யோபு 33
“Escucha ahora, oh Job, mi palabra, y a todos mis argumentos presta oído.
He aquí que abro mi boca; se mueve mi lengua para formar palabras en mi paladar.
3 ௩ என் வார்த்தைகள் என் இருதயத்தின் உண்மைக்கு ஒத்திருக்கும்; நான் அறிந்ததை என் உதடுகள் சுத்தமாக பேசும்.
Lo que diré viene de un corazón recto, mis labios profieren la pura verdad.
El Espíritu de Dios me hizo, y el soplo del Omnipotente me dio vida.
Respóndeme, si puedes; prepárate para (contender) conmigo; tente dispuesto.
Mira, yo soy creatura de Dios, igual que tú; también yo fui formado del barro.
Por eso nada tienes que temer de mí, ni te abrumará el peso de mi persona.
8 ௮ நான் என் காதாலே கேட்க நீர் சொன்னதும், நான் கேள்விப்பட்ட உம்முடைய வார்த்தைகளின் சத்தமும் என்னவென்றால்:
Ahora bien, tú has dicho oyéndolo yo —bien escuché el son de tus palabras—:
«Inocente soy, sin pecado, limpio soy, no hay iniquidad en mí.
10 ௧0 இதோ, என்னில் அவர் குற்றம் கண்டுபிடிக்கப்பார்க்கிறார், என்னைத் தமக்கு எதிரியாக நினைத்துக்கொள்ளுகிறார்.
Pero Él busca pretextos contra mí, me considera como enemigo suyo;
pone en el cepo mis pies, observa todos mis pasos.»
12 ௧௨ இதிலே நீர் நீதியுள்ளவர் அல்லவென்று உமக்கு மறுமொழியாகச் சொல்லுகிறேன்; மனிதனைவிட தேவன் பெரியவராயிருக்கிறார்.
Precisamente en esto no tienes razón; te lo explicaré. Si Dios es más grande que el hombre,
13 ௧௩ அவர் தம்முடைய செயல்கள் எல்லாவற்றையும் குறித்துக் பதில் சொல்லவில்லையென்று நீர் அவருடன் ஏன் வழக்காடுகிறீர்?
¿por qué contiendes con Él, ya que Él no da cuenta de ninguno de sus actos?
Porque de una manera habla Dios, y también de otra, pero (el hombre) no le hace caso.
En sueños, en visiones nocturnas, cuando cae letargo sobre los hombres, recostados en sus camas,
16 ௧௬ அவர் இரவு நேரத்துத் தரிசனமான சொப்பனத்திலே மனிதருடைய காதுகளுக்குத் தாம் செய்யும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தி, அதை அவர்களுக்கு வரும் தண்டனையினாலே பயமுறுத்தி,
entonces Él abre el oído del hombre, y le instruye en forma secreta,
para apartarle de su obra. Así le retrae de la soberbia,
salva su alma de la perdición, y su vida del filo de la espada.
19 ௧௯ அவன் தன் படுக்கையிலே வாதையினாலும், தன் எல்லா எலும்புகளிலும் கடுமையான வியாதியினாலும் தண்டிக்கப்படுகிறான்.
Corrige también al hombre con dolores en su lecho, y con continua angustia dentro de sus huesos;
de modo que tiene asco del pan y del bocado más exquisito.
Vase consumiendo su carne hasta desaparecer, y aparecen sus huesos que no se veían.
Se acerca su vida al sepulcro, y su existencia a los que la quitan.
23 ௨௩ ஆயிரத்தில் ஒருவராகிய பரிந்துபேசுகிற தேவ தூதனானவர் மனிதனுக்குத் தம்முடைய நிதானத்தை அறிவிப்பதற்கு, அவனுக்கு சாதகமாக இருந்தாரென்றால்,
Pero si hay para él un ángel, un intercesor de entre mil, que explique al hombre su deber;
24 ௨௪ அவர் அவனுக்கு இரங்கி, அவன் படுகுழியில் இறங்காமல் இருக்க: நீர் அவனைக் காப்பாற்றும்; மீட்கும் பொருளை நான் கண்டுபிடித்தேன் என்பார்.
y que se compadezca de él y diga (a Dios): «Líbrale para que no baje al sepulcro; yo he hallado el rescate (de su alma).»
25 ௨௫ அப்பொழுது அவனுடைய உடல் வாலிபத்தில் இருந்ததைவிட ஆரோக்கியமடையும்; தன் இளவயது நாட்களுக்குத் திரும்புவான்.
Entonces se vuelve más fresca que la de un niño su carne; será como en los días de su juventud;
26 ௨௬ அவன் தேவனை நோக்கி விண்ணப்பம் செய்யும்போது, அவன் அவருடைய சமுகத்தைக் கெம்பீரத்துடன் பார்க்கும்படி அவர் அவன்மேல் பிரியமாகி, அந்த மனிதனுக்கு அவனுடைய நீதியின் பலனைக் கொடுப்பார்.
implora a Dios, y Este le es propicio. Así contemplará con júbilo su rostro, y (Dios) le devuelve su justicia.
27 ௨௭ அவன் மனிதரை நோக்கிப் பார்த்து: நான் பாவம் செய்து செம்மையானதைப் புரட்டினேன், அது எனக்குப் பலன் கொடுக்கவில்லை.
Cantará entonces entre los hombres, y dirá: «Yo había pecado, había pervertido la justicia, y no me fue retribuido según merecía;
28 ௨௮ என் ஆத்துமா படுகுழியில் இறங்காமல் இருக்க, அவர் அதை காப்பாற்றுவார் ஆகையால் என் உயிர் வெளிச்சத்தைக் காணும் என்று சொல்லுவான்.
pues Él me libró del paso al sepulcro, y mi alma ve todavía la luz.»
29 ௨௯ இதோ, தேவன் மனிதனுடைய ஆத்துமாவைப் படுகுழிக்கு விலக்குகிறதற்கும், அவனை உயிருள்ளோரின் வெளிச்சத்தினாலே பிரகாசிப்பதற்கும்,
Mira, todo esto hace Dios, dos y aun tres veces con el hombre,
a fin de retraerlo de la muerte, y alumbrarlo con la luz de la vida.
Atiende, Job; escúchame; calla, que yo hablaré.
32 ௩௨ சொல்லவேண்டிய நியாயங்கள் இருந்ததென்றால், எனக்குப் பதில் கொடும்; நீர் பேசும், உம்மை நீதிமானாக நிரூபிக்க எனக்கு ஆசையுண்டு.
Si tienes algo que decir, respóndeme; habla, pues mi deseo es verte justo.
33 ௩௩ ஒன்றும் இல்லாதிருந்ததென்றால் நீர் என் சொல்லைக் கேளும், மவுனமாயிரும், நான் உமக்கு ஞானத்தைப் போதிப்பேன்” என்றான்.
Si no, escúchame en silencio, y yo te enseñaré sabiduría.”
