யோபு 15
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
Should a wise man utter windy knowledge, and fill his inward parts with the east wind?
Should he reason with a speech which availeth nothing? and with words in which there is no profit?
Yea, thou truly makest void the fear [of God], and diminishest devotion before God.
5 ௫ உம்முடைய வாய் உம்முடைய அக்கிரமத்தைச் சொல்லிக்காட்டுகிறது; நீர் தந்திரமுள்ளவர்களின் சொல்லைத் தெரிந்துகொண்டீர்.
For thy iniquity teacheth thy mouth, so that thou choosest the language of the crafty.
6 ௬ நான் அல்ல, உம்முடைய வாயே உம்மைக் குற்றவாளி என்று முடிவு செய்கிறது; உம்முடைய உதடுகளே உமக்கு விரோதமாகச் சாட்சியிடுகிறது.
Thy own mouth must condemn thee, but not I: yea, thy own lips will testify against thee.
Wast thou born as the first man? or wast thou brought forth before the hills?
Hast thou listened to the secret counsel of God? and is wisdom therefore of little esteem with thee?
9 ௯ நாங்கள் அறியாத எந்தக் காரியத்தை நீர் அறிந்திருக்கிறீர்? எங்களுக்கு விளங்காத எந்தக் காரியமாவது உமக்கு விளங்கியிருக்கிறதோ?
What knowest thou, that we do not know? what understandest thou, which is not with us?
Both the grayheaded and the very aged are among us, — richer than thy father in days.
11 ௧௧ தேவன் அருளிய ஆறுதல்களும், உம்முடன் சொல்லப்படுகிற மென்மையான பேச்சும் உமக்கு இழிவான காரியமாயிருக்கிறதோ?
Are the divine consolations too little for thee? and the word that was so mild with thee?
Whither doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes gaze at?
13 ௧௩ தேவனுக்கு விரோதமாக உம்முடைய ஆவியை எழுப்பி உம்முடைய வாயிலிருந்து வசனங்களைப் புறப்படச்செய்கிறீர்.
That thou shouldst turn against God thy spirit, and utter [such] words out of thy mouth?
14 ௧௪ மனிதனானவன் பரிசுத்தமாயிருக்கிறதற்கும், பெண்ணிடத்தில் பிறந்தவன் நீதிமானாயிருக்கிறதற்கும், அவன் எம்மாத்திரம்?
What is man, that he should be pure? and that he who is born of woman should be declared righteous?
15 ௧௫ இதோ, தம்முடைய பரிசுத்தவான்களையும் அவர் நம்புகிறதில்லை; வானங்களும் அவர் பார்வைக்குச் சுத்தமானவைகள் அல்ல.
Behold, in his holy ones he putteth no trust; and the heavens are not pure in his eyes:
16 ௧௬ அநியாயத்தைத் தண்ணீரைப்போலக் குடிக்கிற மனிதன் எத்தனை அதிகமாக அருவருப்பும் அசுத்தமுமாயிருக்கிறான்?
How much more then the abominable and corrupt, the man who drinketh like water wrong-doing?
I will instruct thee, hear me; and what I have seen will I relate;
Which wise men have ever told, and have not concealed, as they obtained it from their fathers;
Unto whom alone the earth was given, and into whose midst no stranger ever entered.
20 ௨0 துன்மார்க்கன் உயிரோடிருக்கிற நாளெல்லாம் துன்பத்தால் வாதிக்கப்படுகிறான்; பலவந்தம் செய்கிறவனுக்கு அவனுடைய வருடங்களின் எண்ணிக்கை மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது.
All his days is the wicked plagued with pain, and the number of years which are laid by for the tyrant.
21 ௨௧ பயங்கரமான சத்தம் அவனுடைய காதுகளில் தொனிக்கிறது; அவன் சமாதானமாயிருக்கும்போது பாழாக்குகிறவன் அவன்மேல் வருவான்.
A sound of terrors is in his ears: during peace will the waster come over him.
22 ௨௨ இருளிலிருந்து திரும்பிவர அவனுக்கு நம்பிக்கையில்லாமல், ஒளிந்திருக்கிறவர்களின் பட்டயத்திற்கு அவன் பயப்படுகிறான்.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is looked for by the sword.
23 ௨௩ அப்பம் எங்கே கிடைக்கும் என்று அவன் அலைந்து திரிகிறான்; இருளானநாள் தனக்குச் சமீபித்திருக்கிறதை அறிவான்.
He wandereth abroad for bread, [saying, ] Where is it? he knoweth that there is ready at his hand the day of darkness.
Distress and anguish terrify him: they assail him with might, as a king prepared for the battle.
Because he had stretched out against God his hand, and strengthened himself against the Almighty;
[And] he had run against him, with an [extended] neck, with the thick roundings of his bucklers;
Because he had covered his face with his fat, and had made thick folds of fat on his flanks;
And he dwelt in abandoned cities, in houses which none inhabited, which were destined to be ruinous heaps.
29 ௨௯ அவன் செல்வந்தனாவதுமில்லை, அவனுடைய செல்வம் நிலைப்பதுமில்லை; அப்படிப்பட்டவர்களின் செல்வம் பூமியில் நீடித்திருப்பதில்லை.
[Yet] will he not remain rich, neither will his wealth endure, nor will he attain their perfection on earth.
30 ௩0 இருளுக்கு அவன் தப்புவதில்லை; நெருப்புத்தணல் அவனுடைய கிளையைக் காய்ந்துபோகச் செய்யும்; அவருடைய வாயின் சுவாசத்தால் அற்றுப்போவான்;
He will never depart out of darkness: the flame shall dry up his shoots, and he will depart by the breath of God's mouth.
Let him that goeth astray not trust in vanity; for vanity will be what he obtaineth thereby.
32 ௩௨ அது அவனுடைய நாள் வருமுன்னே அவனுக்குப் பூரணமாகப் பலிக்கும்; அவனுடைய செடிகள் பச்சையாக இருப்பதில்லை.
Even before his time will it be overfull, and his branches will not be green.
33 ௩௩ பிஞ்சுகள் உதிர்ந்துபோகிற திராட்சைச்செடியைப்போலவும், பூக்கள் உதிர்ந்து போகிற ஒலிவமரத்தைப் போலவும் அவன் இருப்பான்.
He will shake off like the vine his unripe grapes, and cast off like the olive his blossoms.
For the assembly of hypocrites will remain desolate, and fire will consume the tents of bribery.
35 ௩௫ அப்படிப்பட்டவன் அநியாயத்தைக் கர்ப்பந்தரித்து அக்கிரமத்தைப் பெறுகிறான்; அவர்கள் கர்ப்பம் மாயையைப் பிறப்பிக்கும்” என்றான்.
They conceive trouble, and bring forth wrong-doing, and their body prepareth deceit.
