யோபு 29
ヨブまた語をつぎて曰く
2 ௨ “கடந்துபோன வருடங்களிலும், தேவன் என்னைக் காப்பாற்றிவந்த நாட்களிலும் எனக்கு உண்டாயிருந்த ஒழுங்கு இப்பொழுது இருந்தால் நலமாயிருக்கும்.
嗚呼過にし年月のごとくならまほし 神の我を護りたまへる日のごとくならまほし
3 ௩ அப்பொழுது அவர் தீபம் என் தலையின்மேல் பிரகாசித்தது; அவர் அருளின வெளிச்சத்தினால் இருளைக் கடந்துபோனேன்.
かの時には彼の燈火わが首の上に輝やき彼の光明によりて我黑暗を歩めり
わが壯なりし日のごとくならまほし 彼時には神の恩惠わが幕屋の上にありき
かの時には全能者なほ我とともに在し わが子女われの周圍にありき
6 ௬ என் பாதங்களை நான் நெய்யினால் கழுவினேன்; கன்மலைகளிலிருந்து எனக்காக எண்ணெய் நதிபோல ஓடிவந்தது; அந்தச் செல்வநாட்களின் ஒழுங்கு இப்போதிருந்தால் நலமாயிருக்கும்.
乳ながれてわが足跡を洗ひ 我が傍なる磐油を灌ぎいだせり
かの時には我いでて邑の門に上りゆき わが座を街衢に設けたり
少き者は我を見て隱れ 老たる者は起あがりて立ち
牧伯たる者も言談ずしてその口に手を當て
貴き者も聲ををさめてその舌を上顎に貼たりき
我事を耳に聞る者は我を幸福なりと呼び 我を目に見たる者はわがために證據をなしぬ
是は我助力を求むる貧しき者を拯ひ 孤子および助くる人なき者を拯ひたればなり
13 ௧௩ அழிந்துபோக இருந்தவனுடைய ஆசீர்வாதம் என்மேல் வந்தது; விதவையின் இருதயத்தைக் கெம்பீரிக்கச் செய்தேன்.
亡びんとせし者われを祝せり 我また寡婦の心をして喜び歌はしめたり
14 ௧௪ நீதியை அணிந்துகொண்டேன்; அது என் ஆடையாயிருந்தது; என் நியாயம் எனக்குச் சால்வையும் தலைப்பாகையுமாக இருந்தது.
われ正義を衣また正義の衣る所となれり 我が公義は袍のごとく冠冕のごとし
われは盲目の目となり跛者の足となり
貧き者の父となり知ざる者の訴訟の由を究め
17 ௧௭ நான் அநியாயக்காரருடைய கடைவாய்ப் பற்களை உடைத்து, அவர்கள் பறித்ததை அவர்கள் பற்களிலிருந்து பிடுங்கினேன்.
惡き者の牙を折り その齒の間より獲物を取いだせり
我すなはち言けらく 我はわが巣に死ん 我が日は砂の如く多からん
わが根は水の邊に蔓り 露わが枝に終夜おかん
わが榮光はわが身に新なるべくわが弓はわが手に何時も強からんと
人々われに聽き默して我が敎を俟ち
わが言し後は彼等言を出さず 我説ところは彼等に甘露のごとく
23 ௨௩ மழைக்குக் காத்திருக்கிறதுபோல் எனக்குக் காத்திருந்து, பின் மாரிக்கு ஆசையுள்ளவர்கள்போல தங்கள் வாயை ஆவென்று திறந்திருந்தார்கள்.
かれらは我を望み待つこと雨のごとく 口を開きて仰ぐこと春の雨のごとくなりき
24 ௨௪ நான் அவர்களைப் பார்த்து சிரிக்கும்போது, அவர்கள் துணிகரங்கொள்ளவில்லை; என் முகக்களையை மாறவைக்கவும் இல்லை.
われ彼等にむかひて笑ふとも彼等は敢て眞實とおもはず我面の光を彼等は除くことをせざりき
25 ௨௫ அவர்கள் வழியில்போக எனக்கு விருப்பமாகும்போது, நான் தலைவனாய் அமர்ந்து, படைக்குள் ராஜாவைப்போலவும், துக்கித்தவர்களைத் தேற்றுகிறவனாகவும் இருந்தேன்.
われは彼等のために道を擇び その首として座を占め 軍中の王のごとくして居り また哀哭者を慰さむる人のごとくなりき
