யோபு 17
“Mi espíritu está aplastado; mi vida se ha extinguido; la tumba está lista para mí.
2 ௨ கேலி செய்கிறவர்கள் என்னிடத்தில் இல்லையோ? அவர்கள் செய்யும் அநியாயங்களை என் கண் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.
Los burladores me rodean. Veo cómo me ridiculizan amargamente.
3 ௩ தேவரீர் என் காரியத்தை உம்மேல் போட்டுக்கொண்டு, எனக்காகப் பிணைக்கப்படுவீராக; வேறே யார் எனக்குக் கைகொடுக்கத்தக்கவர்?
Dios, tienes que ofrecer por mí una garantía contigo mismo, pues ¿quién más será mi garante?
Has cerrado sus mentes al entendimiento, ¡así que no les dejes ganar!
Traicionan a los amigos para beneficiarse ellos mismos y sus hijos sufren por ello.
6 ௬ மக்களுக்குள்ளே அவர் என்னைப் பழமொழியாக வைத்தார்; அவர்கள் முகத்திற்குமுன் நான் விரும்பத்தகாதவனானேன்.
Me han convertido en un proverbio de burla entre el pueblo; me escupen en la cara.
Mis ojos están agotados de tanto llorar y mi cuerpo es una sombra de lo que fue.
La gente que se cree buena se escandaliza al verme. Los que son inocentes se sienten turbados por los impíos.
Los que tienen razón prosperan, y los que tienen las manos limpias se hacen cada vez más fuertes.
“¿Por qué no vuelves a repetir lo que has dicho?
Mi vida ha terminado. Mis planes han desaparecido. Mi corazón está roto.
Convierten la noche en día, y dicen que la luz del día se acerca a la oscuridad.
13 ௧௩ அப்படி நான் காத்துக்கொண்டிருந்தாலும், பாதாளம் எனக்கு வீடாயிருக்கும்; இருளில் என் படுக்கையைப் போடுவேன். (Sheol h7585)
¿Qué es lo que busco? Hacer mi hogar en el Seol, para hacer mi cama en la oscuridad? (Sheol h7585)
14 ௧௪ அழிவைப்பார்த்து, நீ எனக்குத் தகப்பன் என்கிறேன்; புழுக்களைப் பார்த்து, நீங்கள் எனக்குத் தாயும் எனக்குச் சகோதரியும் என்கிறேன்.
¿Debo considerar a la tumba como mi padre, y al gusano como mi madre o como mi hermana?
Entonces, ¿dónde está mi esperanza? ¿Puede alguien ver alguna esperanza para mí?
