யோபு 22
Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.
