யோபு 17
Mon âme est meurtrie, mes jours s’éteignent, la tombe m’attend.
2 ௨ கேலி செய்கிறவர்கள் என்னிடத்தில் இல்லையோ? அவர்கள் செய்யும் அநியாயங்களை என் கண் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது.
Ne suis-je pas en butte à des moqueries? Mes yeux ne sont-ils pas constamment témoins de leurs perfidies?
3 ௩ தேவரீர் என் காரியத்தை உம்மேல் போட்டுக்கொண்டு, எனக்காகப் பிணைக்கப்படுவீராக; வேறே யார் எனக்குக் கைகொடுக்கத்தக்கவர்?
Ah! De grâce, accorde-moi ta caution! Sois toi-même mon garant vis-à-vis de toi qui voudrait s’engager pour moi?
Car tu as fermé leur cœur à la raison; aussi ne les laisseras-tu pas triompher.
Pour une part de butin on trahit des amis, de sorte que les yeux de leurs enfants se consument de misère.
6 ௬ மக்களுக்குள்ளே அவர் என்னைப் பழமொழியாக வைத்தார்; அவர்கள் முகத்திற்குமுன் நான் விரும்பத்தகாதவனானேன்.
On a fait de moi la fable des nations; je suis l’homme à qui on crache au visage.
Mes yeux sont éteints par le chagrin, et tous mes organes sont comme une ombre.
Les gens de bien en sont stupéfaits, et l’innocent en est révolté contre l’impie.
Cependant le juste persiste dans sa conduite, et celui qui a les mains pures redouble d’énergie.
Quant à vous, retournez-vous donc tous contre moi, venez! Je ne trouverai pas un sage parmi vous.
Mes jours ont fui, mes projets sont ruinés, ces trésors de mon cœur.
De la nuit ils veulent faire le jour, ils disent la lumière plus proche que les ténèbres.
13 ௧௩ அப்படி நான் காத்துக்கொண்டிருந்தாலும், பாதாளம் எனக்கு வீடாயிருக்கும்; இருளில் என் படுக்கையைப் போடுவேன். (Sheol h7585)
Si je n’attends plus d’autre demeure que le Cheol, si j’ai étendu ma couche dans la région des ombres; (Sheol h7585)
14 ௧௪ அழிவைப்பார்த்து, நீ எனக்குத் தகப்பன் என்கிறேன்; புழுக்களைப் பார்த்து, நீங்கள் எனக்குத் தாயும் எனக்குச் சகோதரியும் என்கிறேன்.
si je dis au tombeau: "Tu es mon père!" et à la vermine: "Tu es ma mère et ma sœur"
où donc est mon espérance? Mon espérance, qui peut la voir?
