யோபு 38
And Jehovah answereth Job out of the whirlwind, and saith: —
Who [is] this — darkening counsel, By words without knowledge?
Gird, I pray thee, as a man, thy loins, And I ask thee, and cause thou Me to know.
Where wast thou when I founded earth? Declare, if thou hast known understanding.
Who placed its measures — if thou knowest? Or who hath stretched out upon it a line?
On what have its sockets been sunk? Or who hath cast its corner-stone?
In the singing together of stars of morning, And all sons of God shout for joy,
And He shutteth up with doors the sea, In its coming forth, from the womb it goeth out.
In My making a cloud its clothing, And thick darkness its swaddling band,
And I measure over it My statute, And place bar and doors,
11 ௧௧ இதுவரை வா, மீறி வராதே; உன் அலைகளின் பெருமை இங்கே அடங்குவதாக என்று நான் சொல்லுகிறபோதும் நீ எங்கேயிருந்தாய்?
And say, 'Hitherto come thou, and add not, And a command is placed On the pride of thy billows.'
Hast thou commanded morning since thy days? Causest thou the dawn to know its place?
13 ௧௩ உன் வாழ்நாளிலே எப்போதாவது நீ அதிகாலைக்குக் கட்டளை கொடுத்து, சூரிய உதயத்திற்கு அதின் இடத்தைக் காண்பித்ததுண்டோ?
To take hold on the skirts of the earth, And the wicked are shaken out of it,
14 ௧௪ பூமி முத்திரையிடப்பட்ட களிமண்போல வேறே தோற்றம்கொள்ளும்; அனைத்தும் ஆடை அணிந்திருக்கிறதுபோலக் காணப்படும்.
It turneth itself as clay of a seal And they station themselves as clothed.
And withheld from the wicked is their light, And the arm lifted up is broken.
Hast thou come in to springs of the sea? And in searching the deep Hast thou walked up and down?
Revealed to thee were the gates of death? And the gates of death-shade dost thou see?
Thou hast understanding, Even unto the broad places of earth! Declare — if thou hast known it all.
Where [is] this — the way light dwelleth? And darkness, where [is] this — its place?
That thou dost take it unto its boundary, And that thou dost understand The paths of its house.
Thou hast known — for then thou art born And the number of thy days [are] many!
Hast thou come in unto the treasure of snow? Yea, the treasures of hail dost thou see?
23 ௨௩ ஆபத்துவரும் காலத்திலும், கலகமும் போரும் வரும் காலத்திலும், பயன்படுத்த நான் அவைகளை வைத்துவைத்திருக்கிறேன்.
That I have kept back for a time of distress, For a day of conflict and battle.
Where [is] this, the way light is apportioned? It scattereth an east wind over the earth.
Who hath divided for the flood a conduit? And a way for the lightning of the voices?
26 ௨௬ பூமியெங்கும் மனிதர் குடியில்லாத இடத்திலும், மனிதநடமாட்டமில்லாத வனாந்திரத்திலும் மழையைப் பொழியச்செய்து,
To cause [it] to rain on a land — no man, A wilderness — no man in it.
27 ௨௭ வெள்ளத்திற்கு நீர்க்கால்களையும், இடிமுழக்கங்களுடன் வரும் மின்னலுக்கு வழிகளையும் பகுத்தவர் யார்?
To satisfy a desolate and waste place, And to cause to shoot up The produce of the tender grass?
Hath the rain a father? Or who hath begotten the drops of dew?
29 ௨௯ உறைந்த தண்ணீர் யாருடைய வயிற்றிலிருந்து புறப்படுகிறது? ஆகாயத்தின் உறைந்த பனியைப் பெற்றவர் யார்?
From whose belly came forth the ice? And the hoar-frost of the heavens, Who hath begotten it?
As a stone waters are hidden, And the face of the deep is captured.
Dost thou bind sweet influences of Kimah? Or the attractions of Kesil dost thou open?
32 ௩௨ நட்சத்திரங்களை அதினதின் காலத்திலே வரவைப்பாயோ? துருவமண்டலத்தின் நட்சத்திரத்தையும் அதைச் சேர்ந்த நட்சத்திரங்களையும் வழிநடத்துவாயோ?
Dost thou bring out Mazzaroth in its season? And Aysh for her sons dost thou comfort?
Hast thou known the statutes of heaven? Or dost thou appoint Its dominion in the earth?
Dost thou lift up to the cloud thy voice, And abundance of water doth cover thee?
35 ௩௫ நீ மின்னல்களை வரவழைத்து, அவைகள் புறப்பட்டுவந்து: இதோ, இங்கேயிருக்கிறோம் என்று உனக்குச் சொல்ல வைப்பாயோ?
Dost thou send out lightnings, and they go And say unto thee, 'Behold us?'
Who hath put in the inward parts wisdom? Or who hath given To the covered part understanding?
Who doth number the clouds by wisdom? And the bottles of the heavens, Who doth cause to lie down,
38 ௩௮ தூசியானது பரவலாகவும், மண்கட்டிகள் ஒன்றோடொன்று ஒட்டிக்கொள்ளவும், வானத்தின் மேகங்களிலுள்ள தண்ணீரைப் பொழியச்செய்கிறவர் யார்?
In the hardening of dust into hardness, And clods cleave together?
Dost thou hunt for a lion prey? And the desire of young lions fulfil?
40 ௪0 சிங்கக்குட்டிகள் தாங்கள் தங்கும் இடங்களிலே கிடந்து குகையில் பதுங்கியிருக்கிறபோது, அவைகளின் ஆசையைத் திருப்தியாக்குவாயோ?
When they bow down in dens — Abide in a thicket for a covert?
41 ௪௧ காக்கைக்குஞ்சுகள் தேவனை நோக்கிக் கூப்பிட்டு, ஆகாரமில்லாமல் பறந்து அலைகிறபோது, அவைகளுக்கு இரையைச் சேகரித்துக் கொடுக்கிறவர் யார்?
Who doth prepare for a raven his provision, When his young ones cry unto God? They wander without food.
