எபிரேயர் 12
1 ௧ ஆகவே, மேகத்தைப்போல இத்தனை அதிகமான சாட்சிகள் நம்மைச் சூழ்ந்துகொண்டிருக்க, பாரமான எல்லாவற்றையும், நம்மைச் சுற்றி நெருங்கி நிற்கிற பாவத்தையும் தள்ளிவிட்டு, விசுவாசத்தைத் துவக்குகிறவரும் முடிக்கிறவருமாக இருக்கிற இயேசுவைப் பார்த்து, நமக்கு நியமித்திருக்கிற ஓட்டத்தில் பொறுமையோடு ஓடுவோம்;
We [know about] many people like that [who showed they trusted in God]. They are like a crowd of spectators [who are cheering for us inside a stadium] [MET]. Knowing that, we must put away all the things that hinder us, [as a runner puts aside everything that would hinder him because they are heavy] [MET]. Especially we must put away sinful actions that [hinder us, as a runner] sets aside clothes he does not need, clothes that would entangle him [MET]. Let us [wholeheartedly strive to achieve what God has planned for us, as someone] in a race wholeheartedly runs the course that is before him [MET].
2 ௨ அவர் தமக்குமுன்பாக வைத்திருந்த சந்தோஷத்தின்பொருட்டு, அவமானத்தை நினைக்காமல், சிலுவையைச் சகித்து, தேவனுடைய சிங்காசனத்தின் வலதுபக்கத்தில் வீற்றிருக்கிறார்.
And let us [keep our minds on] Jesus, [as a runner] keeps his eyes on [the goal] [MET]. Jesus is the one we should imitate in the way he perfectly trusted [God. When he died on] the cross he endured it as he suffered greatly [MTY], instead of [thinking about the things he would] rejoice about [later]. He disregarded being disgraced by [dying that way]. He is now sitting at the place of highest honor [MTY] at the throne [where God rules].
3 ௩ ஆகவே, நீங்கள் மனம் தளர்ந்தவர்களாக உங்களுடைய ஆத்துமாக்களில் சோர்ந்துபோகாமல் இருக்க, தமக்கு விரோதமாகப் பாவிகளால் செய்யப்பட்ட இந்தவிதமான வெறுக்கத்தக்க காரியங்களைச் சகித்த அவரையே நினைத்துக்கொள்ளுங்கள்.
[Jesus] patiently endured it when sinful people acted so hostilely against him. Try to act the way he did, so that you do not give up [trusting] God or become discouraged.
4 ௪ பாவத்திற்கு விரோதமாகப் போராடுகிறதில் இரத்தம் சிந்தப்படத்தக்கதாக நீங்கள் இன்னும் எதிர்த்து நிற்கவில்லையே.
While you have struggled against [being tempted to] sin, you have not yet bled [and died because of resisting evil, as Jesus did].
5 ௫ அன்றியும்: என் மகனே, கர்த்தருடைய கண்டிப்பை அற்பமாக நினைக்காதே, அவரால் கடிந்துகொள்ளப்படும்போது சோர்ந்துபோகாதே.
Do not forget [RHQ] these words [that Solomon spoke to his son, that are the same as God] would exhort you as his children: My child, pay attention [LIT] when the Lord is disciplining you, and do not be discouraged when the Lord punishes you [DOU],
6 ௬ கர்த்தர் எவனை நேசிக்கிறாரோ அவனை அவர் கண்டித்து, தாம் சேர்த்துக்கொள்ளுகிற எந்த மகனையும் தண்டிக்கிறார் என்று குழந்தைகளுக்குச் சொல்லுகிறதுபோல உங்களுக்குச் சொல்லியிருக்கிற புத்திமதிகளை மறந்தீர்கள்.
because it is everyone whom he loves whom the Lord disciplines, and he punishes everyone whom he accepts as his child.
7 ௭ நீங்கள் கண்டிக்கப்படுவதை சகிக்கிறவர்களாக இருந்தால் தேவன் உங்களைப் பிள்ளைகளாக எண்ணி நடத்துகிறார்; தகப்பன் கண்டிக்காத பிள்ளைகள் உண்டோ?
It is in order that God may discipline you that he requires you to endure the disagreeable things [that happen to you]. [When God disciplines you] he is treating you as a father treats his children. All fathers [RHQ] discipline their children [LIT].
8 ௮ எல்லோருக்கும் கிடைக்கும் கண்டிப்பு உங்களுக்குக் கிடைக்காமல் இருந்தால் நீங்கள் தேவனுடைய பிள்ளைகளாக இல்லாமல் வேசியின் பிள்ளைகளாக இருப்பீர்களே.
So, if you have not experienced God disciplining you just like he disciplines all his other children, you are [not true children of God] [MET]. [You are like] illegitimate children; [no father disciplines them].
9 ௯ அன்றியும், நம்முடைய சரீரத்தின் தகப்பன்மார்கள் நம்மைக் கண்டிக்கும்போது, அவர்களுக்கு நாம் பயந்து நடந்திருக்க, நாம் பிழைப்பதற்காக ஆவிகளின் பிதாவிற்கு அதிகமாக அடங்கி நடக்கவேண்டுமல்லவா?
Furthermore, our natural fathers disciplined us [when we were young], and we respected them for doing that. So we should certainly more readily accept God our spiritual Father disciplining us, with the result that we live eternally [RHQ]!
