யோபு 34
And Elihu proceeded, and said:
Hear my words, ye wise men! Give ear to me, ye that have knowledge!
For the ear trieth words, As the mouth tasteth meat.
Let us examine for ourselves what is right; Let us know among ourselves what is true.
Job hath said, “I am righteous, And God refuseth me justice.
6 ௬ நியாயம் என்னிடத்தில் இருந்தும் நான் பொய்யனென்று எண்ணப்படுகிறேன்; மீறுதல் இல்லாதிருந்தும், அம்பினால் எனக்கு இருந்த காயம் ஆறாததாயிருக்கிறதென்றும் சொன்னாரே.
Though I am innocent, I am made a liar; My wound is incurable, though I am free from transgression.”
Where is the man like Job, Who drinketh impiety like water;
Who goeth in company with evil-doers, And walketh with wicked men?
For he hath said, “A man hath no advantage, When he delighteth himself in God.”
10 ௧0 ஆகையால் புத்திமான்களே, எனக்குச் செவிகொடுங்கள்; அநீதி தேவனுக்கும், சர்வவல்லமையுள்ள தேவனுக்கும் தூரமாயிருக்கிறது.
Wherefore hearken to me, ye men of understanding! Far be iniquity from God; Yea, far be injustice from the Almighty!
11 ௧௧ மனிதனுடைய செயல்களுக்கு ஏற்ப அவனுக்குச் சரிக்கட்டி, அவனவன் நடக்கைகளுக்கு ஏற்ப அவனவனுக்குப் பலனளிக்கிறார்.
For what a man hath done he will requite him, And render to every one according to his deeds.
Surely God will not do iniquity, Nor will the Almighty pervert justice.
Who hath given him the charge of the earth? Or who hath created the whole world?
14 ௧௪ அவர் தம்முடைய இருதயத்தை அவனுக்கு விரோதமாகத் திருப்பினாரென்றால், அவனுடைய ஆவியையும் அவனுடைய சுவாசத்தையும் தம்மிடத்தில் இழுத்துக்கொள்வார்.
Should he set his heart against man, Should he take back his spirit and his breath,
Then would all flesh expire together; Yea, man would return to the dust.
If thou hast understanding, hear this! Give ear to the voice of my words!
Shall he, that hateth justice, govern? Wilt thou then condemn the just and mighty One?
18 ௧௮ ஒரு ராஜாவைப் பார்த்து, நீ பொல்லாதவன் என்றும், அதிபதிகளைப் பார்த்து, நீங்கள் அக்கிரமக்காரர் என்றும் சொல்ல முடியுமோ?
Is it fit to say to a king, Thou art wicked; Or to princes, Ye are unrighteous?
19 ௧௯ இப்படியிருக்க, பிரபுக்களின் முகத்தைப்பார்க்காமலும், ஏழையைவிட செல்வந்தனை அதிகமாக நினைக்காமலும் இருக்கிறவரை நோக்கி இப்படிச் சொல்லலாமா? இவர்கள் எல்லோரும் அவர் கரங்களின் செயல்களே.
How much less to him that is not partial to princes, Nor regardeth the rich more than the poor? For they are all the work of his hands.
20 ௨0 இப்படிப்பட்டவர்கள் உடனே இறப்பார்கள்; மக்கள் நடுஇரவில் கலங்கி இறந்துபோவார்கள்; பார்க்காத கையினால் பலவந்தர் அழிந்துபோவார்கள்.
In a moment they die; yea, at midnight Do the people stagger and pass away, And the mighty are destroyed without hand.
21 ௨௧ அவருடைய கண்கள் மனிதருடைய வழிகளை நோக்கியிருக்கிறது; அவர்களுடைய நடைகளையெல்லாம் அவர் பார்க்கிறார்.
For his eyes are upon the ways of man; He seeth all his steps.
There is no darkness, nor shadow of death, Where evil-doers may hide themselves.
He needeth not attend long to a man, That he may go into judgment before God;
24 ௨௪ ஆராய்ந்து முடியாதவிதத்தில், நியாயமாக அவர் வல்லமையுள்ளவர்களை நொறுக்கி, வேறு மனிதரை அவர்கள் இடத்திலே நிறுத்துகிறார்.
He dasheth in pieces the mighty without inquiry, And setteth up others in their stead.
25 ௨௫ அவர்களின் செயல்களை அவர் அறிந்தவர் என்பதினால், அவர்கள் நசுங்கிப்போகும் அளவுக்கு இரவுநேரத்தில் அவர்களை அழித்துப்போடுகிறார்.
Therefore he knoweth their works, And in a night he overthroweth them, so that they are destroyed.
On account of their wickedness he smiteth them, In the presence of many beholders;
Because they turned away from him, And had no regard to his ways,
And caused the cry of the poor to come before him; For he heareth the cry of the oppressed.
When he giveth rest, who can cause trouble? And when he hideth his face, Who can behold him?
30 ௩0 ஒரு மக்களுக்காவது ஒரு மனிதனுக்காவது, அவர் சமாதானத்தை அருளினால் யார் கலங்கவைப்பான்? அவர் தமது முகத்தை மறைத்தால் அவரைப் பார்ப்பவன் யார்?
So is it with nations and individuals alike! That the wicked may no more rule, And may not be snares to the people.
Surely thou shouldst say unto God, “I have received chastisement; I will no more offend;
32 ௩௨ நான் பார்க்காத காரியத்தை நீர் எனக்குப் போதியும், நான் அநியாயம் செய்தேனென்றால், நான் இனி அப்படிச் செய்வதில்லை என்று தேவனை நோக்கிச் சொல்லமுடியுமே.
What I see not, teach thou me! If I have done iniquity, I will do it no more.”
33 ௩௩ நீர் அப்படிச் செய்யமாட்டேன் என்கிறதினால், உம்முடன் இருக்கிறவர்களில் ஒருவனை உமக்குப் பதிலாக அதைச் செய்யச்சொல்வீரோ? நான் அல்ல, நீரே தெரிந்துகொள்ளவேண்டும்; அல்லவென்றால், நீர் அறிந்திருக்கிறதைச் சொல்லும்.
Shall he recompense according to thy mind, Because thou refusest, or because thou choosest, and not he? Speak, if thou hast knowledge!
Men of understanding, Wise men, who hear me, will say,
“Job hath spoken without knowledge, And his words are without wisdom.”
I desire that Job may be tried to the last, For answering like wicked men.
37 ௩௭ தம்முடைய பாவத்துடன் மீறுதலைச் சேர்த்தார்; அவர் எங்களுக்குள்ளே கைகொட்டி, தேவனுக்கு விரோதமாகத் தம்முடைய வார்த்தைகளை அதிகமாகப் பேசினார்” என்றான்.
For he addeth impiety to his sin; He clappeth his hands among us, And multiplieth words against God.
