யோபு 36
Elihu also proceeded, and said,
2 ௨ “நான் பேசிமுடியும்வரை சற்றேபொறும்; இன்னும் தேவனின் சார்பாக நான் சொல்லவேண்டிய நியாயங்களை உமக்குச் சொல்லிக் காண்பிப்பேன்.
Suffer me a little, and I will shew thee: for I have yet somewhat to say on God’s behalf.
I will fetch my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.
For truly my words are not false: one that is perfect in knowledge is with thee.
5 ௫ இதோ, தேவன் மகத்துவமுள்ளவர், அவர் ஒருவரையும் தள்ளிவிடமாட்டார்; மன உருக்கத்திலும் அவர் மகத்துவமுள்ளவர்.
Behold, God is mighty, and despiseth not any: he is mighty in strength of understanding.
He preserveth not the life of the wicked: but giveth to the afflicted [their] right.
7 ௭ அவர் தம்முடைய கண்களை நீதிமான்களைவிட்டு விலக்காமல், அவர்களை ராஜாக்களுடன் சிங்காசனத்தில் ஏறவும், உயர்ந்த இடத்தில் என்றைக்கும் அமர்ந்திருக்கவும் செய்கிறார்.
He withdraweth not his eyes from the righteous: but with kings upon the throne he setteth them for ever, and they are exalted.
And if they be bound in fetters, and be taken in the cords of affliction;
Then he sheweth them their work, and their transgressions, that they have behaved themselves proudly.
He openeth also their ear to instruction, and commandeth that they return from iniquity.
11 ௧௧ அவர்கள் அடங்கி அவரை ஆராதித்தால், தங்கள் நாட்களை நன்மையாகவும், தங்கள் வருடங்களைச் செழிப்பான வாழ்வாகவும் போக்குவார்கள்.
If they hearken and serve [him], they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.
But if they hearken not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.
13 ௧௩ மாயமுள்ள இருதயத்தார் கோபத்தைக் குவித்துக்கொள்ளுகிறார்கள்; அவர்களை அவர் கட்டிவைக்கும்போதும் தேவனைக் கெஞ்சிக் கூப்பிடுவதில்லை.
But they that are godless in heart lay up anger: they cry not for help when he bindeth them.
They die in youth, and their life [perisheth] among the unclean.
15 ௧௫ சிறுமைப்பட்டவர்களை அவர் சிறுமைக்கு விலக்கி, அவர்கள் ஒடுக்கப்பட்டிருக்கும்போது அவர்கள் செவியைத் திறக்கிறார்.
He delivereth the afflicted by his affliction, and openeth their ear in oppression.
16 ௧௬ அப்படியே அவர் உம்மையும் நெருக்கத்திலிருந்து விலக்கி, இடுக்கமில்லாத விசாலத்திலே வைப்பார்; உம்முடைய உணவுப்பந்தி கொழுமையான பதார்த்தங்களால் நிறைந்திருக்கும்.
Yea, he would have led thee away out of distress into a broad place, where there is no straitness; and that which is set on thy table should be full of fatness.
17 ௧௭ ஆகாதவன்மேல் வரும் நியாயத்தீர்ப்பு நிறைவேற்றப் பார்ப்பீர்; நியாயமும் நீதியும் உம்மை ஆதரிக்கும்.
But thou art full of the judgment of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].
18 ௧௮ கடுங்கோபம் உண்டாயிருக்கிறதினால் அவர் உம்மை ஒரு அடியினால் அழித்துவிடாமலிருக்க எச்சரிக்கையாயிரும்; அப்பொழுது மீட்கும் பொருளை அதிகமாகக் கொடுத்தாலும் அதற்கு நீர் தப்பமாட்டீர்.
Because there is wrath, beware lest thou be led away by [thy] sufficiency; neither let the greatness of the ransom turn thee aside.
19 ௧௯ உம்முடைய செல்வத்தை அவர் மதிப்பாரோ? உம்முடைய பொன்னையும், பூரண பராக்கிரமத்தையும் அவர் மதிக்கமாட்டாரே.
Will thy riches suffice, [that thou be] not in distress, or all the forces of [thy] strength?
Desire not the night, when peoples are cut off in their place.
21 ௨௧ பாவத்தைத் திரும்பவும் செய்யாமல் எச்சரிக்கையாயிரும்; உபத்திரவத்தைவிட அக்கிரமத்தைத் தெரிந்துகொண்டீரே.
Take heed, regard not iniquity: for this hast thou chosen rather than affliction.
Behold, God doeth loftily in his power: who is a teacher like unto him?
23 ௨௩ அவருடைய வழியின் நியாயத்தை விசாரிக்கத்தகுந்தவன் யார்? நீர் அநியாயம் செய்தீர் என்று சொல்லத்தக்கவன் யார்?
Who hath enjoined him his way? or who can say, Thou hast wrought unrighteousness?
Remember that thou magnify his work, whereof men have sung.
All men have looked thereon; man beholdeth it afar off.
Behold, God is great, and we know him not; the number of his years is unsearchable.
For he draweth up the drops of water, which distil in rain from his vapour:
Which the skies pour down and drop upon man abundantly.
Yea, can any understand the spreadings of the clouds, the thunderings of his pavilion?
Behold, he spreadeth his light around him; and he covereth the bottom of the sea.
For by these he judgeth the peoples; he giveth meat in abundance.
32 ௩௨ அவர் மின்னலின் ஒளியைத் தமது கைக்குள்ளே மூடி, அது எவைகளையெல்லாம் அடிக்கவேண்டுமென்று கட்டளையிடுகிறார்.
He covereth his hands with the lightning; and giveth it a charge that it strike the mark.
The noise thereof telleth concerning him, the cattle also concerning [the storm] that cometh up.
