யோபு 31
“I made a covenant for my eyes, And how do I attend to a virgin?
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Does He not see my ways, And number all my steps?
If I have walked with vanity, And my foot hurries to deceit,
He weighs me in righteous balances, And God knows my integrity.
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
If my step turns aside from the way, And my heart has gone after my eyes, And blemish has cleaved to my hands,
Let me sow—and another eat, And let my products be rooted out.
If my heart has been enticed by a woman, And I laid wait by the opening of my neighbor,
Let my wife grind to another, And let others bend over her.
For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
For it [is] a fire, it consumes to destruction, And takes root among all my increase,
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
If I despise the cause of my manservant, And of my handmaid, In their contending with me,
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
Then what do I do when God arises? And when He inspects, What do I answer Him?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
Did He that made me in the womb not make him? Indeed, One prepares us in the womb.
If I withhold the poor from pleasure, And consume the eyes of the widow,
And I eat my morsel by myself, And the orphan has nothing [to] eat of it,
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
(But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led),
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering for the needy,
If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He does not warm himself,
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
If I have waved my hand at the fatherless, When I see [him] in the gate of my court,
Let my shoulder fall from its blade, And the bone from my arm be broken.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
For calamity [from] God [is] a dread to me, And because of His excellence I am not able.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, My trust;
If I rejoice because my wealth [is] great, And because my hand has found abundance,
If I see the light when it shines, And the precious moon walking,
And my heart is enticed in secret, And my hand kisses my mouth,
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Indeed, I have not permitted my mouth to sin, To ask with an oath his life.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
If not, say, O men of my tent: O that we had of his flesh, we are not satisfied.
A stranger does not lodge in the street, I open my doors to the traveler.
If I have covered my transgressions as Adam, To hide my iniquity in my bosom,
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
Because I fear a great multitude, And the contempt of families frightens me, Then I am silent, I do not go out of the opening.
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
Who gives to me a hearing? Behold, my mark. The Mighty One answers me, And my adversary has written a bill.
If not—on my shoulder I take it up, I bind it [as] a crown on myself.
The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
If my land cries out against me, And together its furrows weep,
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
If I consumed its strength without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed!” The words of Job are finished.
