards.
But as for me I will seek unto God, and unto God commit my cause;
Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
Who giveth rain on the face of the earth, and sendeth waters on the face of the fields;
Setting up on high those that are low; and mourners are exalted to prosperity.
12 ௧௨ தந்திரக்காரரின் கைகள் காரியத்தை முழுவதும் செய்துமுடிக்காமல் இருக்க, அவர்களுடைய திட்டங்களை அவர் பொய்யாக்குகிறார்.
He disappointeth the devices of the crafty, and their hands carry not out the enterprise.
He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong:
14 ௧௪ அவர்கள் பகற்காலத்திலே இருளுக்குள்ளாகி, மத்தியான வேளையிலே இரவில் தடவுகிறதுபோல தடவி அலைகிறார்கள்.
They meet with darkness in the daytime, and grope at midday as in the night.
15 ௧௫ ஆனாலும் எளியவனை அவர்கள் வாயிலிருக்கிற பட்டயத்திற்கும், பெலவானின் கைக்கும் தடுத்து காப்பாற்றுகிறார்.
And he saveth the needy from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
So the poor hath what he hopeth for, and unrighteousness stoppeth her mouth.
17 ௧௭ இதோ, தேவன் தண்டிக்கிற மனிதன் பாக்கியவான்; ஆகையால் சர்வவல்லவருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதிரும்.
Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not the chastening of the Almighty.
For he maketh sore, and bindeth up; he woundeth, and his hands make whole.
He will deliver thee in six troubles, and in seven there shall no evil touch thee.
In famine he will redeem thee from death, and in war from the power of the sword.
Thou shalt be hidden from the scourge of the tongue; and thou shalt not be afraid of destruction when it cometh.
At destruction and famine thou shalt laugh, and of the beasts of the earth thou shalt not be afraid.
23 ௨௩ வெளியின் கற்களுடனும் உமக்கு உடன்படிக்கையிருக்கும்; வெளியின் மிருகங்களும் உம்முடன் சமாதானமாயிருக்கும்.
For thou shalt be in league with the stones of the field, and the beasts of the field shall be at peace with thee.
24 ௨௪ உம்முடைய குடியிருப்பு சமாதானத்துடன் இருக்கக் காண்பீர்; உம்முடைய குடியிருக்கும் இடத்தை விசாரிக்கும்போது குறைவைக் காணமாட்டீர்.
And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou wilt survey thy fold, and miss nothing.
25 ௨௫ உம்முடைய சந்ததி பெருகி, உம்முடைய சந்ததியார் பூமியின் தாவரங்களைப்போல இருப்பார்கள் என்பதை அறிந்துகொள்வீர்கள்.
And thou shalt know that thy seed is numerous, and thine offspring as the herb of the earth.
Thou shalt come to the grave in a ripe age, as a shock of corn is brought in in its season.
27 ௨௭ இதோ, நாங்கள் ஆராய்ந்து அறிந்தது இதுதான்; காரியம் இப்படியிருக்கிறது; இதை நீர் கேட்டு உமக்கு நன்மையுண்டாக அறிந்துகொள்ளும்” என்றான்.
Behold this, we have searched it out, so it is; hear it, and know thou it for thyself.
