யோபு 41
1 ௧ “லிவியாதானை தூண்டிலைக்கொண்டு பிடிக்கமுடியுமோ? அதின் நாக்கை நீ விடுகிற கயிற்றினாலே பிடிக்கமுடியுமோ?
Poderás tirar com anzol o leviathan? ou ligarás a sua lingua com a corda?
Podes pôr um junco no seu nariz? ou com um espinho furarás a sua queixada?
Porventura multiplicará muitas supplicações para comtigo? ou brandamente fallará?
Fará elle concertos comtigo? ou o tomarás tu por escravo para sempre?
5 ௫ ஒரு குருவியுடன் விளையாடுகிறதுபோல், நீ அதனுடன் விளையாடி, அதை நீ உன் பெண்களுக்கு அருகில் கட்டிவைப்பாயோ?
Brincarás com elle, como com um passarinho? ou o atarás para tuas meninas?
Os teus companheiros farão d'elle um banquete? ou o repartirão entre os negociantes?
Encherás a sua pelle de ganchos? ou a sua cabeça com arpéos de pescadores?
Põe a tua mão sobre elle, lembra-te da peleja, e nunca mais tal intentarás.
Eis que a sua esperança falhará: porventura tambem á sua vista será derribado?
Ninguem ha tão atrevido, que a despertal-o se atreva: quem pois é aquelle que ousa pôr-se em pé diante de mim
11 ௧௧ தனக்குப் பதில்கொடுக்கப்படும்படி, முந்தி எனக்குக் கொடுத்தவன் யார்? வானத்தின் கீழுள்ளவைகள் எல்லாம் என்னுடையவைகள்.
Quem me preveniu, para que eu haja de retribuir-lhe? pois o que está debaixo de todos os céus é meu.
12 ௧௨ அதின் உறுப்புகளும், அதின் வீரியமும், அதின் உடல் இசைவின் அழகும் இன்னதென்று நான் சொல்லாமல் மறைக்கமாட்டேன்.
Não calarei os meus membros, nem a relação das suas forças, nem a graça da sua formação.
13 ௧௩ அது மூடியிருக்கிற அதின் போர்வையைக் எடுக்கக்கூடியவன் யார்? அதின் இரண்டு தாடைகளின் நடுவே கடிவாளம் போடத்தக்கவன் யார்?
Quem descobriria a superficie do seu vestido? quem entrará entre as suas queixadas dobradas?
Quem abriria as portas do seu rosto? pois em roda dos seus dentes está o terror.
15 ௧௫ முத்திரைப் பதிப்புபோல அழுத்தங்கொண்டு அடர்த்தியாயிருக்கிற அதின் கேடகங்களின் அமைப்பு மகா சிறப்பாயிருக்கிறது.
As suas fortes escamas são excellentissimas, cada uma fechada como com sello apertado.
Uma á outra se chega tão perto, que nem um assopro passa por entre ellas.
Umas ás outras se apegam: tanto se travam entre si, que não se podem separar.
Cada um dos seus espirros faz resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.
Da sua bocca saem tochas: faiscas de fogo arrebentam d'ella.
20 ௨0 கொதிக்கிற சட்டியிலும் கொப்பரையிலும் இருந்து புறப்படுகிறதுபோல, அதின் மூக்கிலிருந்து புகை புறப்படும்.
Dos seus narizes procede fumo, como d'uma panella fervente, ou d'uma grande caldeira.
O seu halito faria incender os carvões: e da sua bocca sae chamma.
No seu pescoço pousa a força: perante elle até a tristeza salta de prazer.
Os musculos da sua carne estão pegados entre si: cada um está firme n'elle, e nenhum se move.
O seu coração é firme como uma pedra e firme como parte da mó de baixo.
Levantando-se elle, tremem os valentes: em razão dos seus abalos se purificam.
Se alguem lhe tocar com a espada, essa não poderá penetrar, nem lança, dardo ou couraça.
Elle reputa o ferro por palha, e o cobre por pau podre.
A setta o não fará fugir: as pedras das fundas se lhe tornam em rastolho.
As pedras atiradas estima como arestas, e ri-se do brandir da lança.
30 ௩0 அதின் கீழாகக் கூர்மையான கற்கள் கிடந்தாலும், அது சேற்றின்மேல் ஓடுகிறதுபோல கூர்மையான அவைகளின்மேலும் ஓடும்.
Debaixo de si tem conchas ponteagudas: estende-se sobre coisas ponteagudas como na lama.
As profundezas faz ferver, como uma panella: torna o mar como quando os unguentos fervem.
Apoz elle allumia o caminho: parece o abysmo tornado em brancura de cãs.
Na terra não ha coisa que se lhe possa comparar, pois foi feito para estar sem pavor.
34 ௩௪ அது மேட்டிமையானதையெல்லாம் அற்பமாக நினைக்கிறது; அது அகங்காரமுள்ள உயிரினங்களுக்கெல்லாம் ராஜாவாக இருக்கிறது” என்றார்.
Todo o alto vê: é rei sobre todos os filhos d'animaes altivos.
