யோபு 3
Depois d'isto abriu Job a sua bocca, e amaldiçoou o seu dia.
E Job respondeu, e disse:
Pereça o dia em que nasci, e a noite em que se disse: Foi concebido um homem!
4 ௪ அந்த நாள் இருளாக்கப்படுவதாக; தேவன் உயரத்திலிருந்து அதை விசாரிக்காமலும், வெளிச்சம் அதின்மேல் பிரகாசிக்காமலும்,
Converta-se aquelle dia em trevas; e Deus de cima não tenha cuidado d'elle, nem resplandeça sobre elle a luz.
5 ௫ கடுமையான இருளும் மரண இருளும் அதைக் கறைப்படுத்தி, கருமேகம் அதை மூடி, மந்தாரநாளின் பயங்கரங்கள் அதை பயமுறுத்துவதாக.
Contaminem-n'o as trevas e a sombra de morte; habitem sobre elle nuvens: a escuridão do dia o espante!
6 ௬ அந்த இரவை இருள் பிடிப்பதாக; வருடத்தின் நாட்களில் அது சந்தோஷப்படுகிற நாளாக இராமலும் மாதக்கணக்கிலே அது வராமலும் போவதாக.
A escuridão tome aquella noite, e não se goze entre os dias do anno, e não entre no numero dos mezes!
Ah que solitaria seja aquella noite, e suave musica não entre n'ella!
Amaldiçoem-n'a aquelles que amaldiçoam o dia, que estão promptos para levantar o seu pranto.
9 ௯ அதின் மறையும் காலத்தில் தோன்றிய நட்சத்திரங்கள் இருண்டு, அது எதிர்பார்த்திருந்த வெளிச்சம் தோன்றாமலும், விடியற்காலத்து வெளுப்பை அது பார்க்காமலும் இருப்பதாக.
Escureçam-se as estrellas do seu crepusculo; que espere a luz, e não venha: e não veja as pestanas dos olhos da alva!
10 ௧0 நான் இருந்த கர்ப்பத்தின் வாசலை அது அடைக்காமலும், என் கண்கள் காண்கிற வருத்தத்தை மறைத்துவிடாமலும் இருந்ததே.
Porque não fechou as portas do ventre; nem escondeu dos meus olhos a canceira?
Porque não morri eu desde a madre? e em saindo do ventre, não expirei?
Porque me receberam os joelhos? e porque os peitos, para que mamasse?
Porque já agora jazera e repousara; dormiria, e então haveria repouso para mim.
Com os reis e conselheiros da terra, que se edificavam casas nos logares assolados,
15 ௧௫ அல்லது, பொன்னை உடையவர்களும், தங்கள் வீடுகளை வெள்ளியினால் நிரப்பினவர்களுமான பிரபுக்களுடன் நான் இப்பொழுது தூங்கி இளைப்பாறுவேனே.
Ou com os principes que tinham oiro, que enchiam as suas casas de prata,
16 ௧௬ அல்லது, வெளிப்படாத வளர்ச்சியடையாத கருவைப்போலவும், வெளிச்சத்தைப் பார்க்காத குழந்தைகளைப்போலவும் இருப்பேனே.
Ou como aborto occulto, não existiria: como as creanças que não viram a luz.
17 ௧௭ துன்மார்க்கருடைய தொந்தரவு அங்கே ஓய்ந்திருக்கிறது; பெலனற்று சோர்ந்து போனவர்கள் அங்கே இளைப்பாறுகிறார்கள்.
Ali os maus cessam de perturbar: e ali repousam os cançados.
18 ௧௮ சிறைப்பட்டிருந்தவர்கள் அங்கே ஏகமாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள்; ஒடுக்குகிறவனுடைய சத்தம் அங்கே கேட்கப்படுகிறதில்லை.
Ali os presos juntamente repousam, e não ouvem a voz do exactor:
Ali está o pequeno e o grande, e o servo fica livre de seu senhor.
20 ௨0 மரணத்திற்கு ஆசையாகக் காத்திருந்து, புதையலைத் தேடுகிறதுபோல அதைத் தேடியும் அடையாமற்போகிறவர்களும்,
Porque se dá luz ao miseravel, e vida aos amargosos d'animo?
Que esperam a morte, e não se acha: e cavam em busca d'ella mais do que de thesouros occultos:
22 ௨௨ அதற்காகச் சந்தோஷப்படுகிற பாக்கியம் இல்லாதவராகிய இவர்களுக்கு வெளிச்சமும், மனவருத்தமும் உள்ள இவர்களுக்கு உயிர் கொடுக்கப்படுகிறதினால் பலன் என்ன?
Que d'alegria saltam, e exultam, achando a sepultura:
Ao homem, cujo caminho é occulto, e a quem Deus o encobriu?
24 ௨௪ என் சாப்பாட்டுக்கு முன்னே எனக்குப் பெருமூச்சு உண்டாகிறது; என் கதறுதல் வெள்ளம்போல் புரண்டுபோகிறது.
Porque antes do meu pão vem o meu suspiro: e os meus gemidos se derramam como agua.
Porque o temor que temo me veiu: e o que receiava me aconteceu.
Nunca estive descançado, nem soceguei, nem repousei, mas veiu sobre mim a perturbação.
