யோபு 15
And Eliphaz the Temanite answered and said,
Should a wise man answer with windy knowledge, and fill his belly with the east wind,
Reasoning with unprofitable talk, and with speeches which do no good?
Yea, thou makest piety of none effect, and restrainest meditation before God.
5 ௫ உம்முடைய வாய் உம்முடைய அக்கிரமத்தைச் சொல்லிக்காட்டுகிறது; நீர் தந்திரமுள்ளவர்களின் சொல்லைத் தெரிந்துகொண்டீர்.
For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou hast chosen the tongue of the crafty.
6 ௬ நான் அல்ல, உம்முடைய வாயே உம்மைக் குற்றவாளி என்று முடிவு செய்கிறது; உம்முடைய உதடுகளே உமக்கு விரோதமாகச் சாட்சியிடுகிறது.
Thine own mouth condemneth thee, and not I; and thy lips testify against thee.
Art thou the first man that was born? and wast thou brought forth before the hills?
Hast thou listened in the secret council of God? And hast thou absorbed wisdom for thyself?
9 ௯ நாங்கள் அறியாத எந்தக் காரியத்தை நீர் அறிந்திருக்கிறீர்? எங்களுக்கு விளங்காத எந்தக் காரியமாவது உமக்கு விளங்கியிருக்கிறதோ?
What knowest thou that we know not? [what] understandest thou which is not in us?
Both the greyheaded and the aged are with us, older than thy father.
11 ௧௧ தேவன் அருளிய ஆறுதல்களும், உம்முடன் சொல்லப்படுகிற மென்மையான பேச்சும் உமக்கு இழிவான காரியமாயிருக்கிறதோ?
Are the consolations of God too small for thee? and the word gently spoken to thee?
Why doth thy heart carry thee away? and why do thine eyes wink?
13 ௧௩ தேவனுக்கு விரோதமாக உம்முடைய ஆவியை எழுப்பி உம்முடைய வாயிலிருந்து வசனங்களைப் புறப்படச்செய்கிறீர்.
That thou turnest thy spirit against God, and lettest words go out of thy mouth?
14 ௧௪ மனிதனானவன் பரிசுத்தமாயிருக்கிறதற்கும், பெண்ணிடத்தில் பிறந்தவன் நீதிமானாயிருக்கிறதற்கும், அவன் எம்மாத்திரம்?
What is man, that he should be pure? and he that is born of a woman, that he should be righteous?
15 ௧௫ இதோ, தம்முடைய பரிசுத்தவான்களையும் அவர் நம்புகிறதில்லை; வானங்களும் அவர் பார்வைக்குச் சுத்தமானவைகள் அல்ல.
Behold, he putteth no trust in his holy ones, and the heavens are not pure in his sight:
16 ௧௬ அநியாயத்தைத் தண்ணீரைப்போலக் குடிக்கிற மனிதன் எத்தனை அதிகமாக அருவருப்பும் அசுத்தமுமாயிருக்கிறான்?
How much less the abominable and corrupt, — man, that drinketh unrighteousness like water!
I will shew thee, listen to me; and what I have seen I will declare;
Which wise men have told from their fathers, and have not hidden;
Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 ௨0 துன்மார்க்கன் உயிரோடிருக்கிற நாளெல்லாம் துன்பத்தால் வாதிக்கப்படுகிறான்; பலவந்தம் செய்கிறவனுக்கு அவனுடைய வருடங்களின் எண்ணிக்கை மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது.
All his days the wicked man is tormented, and numbered years are allotted to the violent.
21 ௨௧ பயங்கரமான சத்தம் அவனுடைய காதுகளில் தொனிக்கிறது; அவன் சமாதானமாயிருக்கும்போது பாழாக்குகிறவன் அவன்மேல் வருவான்.
The sound of terrors is in his ears: in prosperity the destroyer cometh upon him.
22 ௨௨ இருளிலிருந்து திரும்பிவர அவனுக்கு நம்பிக்கையில்லாமல், ஒளிந்திருக்கிறவர்களின் பட்டயத்திற்கு அவன் பயப்படுகிறான்.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is singled out for the sword.
23 ௨௩ அப்பம் எங்கே கிடைக்கும் என்று அவன் அலைந்து திரிகிறான்; இருளானநாள் தனக்குச் சமீபித்திருக்கிறதை அறிவான்.
He wandereth abroad for bread, — where may it be? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
Distress and anguish make him afraid; they prevail against him, as a king ready for the battle.
For he hath stretched out his hand against God, and strengthened himself against the Almighty:
He runneth against him, with [outstretched] neck, with the thick bosses of his bucklers;
For he hath covered his face with his fatness, and gathered fat upon [his] flanks.
And he dwelleth in desolate cities, in houses that no man inhabiteth, which are destined to become heaps.
29 ௨௯ அவன் செல்வந்தனாவதுமில்லை, அவனுடைய செல்வம் நிலைப்பதுமில்லை; அப்படிப்பட்டவர்களின் செல்வம் பூமியில் நீடித்திருப்பதில்லை.
He shall not become rich, neither shall his substance continue, and their possessions shall not extend upon the earth.
30 ௩0 இருளுக்கு அவன் தப்புவதில்லை; நெருப்புத்தணல் அவனுடைய கிளையைக் காய்ந்துபோகச் செய்யும்; அவருடைய வாயின் சுவாசத்தால் அற்றுப்போவான்;
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches; and by the breath of his mouth shall he go away.
Let him not trust in vanity: he is deceived, for vanity shall be his recompense;
32 ௩௨ அது அவனுடைய நாள் வருமுன்னே அவனுக்குப் பூரணமாகப் பலிக்கும்; அவனுடைய செடிகள் பச்சையாக இருப்பதில்லை.
It shall be complete before his day, and his branch shall not be green.
33 ௩௩ பிஞ்சுகள் உதிர்ந்துபோகிற திராட்சைச்செடியைப்போலவும், பூக்கள் உதிர்ந்து போகிற ஒலிவமரத்தைப் போலவும் அவன் இருப்பான்.
He shall shake off his unripe grapes as a vine, and shall cast his flower as an olive.
For the family of the ungodly shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.
35 ௩௫ அப்படிப்பட்டவன் அநியாயத்தைக் கர்ப்பந்தரித்து அக்கிரமத்தைப் பெறுகிறான்; அவர்கள் கர்ப்பம் மாயையைப் பிறப்பிக்கும்” என்றான்.
They conceive mischief, and bring forth iniquity, and their belly prepareth deceit.
