யோபு 15
Then answered Eliphaz the Temanite, and said,
Should a wise man utter vain knowledge, and fill his belly with the east wind?
Should he reason with unprofitable talk? or with speeches wherewith he can do no good?
Yea, thou castest off fear, and restrainest prayer before God.
5 ௫ உம்முடைய வாய் உம்முடைய அக்கிரமத்தைச் சொல்லிக்காட்டுகிறது; நீர் தந்திரமுள்ளவர்களின் சொல்லைத் தெரிந்துகொண்டீர்.
For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou choosest the tongue of the crafty.
6 ௬ நான் அல்ல, உம்முடைய வாயே உம்மைக் குற்றவாளி என்று முடிவு செய்கிறது; உம்முடைய உதடுகளே உமக்கு விரோதமாகச் சாட்சியிடுகிறது.
Thine own mouth condemneth thee, and not I: yea, thine own lips testify against thee.
[Art] thou the first man [that] was born? or wast thou made before the hills?
Hast thou heard the secret of God? and dost thou restrain wisdom to thyself?
9 ௯ நாங்கள் அறியாத எந்தக் காரியத்தை நீர் அறிந்திருக்கிறீர்? எங்களுக்கு விளங்காத எந்தக் காரியமாவது உமக்கு விளங்கியிருக்கிறதோ?
What knowest thou, that we know not? [what] understandest thou, which [is] not in us?
With us [are] both the grayheaded and very aged men, much elder than thy father.
11 ௧௧ தேவன் அருளிய ஆறுதல்களும், உம்முடன் சொல்லப்படுகிற மென்மையான பேச்சும் உமக்கு இழிவான காரியமாயிருக்கிறதோ?
[Are] the consolations of God small with thee? is there any secret thing with thee?
Why doth thine heart carry thee away? and what do thy eyes wink at,
13 ௧௩ தேவனுக்கு விரோதமாக உம்முடைய ஆவியை எழுப்பி உம்முடைய வாயிலிருந்து வசனங்களைப் புறப்படச்செய்கிறீர்.
That thou turnest thy spirit against God, and lettest [such] words go out of thy mouth?
14 ௧௪ மனிதனானவன் பரிசுத்தமாயிருக்கிறதற்கும், பெண்ணிடத்தில் பிறந்தவன் நீதிமானாயிருக்கிறதற்கும், அவன் எம்மாத்திரம்?
What [is] man, that he should be clean? and [he which is] born of a woman, that he should be righteous?
15 ௧௫ இதோ, தம்முடைய பரிசுத்தவான்களையும் அவர் நம்புகிறதில்லை; வானங்களும் அவர் பார்வைக்குச் சுத்தமானவைகள் அல்ல.
Behold, he putteth no trust in his saints; yea, the heavens are not clean in his sight.
16 ௧௬ அநியாயத்தைத் தண்ணீரைப்போலக் குடிக்கிற மனிதன் எத்தனை அதிகமாக அருவருப்பும் அசுத்தமுமாயிருக்கிறான்?
How much more abominable and filthy [is] man, which drinketh iniquity like water?
I will shew thee, hear me; and that [which] I have seen I will declare;
Which wise men have told from their fathers, and have not hid [it: ]
Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 ௨0 துன்மார்க்கன் உயிரோடிருக்கிற நாளெல்லாம் துன்பத்தால் வாதிக்கப்படுகிறான்; பலவந்தம் செய்கிறவனுக்கு அவனுடைய வருடங்களின் எண்ணிக்கை மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது.
The wicked man travaileth with pain all [his] days, and the number of years is hidden to the oppressor.
21 ௨௧ பயங்கரமான சத்தம் அவனுடைய காதுகளில் தொனிக்கிறது; அவன் சமாதானமாயிருக்கும்போது பாழாக்குகிறவன் அவன்மேல் வருவான்.
A dreadful sound [is] in his ears: in prosperity the destroyer shall come upon him.
22 ௨௨ இருளிலிருந்து திரும்பிவர அவனுக்கு நம்பிக்கையில்லாமல், ஒளிந்திருக்கிறவர்களின் பட்டயத்திற்கு அவன் பயப்படுகிறான்.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is waited for of the sword.
23 ௨௩ அப்பம் எங்கே கிடைக்கும் என்று அவன் அலைந்து திரிகிறான்; இருளானநாள் தனக்குச் சமீபித்திருக்கிறதை அறிவான்.
He wandereth abroad for bread, [saying], Where [is it]? he knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
Trouble and anguish shall make him afraid; they shall prevail against him, as a king ready to the battle.
For he stretcheth out his hand against God, and strengtheneth himself against the Almighty.
He runneth upon him, [even] on [his] neck, upon the thick bosses of his bucklers:
Because he covereth his face with his fatness, and maketh collops of fat on [his] flanks.
And he dwelleth in desolate cities, [and] in houses which no man inhabiteth, which are ready to become heaps.
29 ௨௯ அவன் செல்வந்தனாவதுமில்லை, அவனுடைய செல்வம் நிலைப்பதுமில்லை; அப்படிப்பட்டவர்களின் செல்வம் பூமியில் நீடித்திருப்பதில்லை.
He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection thereof upon the earth.
30 ௩0 இருளுக்கு அவன் தப்புவதில்லை; நெருப்புத்தணல் அவனுடைய கிளையைக் காய்ந்துபோகச் செய்யும்; அவருடைய வாயின் சுவாசத்தால் அற்றுப்போவான்;
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches, and by the breath of his mouth shall he go away.
Let not him that is deceived trust in vanity: for vanity shall be his recompence.
32 ௩௨ அது அவனுடைய நாள் வருமுன்னே அவனுக்குப் பூரணமாகப் பலிக்கும்; அவனுடைய செடிகள் பச்சையாக இருப்பதில்லை.
It shall be accomplished before his time, and his branch shall not be green.
33 ௩௩ பிஞ்சுகள் உதிர்ந்துபோகிற திராட்சைச்செடியைப்போலவும், பூக்கள் உதிர்ந்து போகிற ஒலிவமரத்தைப் போலவும் அவன் இருப்பான்.
He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive.
For the congregation of hypocrites [shall be] desolate, and fire shall consume the tabernacles of bribery.
35 ௩௫ அப்படிப்பட்டவன் அநியாயத்தைக் கர்ப்பந்தரித்து அக்கிரமத்தைப் பெறுகிறான்; அவர்கள் கர்ப்பம் மாயையைப் பிறப்பிக்கும்” என்றான்.
They conceive mischief, and bring forth vanity, and their belly prepareth deceit.
