யோபு 36
Og videre sagde Elihu:
2 ௨ “நான் பேசிமுடியும்வரை சற்றேபொறும்; இன்னும் தேவனின் சார்பாக நான் சொல்லவேண்டிய நியாயங்களை உமக்குச் சொல்லிக் காண்பிப்பேன்.
Bi nu lidt, jeg har noget at sige dig, thi end har jeg Ord til Forsvar for Gud.
Jeg vil hente min Viden langvejsfra og skaffe min Skaber Ret;
thi for vist, mine Ord er ikke Opspind, en Mand med fuldkommen Indsigt har du for dig.
5 ௫ இதோ, தேவன் மகத்துவமுள்ளவர், அவர் ஒருவரையும் தள்ளிவிடமாட்டார்; மன உருக்கத்திலும் அவர் மகத்துவமுள்ளவர்.
Se, Gud forkaster det stive Sind,
den gudløse holder han ikke i Live; de arme lader han få deres Ret,
7 ௭ அவர் தம்முடைய கண்களை நீதிமான்களைவிட்டு விலக்காமல், அவர்களை ராஜாக்களுடன் சிங்காசனத்தில் ஏறவும், உயர்ந்த இடத்தில் என்றைக்கும் அமர்ந்திருக்கவும் செய்கிறார்.
fra retfærdige vender han ikke sit Blik, men giver dem Plads for stedse hos Konger på Tronen i Højhed.
Og hvis de bindes i Lænker, fanges i Nødens Bånd,
så viser han dem deres Gerning, deres Synder, at de hovmodede sig,
åbner deres Øre for Tugt og byder dem vende sig bort fra det onde.
11 ௧௧ அவர்கள் அடங்கி அவரை ஆராதித்தால், தங்கள் நாட்களை நன்மையாகவும், தங்கள் வருடங்களைச் செழிப்பான வாழ்வாகவும் போக்குவார்கள்.
Hvis de så hører og bøjer sig, da ender de deres Dage i Lykke, i liflig Fryd deres År.
Men hører de ikke, falder de for Sværd og opgiver Ånden i Uforstand.
13 ௧௩ மாயமுள்ள இருதயத்தார் கோபத்தைக் குவித்துக்கொள்ளுகிறார்கள்; அவர்களை அவர் கட்டிவைக்கும்போதும் தேவனைக் கெஞ்சிக் கூப்பிடுவதில்லை.
Men vanhellige Hjerter forbitres; når han binder dem, råber de ikke om Hjælp;
i Ungdommen dør deres Sjæl, deres Liv får Mandsskøgers Lod.
15 ௧௫ சிறுமைப்பட்டவர்களை அவர் சிறுமைக்கு விலக்கி, அவர்கள் ஒடுக்கப்பட்டிருக்கும்போது அவர்கள் செவியைத் திறக்கிறார்.
Den elendige frelser han ved hans Elende og åbner hans Øre ved Trængsel.
16 ௧௬ அப்படியே அவர் உம்மையும் நெருக்கத்திலிருந்து விலக்கி, இடுக்கமில்லாத விசாலத்திலே வைப்பார்; உம்முடைய உணவுப்பந்தி கொழுமையான பதார்த்தங்களால் நிறைந்திருக்கும்.
Men dig har Medgangen lokket, du var i Fred for Ulykkens Gab; ingen Trængsel indjog dig Skræk, fuldt var dit Bord af fede Retter.
17 ௧௭ ஆகாதவன்மேல் வரும் நியாயத்தீர்ப்பு நிறைவேற்றப் பார்ப்பீர்; நியாயமும் நீதியும் உம்மை ஆதரிக்கும்.
Den gudløses som kom til fulde over dig, hans retfærdige Dom greb dig fat.
18 ௧௮ கடுங்கோபம் உண்டாயிருக்கிறதினால் அவர் உம்மை ஒரு அடியினால் அழித்துவிடாமலிருக்க எச்சரிக்கையாயிரும்; அப்பொழுது மீட்கும் பொருளை அதிகமாகக் கொடுத்தாலும் அதற்கு நீர் தப்பமாட்டீர்.
Lad dig ikke lokke af Vrede til Spot eller Bødens Storhed lede dig vild!
19 ௧௯ உம்முடைய செல்வத்தை அவர் மதிப்பாரோ? உம்முடைய பொன்னையும், பூரண பராக்கிரமத்தையும் அவர் மதிக்கமாட்டாரே.
Kan vel dit Skrig gøre Ende på Nøden, eller det at du opbyder al din Kraft?
Ej må du længes efter Natten, som. opskræmmer Folkeslag der, hvor de er;
21 ௨௧ பாவத்தைத் திரும்பவும் செய்யாமல் எச்சரிக்கையாயிரும்; உபத்திரவத்தைவிட அக்கிரமத்தைத் தெரிந்துகொண்டீரே.
var dig og vend dig ikke til Uret, så du foretrækker ondt for at lide.
Se, ophøjet er Gud i sin Vælde, hvo er en Lærer som han?
23 ௨௩ அவருடைய வழியின் நியாயத்தை விசாரிக்கத்தகுந்தவன் யார்? நீர் அநியாயம் செய்தீர் என்று சொல்லத்தக்கவன் யார்?
Hvo foreskrev ham hans Vej, og hvo turde sige: "Du gjorde Uret!"
Se til at ophøje hans Værk, som Mennesker priser i Sang!
Alle Mennesker ser det med Fryd, skønt dødelige skuer det kun fra det fjerne.
Se, Gud er ophøjet, kan ikke ransages, Tal på hans År kan ikke fides.
Thi Dråber drager han ud af Havet, i hans Tåge siver de ned som Regn,
og Skyerne lader den strømme og dryppe på mange Folk.
Hvo fatter mon Skyernes Vidder eller hans Boligs Bulder?
Se, han breder sin Tåge om sig og skjuler Havets Rødder;
Thi dermed nærer han Folkene, giver dem Brød i Overflod;
32 ௩௨ அவர் மின்னலின் ஒளியைத் தமது கைக்குள்ளே மூடி, அது எவைகளையெல்லாம் அடிக்கவேண்டுமென்று கட்டளையிடுகிறார்.
han hyller sine Hænder i Lys og sender det ud imod Målet;
hans Torden melder hans Komme, selv Kvæget melder hans Optræk.
