யோபு 31
Hice un pacto con mis ojos. ¿Cómo podría entonces fijar mi mirada en una doncella?
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
¿Cuál sería la recompensa de ʼEloah desde arriba o la herencia de ʼEL-Shadday desde las alturas?
¿No es la calamidad para el perverso, y el desastre para los que obran iniquidad?
¿No observa Él mis caminos y cuenta todos mis pasos?
Si anduve con vanidad y mi pie se apresuró al engaño,
sea yo pesado en balanza justa, y conozca ʼEloah a mi integridad.
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
Si mi paso se apartó del camino, mi corazón se fue tras mis ojos o si alguna mancha se pegó a mis manos,
siembre yo y coma otro. Sea arrancada mi cosecha.
Si mi corazón fue seducido por una mujer y aceché a la puerta de mi prójimo,
muela mi esposa para otro y sobre ella se encorven otros.
Porque eso sería una lujuriosa perversidad y una iniquidad castigada por los jueces,
un fuego que consume hasta el Abadón, que arrancaría toda mi hacienda.
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
Si menosprecié el derecho de mi esclavo o de mi esclava, cuando ellos tenían una queja contra mí,
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
¿qué haré cuando ʼEL me levante? ¿Qué le responderé cuando me llame a cuentas?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
El que me formó en el vientre, ¿no lo formó también a él? ¿No nos formó el mismo en la matriz?
Si estorbé el anhelo de los pobres o hice desfallecer los ojos de la viuda,
o comí mi bocado a solas y el huérfano no comió de él,
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
aunque desde mi juventud creció conmigo como con un padre y lo guié desde el seno materno,
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
si vi a algún vagabundo sin ropas o algún menesteroso sin algo con lo cual cubrirse,
y sus órganos internos no me bendijeron al calentarse con el vellón de mis ovejas,
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
si alcé mi mano contra el huérfano cuando me vi apoyado en la puerta,
despréndase mi brazo del hombro y descoyúntese mi brazo de su hueso.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
Porque temo el castigo de ʼEL, pues ante su majestad nada puedo hacer.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
Si fijé mi confianza en el oro y al metal precioso dije: Tú eres mi esperanza,
si me complací por mis grandes riquezas y porque mi mano ganó mucho,
si miré al sol resplandeciente o a la luna que se desplazaba en su esplendor,
si mi corazón fue seducido en secreto y mi boca les envió un beso con la mano,
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
también sería iniquidad digna de castigo, por negar al ʼEL que está en lo alto.
¿Me alegré de la ruina del que me aborrecía o salté de júbilo porque el mal cayó sobre él?
¡No! Nunca dejé que mi boca pecara, ni al maldecir al enemigo, ni al hacer una imprecación para que muriera.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
Decían los esclavos de mi casa: ¿Quién no se sació con su carne?
El forastero no pasaba la noche en la calle. Yo abría mis puertas al viajero.
Si encubrí mis transgresiones como Adán y oculté la iniquidad en mi seno
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
por temor a la muchedumbre, o porque el desprecio de la gente me intimidó y no salí a la puerta.
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
¡Ojalá me escuchara! ¡Ciertamente aquí está mi firma! ¡Que ʼEL-Shadday me responda!
Ciertamente lo llevaría sobre mi hombro y me lo ataría a la cabeza como una corona.
Le rendiría cuenta de todos mis pasos, y como a un príncipe me acercaría ante Él.
Si mi tierra clama contra mí y lloran sus surcos junto a ella,
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
si comí su fruto sin pagar o afligí a sus labradores,
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
crezcan abrojos en lugar de trigo y cizaña en vez de cebada. Aquí terminan las palabras de Job.
