யோபு 22
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
Kan vel en mann være til gagn for Gud? Nei, bare sig selv gagner den forstandige.
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Er det til nogen nytte for den Allmektige at du er rettferdig, eller til nogen vinning at du vandrer ulastelig?
Er det for din gudsfrykts skyld han refser dig eller går i rette med dig?
Er ikke din ondskap stor og dine misgjerninger uten ende?
Du tok jo pant av dine brødre uten grunn og drog klærne av de nakne.
Du gav ikke den trette vann å drikke, og den sultne nektet du brød.
Men den som gikk frem med vold, han fikk landet i eie, og den som var høit aktet, bodde i det.
Enker har du latt fare tomhendt, og farløses armer blev knust.
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
Derfor er det snarer rundt omkring dig, og en hastig redsel forferder dig.
Eller ser du ikke mørket og den vannflom som dekker dig?
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
Er ikke Gud høi som himmelen? Og se de øverste stjerner, hvor høit de står!
Og du sier: Hvad vet Gud? Kan han vel dømme gjennem mørket?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Skyene er et dekke for ham, så han ikke ser noget, og på himmelens hvelving vandrer han.
Vil du følge den sti som syndens menn vandret på i de gamle dager,
de som blev bortrykket før tiden, og under hvis føtter grunnen fløt bort som en strøm,
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
de menn som sa til Gud: Vik fra oss, og som spurte hvad den Allmektige vel skulde kunne gjøre for dem,
enda han hadde fylt deres hus med det som var godt? - Men de ugudeliges tanker er lang fra mine tanker. -
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
De rettferdige så det og gledet sig, og de uskyldige spottet dem:
Sannelig, våre fiender er tilintetgjort, og ild har fortært deres overflod.
Forlik dig nu med ham, så vil du få fred! Og så skal lykke times dig.
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Ta imot lærdom av hans munn og legg dig hans ord på hjerte!
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Vender du om til den Allmektige, da skal din lykke bli bygget op igjen; men du må få urett bort fra dine telt.
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
Kast ditt gull i støvet og ditt Ofir-gull blandt bekkenes stener!
Så skal den Allmektige være ditt gull, være som dynger av sølv for dig,
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
for da skal du glede dig i den Allmektige og løfte ditt åsyn til Gud.
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal opfylle dine løfter,
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
og setter du dig noget fore, da skal det lykkes for dig, og over dine veier skal det skinne lys;
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
når de fører nedover, skal du si: Opover! Han skal frelse den som slår sitt øie ned;
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
han skal redde endog den som ikke er uskyldig; ved dine henders renhet skal han bli reddet.
