யோபு 31
I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.
2 ௨ அப்பொழுது உன்னதங்களிலிருந்து தேவன் அளிக்கும் பங்கும், உன்னதத்திலிருந்து சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் கொடுக்கும் பங்கும் கிடைக்குமோ?
For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?
Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?
Doth not he consider my ways, and number all my steps?
If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:
Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
7 ௭ என் நடைகள் வழியைவிட்டு விலகினதும், என் இருதயம் என் கண்களைப் பின்தொடர்ந்ததும், ஏதாகிலும் ஒரு குற்றம் என் கைகளில் ஒட்டிக்கொண்டதும் இருந்தால்,
If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:
Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.
If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend’s door:
Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.
For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.
It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.
13 ௧௩ என் வேலைக்காரனோ, என் வேலைக்காரியோ, என்னுடன் வழக்காடும்போது, அவர்கள் நியாயத்தை நான் அசட்டைசெய்திருந்தால்,
If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:
14 ௧௪ தேவன் எழும்பும்போது, நான் என்ன செய்வேன்; அவர் விசாரிக்கும்போது, நான் அவருக்கு திரும்ப என்ன பதில் சொல்லுவேன்.
For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?
15 ௧௫ தாயின் கர்ப்பத்தில் என்னை உண்டாக்கியவர் அவனையும் உண்டாக்கினார் அல்லவோ? ஒரேவிதமான கர்ப்பத்தில் எங்களை உருவாக்கினார் அல்லவோ?
Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?
If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:
If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:
18 ௧௮ என் சிறுவயதுமுதல் அவனுடைய தகப்பனிடத்தில் வளர்வதுபோல என்னுடன் வளர்ந்தான்; நான் என் தாயின் கர்ப்பத்தில் பிறந்ததுமுதல் அப்படிப்பட்டவர்களை கைபிடித்து நடத்தினேன்.
(For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother’s womb: )
19 ௧௯ ஒருவன் உடையில்லாததினால் மடிந்துபோகிறதையும், ஏழைக்கு அணிய ஆடையில்லாதிருக்கிறதையும் நான் கண்டபோது,
If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:
If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:
21 ௨௧ ஒலிமுகவாசலில் எனக்குச் செல்வாக்கு உண்டென்று நான் கண்டு, திக்கற்றவனுக்கு விரோதமாக என் கையை நீட்டினதும் உண்டானால்,
If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:
Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.
23 ௨௩ தேவன் தண்டிப்பார் என்றும், அவருடைய மகிமைக்கு முன் நிற்கமுடியாது என்றும், எனக்குப் பயங்கரமாயிருந்தது.
For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.
24 ௨௪ நான் பொன்னின்மேல் என் நம்பிக்கையை வைத்து, தங்கத்தைப்பார்த்து: நீ என் ஆதரவு என்று நான் சொன்னதும்,
If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:
If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.
If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:
And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:
28 ௨௮ இதுவும் நியாயாதிபதிகளால் விசாரிக்கப்படத்தக்க அக்கிரமமாயிருக்கும்; அதினால் உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனை மறுதலிப்பேனே.
Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.
If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.
For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.
31 ௩௧ அவனுடைய இனத்தார்களில் திருப்தியாகாதவனைக் காண்பிப்பவன் யாரென்று என் கூடாரத்தின் மனிதர் சொல்லமாட்டார்களோ?
If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?
The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.
If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.
34 ௩௪ மிகுதியான என் மக்கள் கூட்டத்திற்கு நான் பயந்ததினாலாவது, மக்கள் செய்யும் இகழ்ச்சி என்னை அதிர்ச்சியடையச் செய்ததினாலாவது, நான் பேசாதிருந்து, வாசற்படியைவிட்டுப் புறப்படாதிருந்தேனோ?
If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.
35 ௩௫ ஆ, என் வழக்கைக் கேட்கிறவன் ஒருவன் இருந்தால் நலமாயிருக்கும்; இதோ, சர்வவல்லவர் எனக்கு பதில் அருளிச்செய்யவும், என் எதிராளி தன் வழக்கை எழுதிக்கொடுக்கவும் எனக்கு விருப்பமுண்டு.
Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,
That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?
At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.
If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:
39 ௩௯ கூலிகொடுக்காமல் நான் அதின் பலனைச் சாப்பிட்டு, பயிரிட்டவர்களின் ஆத்துமாவை உபத்திரவப்படுத்தினதும் உண்டானால்,
If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:
40 ௪0 அதில் கோதுமைக்குப் பதிலாக முள்ளும், வாற்கோதுமைக்குப் பதிலாகக் களையும் முளைக்கட்டும்” என்றான். யோபின் வார்த்தைகள் முடிந்தது.
Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.
