யோபு 38
And Jehovah answered Job out of the whirlwind and said,
Who is this that darkeneth counsel by words without knowledge?
Gird up now thy loins like a man; and I will demand of thee, and inform thou me.
Where wast thou when I founded the earth? Declare, if thou hast understanding.
Who set the measures thereof — if thou knowest? or who stretched a line upon it?
Whereupon were the foundations thereof sunken? or who laid its corner-stone,
When the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?
And who shut up the sea with doors, when it burst forth, issuing out of the womb?
When I made the cloud its garment, and thick darkness a swaddling band for it;
When I cut out for it my boundary, and set bars and doors,
11 ௧௧ இதுவரை வா, மீறி வராதே; உன் அலைகளின் பெருமை இங்கே அடங்குவதாக என்று நான் சொல்லுகிறபோதும் நீ எங்கேயிருந்தாய்?
And said, Hitherto shalt thou come and no further, and here shall thy proud waves be stayed?
Hast thou since thy days commanded the morning? hast thou caused the dawn to know its place,
13 ௧௩ உன் வாழ்நாளிலே எப்போதாவது நீ அதிகாலைக்குக் கட்டளை கொடுத்து, சூரிய உதயத்திற்கு அதின் இடத்தைக் காண்பித்ததுண்டோ?
That it might take hold of the ends of the earth, and the wicked might be shaken out of it?
14 ௧௪ பூமி முத்திரையிடப்பட்ட களிமண்போல வேறே தோற்றம்கொள்ளும்; அனைத்தும் ஆடை அணிந்திருக்கிறதுபோலக் காணப்படும்.
It is changed like the signet-clay; and [all things] stand forth as in a garment:
And from the wicked their light is withholden, and the uplifted arm is broken.
Hast thou entered as far as the springs of the sea? and hast thou walked in the recesses of the deep?
Have the gates of death been revealed unto thee? and hast thou seen the gates of the shadow of death?
Hath thine understanding compassed the breadths of the earth? Declare if thou knowest it all.
Where is the way to where light dwelleth? and the darkness, where is its place,
That thou shouldest take it to its bound, and that thou shouldest know the paths to its house?
Thou knowest, for thou wast then born, and the number of thy days is great!
Hast thou entered into the storehouses of the snow, and hast thou seen the treasuries of the hail,
23 ௨௩ ஆபத்துவரும் காலத்திலும், கலகமும் போரும் வரும் காலத்திலும், பயன்படுத்த நான் அவைகளை வைத்துவைத்திருக்கிறேன்.
Which I have reserved for the time of distress, for the day of battle and war?
By what way is the light parted, [and] the east wind scattered upon the earth?
Who hath divided a channel for the rain-flood, and a way for the thunder's flash;
26 ௨௬ பூமியெங்கும் மனிதர் குடியில்லாத இடத்திலும், மனிதநடமாட்டமில்லாத வனாந்திரத்திலும் மழையைப் பொழியச்செய்து,
To cause it to rain on the earth, where no one is; on the wilderness wherein there is not a man;
27 ௨௭ வெள்ளத்திற்கு நீர்க்கால்களையும், இடிமுழக்கங்களுடன் வரும் மின்னலுக்கு வழிகளையும் பகுத்தவர் யார்?
To satisfy the desolate and waste [ground], and to cause the sprout of the grass to spring forth?
Hath the rain a father? or who begetteth the drops of dew?
29 ௨௯ உறைந்த தண்ணீர் யாருடைய வயிற்றிலிருந்து புறப்படுகிறது? ஆகாயத்தின் உறைந்த பனியைப் பெற்றவர் யார்?
Out of whose womb cometh the ice? and the hoary frost of heaven, who bringeth it forth?
When the waters lie hidden as in stone, and the face of the deep holdeth fast together.
Canst thou fasten the bands of the Pleiades, or loosen the cords of Orion?
32 ௩௨ நட்சத்திரங்களை அதினதின் காலத்திலே வரவைப்பாயோ? துருவமண்டலத்தின் நட்சத்திரத்தையும் அதைச் சேர்ந்த நட்சத்திரங்களையும் வழிநடத்துவாயோ?
Dost thou bring forth the constellations each in its season? or dost thou guide the Bear with her sons?
Knowest thou the ordinances of the heavens? dost thou determine their rule over the earth?
Dost thou lift up thy voice to the clouds, that floods of waters may cover thee?
35 ௩௫ நீ மின்னல்களை வரவழைத்து, அவைகள் புறப்பட்டுவந்து: இதோ, இங்கேயிருக்கிறோம் என்று உனக்குச் சொல்ல வைப்பாயோ?
Dost thou send forth lightnings that they may go, and say unto thee, Here we are?
Who hath put wisdom in the inward parts? or who hath given understanding to the mind?
Who numbereth the clouds with wisdom? or who poureth out the bottles of the heavens,
38 ௩௮ தூசியானது பரவலாகவும், மண்கட்டிகள் ஒன்றோடொன்று ஒட்டிக்கொள்ளவும், வானத்தின் மேகங்களிலுள்ள தண்ணீரைப் பொழியச்செய்கிறவர் யார்?
When the dust runneth as into a molten mass, and the clods cleave fast together?
Dost thou hunt the prey for the lioness, and dost thou satisfy the appetite of the young lions,
40 ௪0 சிங்கக்குட்டிகள் தாங்கள் தங்கும் இடங்களிலே கிடந்து குகையில் பதுங்கியிருக்கிறபோது, அவைகளின் ஆசையைத் திருப்தியாக்குவாயோ?
When they crouch in [their] dens, [and] abide in the thicket to lie in wait?
41 ௪௧ காக்கைக்குஞ்சுகள் தேவனை நோக்கிக் கூப்பிட்டு, ஆகாரமில்லாமல் பறந்து அலைகிறபோது, அவைகளுக்கு இரையைச் சேகரித்துக் கொடுக்கிறவர் யார்?
Who provideth for the raven his food, when his young ones cry unto God, [and] they wander for lack of meat?
