யோபு 5
1 ௧ “இப்போது கூப்பிடும், உமக்கு பதில் கொடுப்பவர் உண்டோ என்று பார்ப்போம்? பரிசுத்தவான்களில் யாரை நோக்கிப் பார்ப்பீர்?
But call, if any one will hearken to thee, or if thou shalt see any of the holy angels.
For wrath destroys the foolish one, and envy slays him that has gone astray.
And I have seen foolish ones taking root: but suddenly their habitation was devoured.
4 ௪ அவனுடைய பிள்ளைகள் காப்பாற்றுவதற்குத் தூரமாகி, காப்பாற்றுவாரில்லாமல், வாசலிலே நொறுக்கப்பட்டார்கள்.
Let their children be far from safety, and let them be crushed at the doors of vile men, and let there be no deliverer.
5 ௫ பசித்தவன் அவனுடைய விளைச்சலை முட்செடிகளுக்குள் இருந்து பறித்துச் சாப்பிட்டான்; பேராசைக்காரன் அவனுடைய செல்வத்தை விழுங்கினான்.
For what they have collected, the just shall eat; but they shall not be delivered out of calamities: let their strength be utterly exhausted.
For labour cannot by any means come out of the earth, nor shall trouble spring out of the mountains:
yet man is born to labour, and [even so] the vulture's young seek the high places.
Nevertheless I will beseech the Lord, and will call upon the Lord, the sovereign of all;
who does great things and untraceable, glorious things also, and marvellous, of which there is no number:
who gives rain upon the earth, sending water on the earth:
who exalts the lowly, and raises up them that are lost:
12 ௧௨ தந்திரக்காரரின் கைகள் காரியத்தை முழுவதும் செய்துமுடிக்காமல் இருக்க, அவர்களுடைய திட்டங்களை அவர் பொய்யாக்குகிறார்.
frustrating the counsels of the crafty, and their hands shall not perform the truth:
who takes the wise in their wisdom, and subverts the counsel of the crafty
14 ௧௪ அவர்கள் பகற்காலத்திலே இருளுக்குள்ளாகி, மத்தியான வேளையிலே இரவில் தடவுகிறதுபோல தடவி அலைகிறார்கள்.
In the day darkness shall come upon them, and let them grope in the noon-day even as in the night:
15 ௧௫ ஆனாலும் எளியவனை அவர்கள் வாயிலிருக்கிற பட்டயத்திற்கும், பெலவானின் கைக்கும் தடுத்து காப்பாற்றுகிறார்.
and let them perish in war, and let the weak escape from the hand of the mighty.
And let the weak have hope, but the mouth of the unjust be stopped.
17 ௧௭ இதோ, தேவன் தண்டிக்கிற மனிதன் பாக்கியவான்; ஆகையால் சர்வவல்லவருடைய சிட்சையை அற்பமாக எண்ணாதிரும்.
But blessed [is] the man whom the Lord has reproved; and reject not thou the chastening of the Almighty.
for he causes [a man] to be in pain, and restores [him] again: he smites, and his hands heal.
Six time he shall deliver thee out of distresses: and in the seventh harm shall not touch thee.
In famine he shall deliver thee from death: and in war he shall free thee from the power of the sword.
He shall hide thee from the scourge of the tongue: and thou shalt not be afraid of coming evils.
Thou shalt laugh at the unrighteous and the lawless: and thou shalt not be afraid of wild beasts.
23 ௨௩ வெளியின் கற்களுடனும் உமக்கு உடன்படிக்கையிருக்கும்; வெளியின் மிருகங்களும் உம்முடன் சமாதானமாயிருக்கும்.
For the wild beasts of the field shall be at peace with thee.
24 ௨௪ உம்முடைய குடியிருப்பு சமாதானத்துடன் இருக்கக் காண்பீர்; உம்முடைய குடியிருக்கும் இடத்தை விசாரிக்கும்போது குறைவைக் காணமாட்டீர்.
Then shalt thou know that thy house shall be at peace, and the provision for thy tabernacle shall not fail.
25 ௨௫ உம்முடைய சந்ததி பெருகி, உம்முடைய சந்ததியார் பூமியின் தாவரங்களைப்போல இருப்பார்கள் என்பதை அறிந்துகொள்வீர்கள்.
And thou shalt know that thy seed [shall be] abundant; and thy children shall be like the herbage of the field.
And thou shalt come to the grave like ripe corn reaped in its season, or as a heap of the corn-flour collected in proper time.
27 ௨௭ இதோ, நாங்கள் ஆராய்ந்து அறிந்தது இதுதான்; காரியம் இப்படியிருக்கிறது; இதை நீர் கேட்டு உமக்கு நன்மையுண்டாக அறிந்துகொள்ளும்” என்றான்.
Behold, we have thus sought out these matters; these are what we have heard: but do thou reflect with thyself, if thou hast done anything [wrong].
