யோபு 31
I made a covenant with mine eyes; why then should I think upon a maid?
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
For what portion of God [is there] from above? and [what] inheritance of the Almighty from on high?
[Is] not destruction to the wicked? and a strange [punishment] to the workers of iniquity?
Doth not he see my ways, and count all my steps?
If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;
Let me be weighed in an even balance, that God may know mine integrity.
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
If my step hath turned out of the way, and mine heart walked after mine eyes, and if any blot hath cleaved to mine hands;
[Then] let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.
If mine heart have been deceived by a woman, or [if] I have laid wait at my neighbour’s door;
[Then] let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.
For this [is] an heinous crime; yea, it [is] an iniquity [to be punished by] the judges.
For it [is] a fire [that] consumeth to destruction, and would root out all mine increase.
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
If I did despise the cause of my manservant or of my maidservant, when they contended with me;
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?
If I have withheld the poor from [their] desire, or have caused the eyes of the widow to fail;
Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof;
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
(For from my youth he was brought up with me, as [with] a father, and I have guided her from my mother’s womb; )
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;
If his loins have not blessed me, and [if] he were [not] warmed with the fleece of my sheep;
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:
[Then] let mine arm fall from my shoulder blade, and mine arm be broken from the bone.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
For destruction [from] God [was] a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, [Thou art] my confidence;
If I rejoiced because my wealth [was] great, and because mine hand had gotten much;
If I beheld the sun when it shined, or the moon walking [in] brightness;
And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
This also [were] an iniquity [to be punished by] the judge: for I should have denied the God [that is] above.
If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or lifted up myself when evil found him:
Neither have I suffered my mouth to sin by wishing a curse to his soul.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
If the men of my tabernacle said not, Oh that we had of his flesh! we cannot be satisfied.
The stranger did not lodge in the street: [but] I opened my doors to the traveller.
If I covered my transgressions as Adam, by hiding mine iniquity in my bosom:
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, [and] went not out of the door?
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
Oh that one would hear me! behold, my desire [is, that] the Almighty would answer me, and [that] mine adversary had written a book.
Surely I would take it upon my shoulder, [and] bind it [as] a crown to me.
I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.
If my land cry against me, or that the furrows likewise thereof complain;
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the owners thereof to lose their life:
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
Let thistles grow instead of wheat, and cockle instead of barley. The words of Job are ended.
