யோபு 3
Post haec aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
et locutus est.
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 ௪ அந்த நாள் இருளாக்கப்படுவதாக; தேவன் உயரத்திலிருந்து அதை விசாரிக்காமலும், வெளிச்சம் அதின்மேல் பிரகாசிக்காமலும்,
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 ௫ கடுமையான இருளும் மரண இருளும் அதைக் கறைப்படுத்தி, கருமேகம் அதை மூடி, மந்தாரநாளின் பயங்கரங்கள் அதை பயமுறுத்துவதாக.
Obscurent eum tenebrae et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 ௬ அந்த இரவை இருள் பிடிப்பதாக; வருடத்தின் நாட்களில் அது சந்தோஷப்படுகிற நாளாக இராமலும் மாதக்கணக்கிலே அது வராமலும் போவதாக.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 ௯ அதின் மறையும் காலத்தில் தோன்றிய நட்சத்திரங்கள் இருண்டு, அது எதிர்பார்த்திருந்த வெளிச்சம் தோன்றாமலும், விடியற்காலத்து வெளுப்பை அது பார்க்காமலும் இருப்பதாக.
Obtenebrentur stellae caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis aurorae:
10 ௧0 நான் இருந்த கர்ப்பத்தின் வாசலை அது அடைக்காமலும், என் கண்கள் காண்கிற வருத்தத்தை மறைத்துவிடாமலும் இருந்ததே.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines:
15 ௧௫ அல்லது, பொன்னை உடையவர்களும், தங்கள் வீடுகளை வெள்ளியினால் நிரப்பினவர்களுமான பிரபுக்களுடன் நான் இப்பொழுது தூங்கி இளைப்பாறுவேனே.
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 ௧௬ அல்லது, வெளிப்படாத வளர்ச்சியடையாத கருவைப்போலவும், வெளிச்சத்தைப் பார்க்காத குழந்தைகளைப்போலவும் இருப்பேனே.
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 ௧௭ துன்மார்க்கருடைய தொந்தரவு அங்கே ஓய்ந்திருக்கிறது; பெலனற்று சோர்ந்து போனவர்கள் அங்கே இளைப்பாறுகிறார்கள்.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 ௧௮ சிறைப்பட்டிருந்தவர்கள் அங்கே ஏகமாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள்; ஒடுக்குகிறவனுடைய சத்தம் அங்கே கேட்கப்படுகிறதில்லை.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 ௨0 மரணத்திற்கு ஆசையாகக் காத்திருந்து, புதையலைத் தேடுகிறதுபோல அதைத் தேடியும் அடையாமற்போகிறவர்களும்,
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 ௨௨ அதற்காகச் சந்தோஷப்படுகிற பாக்கியம் இல்லாதவராகிய இவர்களுக்கு வெளிச்சமும், மனவருத்தமும் உள்ள இவர்களுக்கு உயிர் கொடுக்கப்படுகிறதினால் பலன் என்ன?
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 ௨௪ என் சாப்பாட்டுக்கு முன்னே எனக்குப் பெருமூச்சு உண்டாகிறது; என் கதறுதல் வெள்ளம்போல் புரண்டுபோகிறது.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquae, sic rugitus meus:
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
