யோபு 22
Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 ௨ “ஒரு மனிதன் விவேகியாயிருந்து, தனக்குத்தான் நன்மையாக இருக்கிறதினால் தேவனுக்கு நன்மையாக இருப்பானோ?
"Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
3 ௩ நீர் நீதிமானாயிருப்பதினால் சர்வவல்லவருக்கு நன்மையுண்டாகுமோ? நீர் உம்முடைய வழிகளை உத்தமமாக்குகிறது அவருக்கு ஆதாயமாயிருக்குமோ?
Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller går han i Rette med dig derfor?
Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
Den mægtige - hans var Landet, den hædrede boede der.
Du lod Enker gå tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
10 ௧0 ஆகையால் கண்ணிகள் உம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறது; திடீரென்று உமக்கு வந்த பயங்கரம் உம்மைக் கலங்கச் செய்கிறது.
Derfor var der Snaret omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand går over dig!
12 ௧௨ தேவன் பரலோகத்தின் உன்னதங்களிலிருக்கிறார் அல்லவோ? நட்சத்திரங்களின் உயரத்தைப் பாரும், அவைகள் எத்தனை உயரமாயிருக்கிறது.
Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de står!
Dog siger du: "Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
14 ௧௪ அவர் பார்க்காமலிருக்க மேகங்கள் அவருக்கு மறைவாயிருக்கிறது; வானமண்டலங்களின் சக்கரத்திலே அவர் உலாவுகிறார் என்று சொல்லுகிறீர்.
Skyerne skjuler ham, så han ej ser, på Himlens Runding går han!"
Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betrådte,
de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
17 ௧௭ தேவன் அவர்கள் வீடுகளை நன்மையால் நிரப்பியிருந்தாலும், அவர்கள் அவரை நோக்கி: எங்களைவிட்டு விலகும், சர்வவல்லவராலே எங்களுக்கு என்ன ஆகும் என்றார்கள்.
som sagde til Gud: "Gå fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?"
Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Råd er ham fjernt.
19 ௧௯ எங்கள் நிலைமை அழியாமல், அவர்களுக்கு மீதியானதையோ நெருப்பு எரித்ததென்பதை நீதிமான்கள் கண்டு சந்தோஷப்படுகிறார்கள்.
De retfærdige så det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
Bliv Ven med ham og hold Fred. derved vil der times dig Lykke;
22 ௨௨ அவர் வாயிலிருந்து பிறந்த வேதப்பிரமாணத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர் வார்த்தைகளை உம்முடைய இருதயத்தில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டுகிறேன்.
tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord på Sinde!
23 ௨௩ நீர் சர்வவல்லமையுள்ள தேவனிடத்தில் மனந்திரும்பினால், திரும்பக் கட்டப்படுவீர்; அநீதியை உமது கூடாரத்திற்குத் தூரமாக்குவீர்.
Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
24 ௨௪ அப்பொழுது தூளைப்போல் பொன்னையும், ஆற்றுக் கற்களைப்போல் ஓப்பீரின் தங்கத்தையும் சேர்த்துவைப்பீர்.
kaster du Guldet på Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
så den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
26 ௨௬ அப்பொழுது சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருந்து, தேவனுக்கு நேராக உம்முடைய முகத்தை ஏறெடுப்பீர்.
ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Åsyn til Gud.
27 ௨௭ நீர் அவரை நோக்கி விண்ணப்பம்செய்ய, அவர் உமக்குச் செவிகொடுப்பார்; அப்பொழுது நீர் உம்முடைய பொருத்தனைகளைச் செலுத்துவீர்.
Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
28 ௨௮ நீர் ஒரு காரியத்தை தீர்மானித்தால், அது உமக்கு நிலைவரப்படும்; உம்முடைய பாதைகளில் வெளிச்சம் பிரகாசிக்கும்.
hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner på dine Veje;
29 ௨௯ மனிதர் ஒடுக்கப்படும்போது திடப்படக்கடவர்கள் என்று நீர் சொல்ல, தாழ்ந்தோர் காப்பாற்றப்படுவார்கள்.
thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slår Øjnene ned;
30 ௩0 குற்றமில்லாதவனையுங்கூட விடுவிப்பார்; உம்முடைய கைகளின் சுத்தத்தினால் அவன் விடுவிக்கப்படுவான்” என்றான்.
han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
