யோபு 3
Depois disto Jó abriu sua boca, e amaldiçoou seu dia.
Pois Jó respondeu, e disse:
Pereça o dia em que nasci, e a noite [em que] se disse: Um homem foi concebido.
4 ௪ அந்த நாள் இருளாக்கப்படுவதாக; தேவன் உயரத்திலிருந்து அதை விசாரிக்காமலும், வெளிச்சம் அதின்மேல் பிரகாசிக்காமலும்,
Torne-se aquele dia em trevas; Deus não lhe dê atenção desde acima, nem claridade brilhe sobre ele.
5 ௫ கடுமையான இருளும் மரண இருளும் அதைக் கறைப்படுத்தி, கருமேகம் அதை மூடி, மந்தாரநாளின் பயங்கரங்கள் அதை பயமுறுத்துவதாக.
Reivindiquem-no para si trevas e sombra de morte; nuvens habitem sobre ele; a escuridão do dia o espante.
6 ௬ அந்த இரவை இருள் பிடிப்பதாக; வருடத்தின் நாட்களில் அது சந்தோஷப்படுகிற நாளாக இராமலும் மாதக்கணக்கிலே அது வராமலும் போவதாக.
Tome a escuridão aquela noite; não seja contada entre os dias do ano, nem faça parte do número dos meses.
Ah se aquela noite fosse solitária, e música de alegria não viesse a ela!
Amaldiçoem-na os que amaldiçoam o dia, os que se preparam para levantar seu pranto.
9 ௯ அதின் மறையும் காலத்தில் தோன்றிய நட்சத்திரங்கள் இருண்டு, அது எதிர்பார்த்திருந்த வெளிச்சம் தோன்றாமலும், விடியற்காலத்து வெளுப்பை அது பார்க்காமலும் இருப்பதாக.
Escureçam-se as estrelas de sua manhã; espere a luz, e não venha, e as pálpebras não vejam o amanhecer;
10 ௧0 நான் இருந்த கர்ப்பத்தின் வாசலை அது அடைக்காமலும், என் கண்கள் காண்கிற வருத்தத்தை மறைத்துவிடாமலும் இருந்ததே.
Pois não fechou as portas do ventre onde eu estava, nem escondeu de meus olhos o sofrimento.
Por que eu não morri desde a madre, ou perdi a vida ao sair do ventre?
Por que joelhos me receberam? E por que seios me amamentaram?
Pois agora eu jazeria e repousaria; dormiria, e então haveria repouso para mim;
Com os reis e os conselheiros da terra, que edificavam para si os desertos;
15 ௧௫ அல்லது, பொன்னை உடையவர்களும், தங்கள் வீடுகளை வெள்ளியினால் நிரப்பினவர்களுமான பிரபுக்களுடன் நான் இப்பொழுது தூங்கி இளைப்பாறுவேனே.
Ou com os príncipes que tinham ouro, que enchiam suas casas de prata.
16 ௧௬ அல்லது, வெளிப்படாத வளர்ச்சியடையாத கருவைப்போலவும், வெளிச்சத்தைப் பார்க்காத குழந்தைகளைப்போலவும் இருப்பேனே.
Ou [por que] não fui como um aborto oculto, como as crianças que nunca viram a luz?
17 ௧௭ துன்மார்க்கருடைய தொந்தரவு அங்கே ஓய்ந்திருக்கிறது; பெலனற்று சோர்ந்து போனவர்கள் அங்கே இளைப்பாறுகிறார்கள்.
Ali os maus deixam de perturbar, e ali repousam os cansados de forças.
18 ௧௮ சிறைப்பட்டிருந்தவர்கள் அங்கே ஏகமாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள்; ஒடுக்குகிறவனுடைய சத்தம் அங்கே கேட்கப்படுகிறதில்லை.
Ali os prisioneiros juntamente repousam; [e] não ouvem a voz do opressor.
Ali estão o pequeno e o grande; e o servo livre [está] de seu senhor.
20 ௨0 மரணத்திற்கு ஆசையாகக் காத்திருந்து, புதையலைத் தேடுகிறதுபோல அதைத் தேடியும் அடையாமற்போகிறவர்களும்,
Por que se dá luz ao sofredor, e vida aos amargos de alma,
Que esperam a morte, e ela não chega, e que a buscam mais que tesouros;
22 ௨௨ அதற்காகச் சந்தோஷப்படுகிற பாக்கியம் இல்லாதவராகிய இவர்களுக்கு வெளிச்சமும், மனவருத்தமும் உள்ள இவர்களுக்கு உயிர் கொடுக்கப்படுகிறதினால் பலன் என்ன?
Que saltam de alegram e ficam contentes quando acham a sepultura?
[E também] ao homem cujo caminho é oculto, e a quem Deus [o] encobriu?
24 ௨௪ என் சாப்பாட்டுக்கு முன்னே எனக்குப் பெருமூச்சு உண்டாகிறது; என் கதறுதல் வெள்ளம்போல் புரண்டுபோகிறது.
Pois antes do meu pão vem meu suspiro; e meus gemidos correm como águas.
Pois aquilo eu temia tanto veio a mim, e aquilo que tinha medo me aconteceu.
Não tenho tido descanso, nem tranquilidade, nem repouso; mas perturbação veio sobre mim.
