யோபு 41
1 ௧ “லிவியாதானை தூண்டிலைக்கொண்டு பிடிக்கமுடியுமோ? அதின் நாக்கை நீ விடுகிற கயிற்றினாலே பிடிக்கமுடியுமோ?
Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
5 ௫ ஒரு குருவியுடன் விளையாடுகிறதுபோல், நீ அதனுடன் விளையாடி, அதை நீ உன் பெண்களுக்கு அருகில் கட்டிவைப்பாயோ?
Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
11 ௧௧ தனக்குப் பதில்கொடுக்கப்படும்படி, முந்தி எனக்குக் கொடுத்தவன் யார்? வானத்தின் கீழுள்ளவைகள் எல்லாம் என்னுடையவைகள்.
Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
12 ௧௨ அதின் உறுப்புகளும், அதின் வீரியமும், அதின் உடல் இசைவின் அழகும் இன்னதென்று நான் சொல்லாமல் மறைக்கமாட்டேன்.
I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
13 ௧௩ அது மூடியிருக்கிற அதின் போர்வையைக் எடுக்கக்கூடியவன் யார்? அதின் இரண்டு தாடைகளின் நடுவே கடிவாளம் போடத்தக்கவன் யார்?
Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
15 ௧௫ முத்திரைப் பதிப்புபோல அழுத்தங்கொண்டு அடர்த்தியாயிருக்கிற அதின் கேடகங்களின் அமைப்பு மகா சிறப்பாயிருக்கிறது.
A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
20 ௨0 கொதிக்கிற சட்டியிலும் கொப்பரையிலும் இருந்து புறப்படுகிறதுபோல, அதின் மூக்கிலிருந்து புகை புறப்படும்.
Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
30 ௩0 அதின் கீழாகக் கூர்மையான கற்கள் கிடந்தாலும், அது சேற்றின்மேல் ஓடுகிறதுபோல கூர்மையான அவைகளின்மேலும் ஓடும்.
His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
34 ௩௪ அது மேட்டிமையானதையெல்லாம் அற்பமாக நினைக்கிறது; அது அகங்காரமுள்ள உயிரினங்களுக்கெல்லாம் ராஜாவாக இருக்கிறது” என்றார்.
Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
