யோபு 17
Meu espírito está arruinado, meus dias vão se extinguindo, e a sepultura já etá pronta para mim.
2 ௨ கேலி செய்கிறவர்கள் என்னிடத்தில் இல்லையோ? அவர்கள் செய்யும் அநியாயங்களை என் கண் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.
Comigo há ninguém além de zombadores, e meus olhos são obrigados a ficar diante de suas provocações.
3 ௩ தேவரீர் என் காரியத்தை உம்மேல் போட்டுக்கொண்டு, எனக்காகப் பிணைக்கப்படுவீராக; வேறே யார் எனக்குக் கைகொடுக்கத்தக்கவர்?
Concede-me, por favor, uma garantia para comigo; quem [outro] há que me dê a mão?
Pois aos corações deles tu encobriste do entendimento; portanto não os exaltarás.
Aquele que denuncia a seus amigos em proveito próprio, também os olhos de seus filhos desfalecerão.
6 ௬ மக்களுக்குள்ளே அவர் என்னைப் பழமொழியாக வைத்தார்; அவர்கள் முகத்திற்குமுன் நான் விரும்பத்தகாதவனானேன்.
Ele tem me posto por ditado de povos, e em meu rosto é onde eles cospem.
Por isso meus olhos se escureceram de mágoa, e todos os membros de meu corpo são como a sombra.
Os íntegros pasmarão sobre isto, e o inocente se levantará contra o hipócrita.
E o justo prosseguirá seu caminho, e o puro de mãos crescerá em força.
Mas, na verdade, voltai-vos todos vós, e vinde agora, pois sábio nenhum acharei entre vós.
Meus dias se passaram, meus pensamentos foram arrancados, os desejos do meu coração.
Tornaram a noite em dia; a luz se encurta por causa das trevas.
13 ௧௩ அப்படி நான் காத்துக்கொண்டிருந்தாலும், பாதாளம் எனக்கு வீடாயிருக்கும்; இருளில் என் படுக்கையைப் போடுவேன். (Sheol h7585)
Se eu esperar, o Xeol será minha casa; nas trevas estenderei minha cama. (Sheol h7585)
14 ௧௪ அழிவைப்பார்த்து, நீ எனக்குத் தகப்பன் என்கிறேன்; புழுக்களைப் பார்த்து, நீங்கள் எனக்குத் தாயும் எனக்குச் சகோதரியும் என்கிறேன்.
À cova chamo: Tu és meu pai; e aos vermes: [Sois] minha mãe e minha irmã.
Onde, pois, estaria agora minha esperança? Quanto à minha esperança, quem a poderá ver?
