யோபு 31
I vowed to myself never to look with desire at young women.
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
What should people expect to receive from God? What reward should the Almighty on high give them?
Isn't it disaster for the wicked and destruction for those who do wrong?
Doesn't God see everything I do—even count every step I take?
Have I lived a deceitful life? Have I been eager to tell lies?
No! Let God weigh me on the scales of his justice and let him discover my integrity.
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
If I have wandered from God's way, if I have let what I see become my desires, if there's any stain of sin on my hands,
then let someone else eat what I have sown, and all that I have grown be uprooted.
If a woman has seduced me, or if I have looked for an opportunity to sleep with my neighbor's wife,
then let my wife serve another, let other men sleep with her.
For that would be wicked, a sin deserving punishment,
for this sin is like a fire that leads to destruction, destroying everything I have.
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
If I had refused to listen to my menservants or maidservants when they brought their complaints to me,
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
what would I do when God came to judge me? How would I reply if he investigated me?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
Didn't the same God make all of us?
Have I refused to give the poor what they needed, or caused widows to despair?
Have I even eaten just a piece of bread by myself? Haven't I always shared my food with orphans?
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
From when I was young I was a father to orphans and took care of widows.
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
If ever I saw someone needing clothes, the poor without anything to wear,
they always thanked me for the wool clothing that kept them warm.
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
If I raised my hand to hit an orphan, confident that if it came to court the judges would be on my side,
then let my shoulder be pulled from its joint, my arm wrenched out of its socket.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
Since I'm terrified of what punishment God may have in store for me, and because of his majesty, I could never do this.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
Have I put my trust in gold, calling fine gold, ‘My security’?
Have I delighted in being rich, happy at all my wealth I had gained?
Have I looked at the sun shining so brilliantly or the moon moving in majesty across the sky
and been tempted to secretly worship them by kissing my hand to them in devotion?
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
This too would be a sin deserving punishment for it would mean I had denied God above.
Have I ever been happy when disaster destroyed those who hated me, or celebrated when evil took them down?
I have never allowed my mouth to sin by putting a curse on someone's life.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
Haven't my family asked, ‘Is there anyone who has not eaten as much as they wanted of his food?’
I have never let strangers sleep in the street; I have opened my doors to travelers.
Have I concealed my sins from others, hiding my wrongdoing deep inside me?
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
Was I afraid of what everybody else would think, scared of the contempt families would show me, so that I kept quiet and didn't go outside?
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
Why won't anyone listen to what I'm saying! I'm signing my name to endorse everything I've said. Let the Almighty answer me. Let my accuser write down what he is charging me with.
I would hold them up high; I would wear them on my head like a crown.
I would explain to him everything I'd done; I would hold my head high before him.
If my land has cried out against me; if her furrows have wept over me;
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
if I have taken its crops without payment or if I have caused harm to the farmers;
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
then let thorns grow instead of wheat, and weeds instead of barley.” The words of Job are ended.
