யோபு 17
Mi alma se agota, mis días se extinguen. El sepulcro está preparado para mí.
2 ௨ கேலி செய்கிறவர்கள் என்னிடத்தில் இல்லையோ? அவர்கள் செய்யும் அநியாயங்களை என் கண் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.
No hay conmigo sino burladores, y mis ojos se fijan en su provocación.
3 ௩ தேவரீர் என் காரியத்தை உம்மேல் போட்டுக்கொண்டு, எனக்காகப் பிணைக்கப்படுவீராக; வேறே யார் எனக்குக் கைகொடுக்கத்தக்கவர்?
Te ruego, deposita una fianza ante Ti mismo. ¿Quién quiere ser mi garante?
Porque cerraste su corazón al entendimiento. Por tanto, no los exaltarás.
Al que traiciona a sus amigos por recompensa, les desfallecerán los ojos a sus hijos.
6 ௬ மக்களுக்குள்ளே அவர் என்னைப் பழமொழியாக வைத்தார்; அவர்கள் முகத்திற்குமுன் நான் விரும்பத்தகாதவனானேன்.
Pero Él me convirtió en un refrán de la gente. Soy uno a quien los hombres escupen.
Mis ojos se oscurecieron por la angustia, y todos mis miembros son como una sombra.
Los rectos se asombran de esto, y el inocente se levanta contra el impío.
Sin embargo, el justo se aferra a su camino, y el limpio de manos aumentará sus fuerzas.
Pero ahora, vuelvan todos ustedes y vengan acá. Pero entre ustedes no hallaré algún sabio.
Mis días pasaron. Mis planes se deshicieron, aun los anhelos de mi corazón
que solían cambiar la noche en día. La luz está después de la oscuridad.
13 ௧௩ அப்படி நான் காத்துக்கொண்டிருந்தாலும், பாதாளம் எனக்கு வீடாயிருக்கும்; இருளில் என் படுக்கையைப் போடுவேன். (Sheol h7585)
Si espero, yo sé que el Seol es mi habitación. En la tenebrosidad tengo extendida mi cama. (Sheol h7585)
14 ௧௪ அழிவைப்பார்த்து, நீ எனக்குத் தகப்பன் என்கிறேன்; புழுக்களைப் பார்த்து, நீங்கள் எனக்குத் தாயும் எனக்குச் சகோதரியும் என்கிறேன்.
A la descomposición digo: ¡Padre mío! Y al gusano: ¡Madre mía, hermana mía!
¿Dónde está entonces mi esperanza? ¿Quién verá mi bien?