10 ௧0 அவர்கள் தங்களுக்கு நல்லதென்று தோன்றினபடி கொஞ்சக்காலம் கண்டித்தார்கள்; இவரோ தம்முடைய பரிசுத்தத்திற்கு நாம் பங்குள்ளவர்களாவதற்காக நம்முடைய பிரயோஜனத்துக்காகவே நம்மைக் கண்டிக்கிறார்
Our natural fathers disciplined us for a short time in a way that they considered right, [but it wasn’t always right], but God always disciplines us [in a right way], to help us. He does it so that we may be holy as he is.
11 ௧௧ எந்தக் கண்டித்தலும் தற்காலத்தில் சந்தோஷமாக இல்லாமல் துக்கமாக இருக்கும்; ஆனாலும் பிற்காலத்தில் அதில் பழகினவர்களுக்கு அது நீதியாகிய சமாதான பலனைத் தரும்.
During the time that God is disciplining us, that does not seem to be something about which we should rejoice. Instead, it is something that pains us. But later it causes those who have learned from it to be peaceful and to [live] righteously.
So, [instead of acting as though you were spiritually exhausted], renew yourselves [MET] spiritually.
13 ௧௩ முடமாக இருக்கிறது பெலவீனமாகிப்போகாமல் குணமாவதற்காக, உங்களுடைய பாதங்களுக்கு வழிகளைச் சீர்ப்படுத்துங்கள்.
Go straight forward [in your Christian life] [MET], in order that believers who are uncertain about their faith [will imitate you] and not ([leave God’s way/] useless [to God]) [MET]. Instead, they will be spiritually restored [MET] as an injured and useless limb is restored.
14 ௧௪ எல்லோரோடும் சமாதானமாக இருக்கவும், பரிசுத்தமுள்ளவர்களாக இருக்கவும் விரும்புங்கள்; பரிசுத்தம் இல்லாமல் ஒருவனும் கர்த்த்தரை தரிசிக்கமுடியாது.
Try to live peacefully with all people. Seek to be holy, since no one will see the Lord if he is not holy.
15 ௧௫ ஒருவனும் தேவனுடைய கிருபையை இழந்துபோகாமல் இருக்கவும், எந்தவொரு கசப்பான வேர் முளைத்து எழும்பிக் கலகம் உண்டாக்குகிறதினால் அநேகர் தீட்டுப்படாமல் இருக்கவும்,
Beware that none of you stops [trusting in] God, [who has done kind things for us that we did not deserve] (OR, Beware that you have never [experienced] God kindly [saving you]). Be on guard lest any of you [act in an evil way towards others], because your doing that will [grow like] [MET] a root [grows into a big plant], and the result [of your] doing that will be that many believers will sin and become unacceptable to God.
16 ௧௬ ஒருவனும் வேசிக்கள்ளனாகவும், ஒருநேர உணவிற்காக தன் புத்திரசுவிகாரத்தை விற்றுப்போட்ட ஏசாவைப்போலச் சீர்கெட்டவனாகவும் இராதபடிக்கு எச்சரிக்கையாக இருங்கள்.
Do not let anyone be immoral, or be irreligious as Esau was. He exchanged the rights he had as a firstborn son for only one meal.
17 ௧௭ ஏனென்றால், பின்பதாக அவன் ஆசீர்வாதத்தைச் சுதந்தரித்துக்கொள்ள விரும்பியும், தகுதியற்றவன் என்று தள்ளப்பட்டதை அறிவீர்கள்; அவன் கண்ணீர்விட்டு, கவலையோடு தேடியும் மனம் மாறுதலைப் பெற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.
You know that after he did that, he wanted to receive [what his father would promise to give him if] he blessed him. But [his father] was unable [to change what he had already done]. And Esau found no way to change things, even though he sought tearfully to do that.
18 ௧௮ அன்றியும், தொடக்கூடியதும், அக்கினி பற்றியெரிகிற மலையினிடமும், மந்தாரம், இருள், பெருங்காற்று ஆகிய இவைகளிடமும்,
In coming [to God] you have not [experienced things like what the Israeli people experienced] at [Sinai] Mountain. [They] approached [a mountain that God told them they] should not touch. [They approached] a blazing fire, and it was gloomy and dark [DOU], and there was a hurricane/cyclone.
19 ௧௯ எக்காளமுழக்கத்தினிடமும், வார்த்தைகளுடைய சத்தத்தினிடமும், நீங்கள் வந்து சேரவில்லை; அந்தச் சத்தத்தைக் கேட்டவர்கள் பின்னும் தங்களுக்கு வார்த்தை சொல்லப்படாதபடி வேண்டிக்கொண்டார்கள்.
They heard a trumpet sounding and they heard [God] speak. The result was that those who heard it pleaded for God not to speak to them like that again.
20 ௨0 ஏனென்றால், ஒரு மிருகமானாலும் மலையைத் தொட்டால், அது கல்லெறியப்பட்டு, அல்லது அம்பினால் எய்யப்பட்டுச் சாகவேண்டும் என்று சொல்லப்பட்ட கட்டளையைச் சகிக்கமுடியாமல் இருந்தார்கள்.
When [God] commanded them saying, “If [a person or] even an animal touches this mountain, [you] must [kill him/it by] throwing stones at him/it,” they were terrified.
21 ௨௧ மோசேயும்: நான் மிகவும் பயந்து நடுங்குகிறேன் என்று சொல்லும் அளவிற்கு அந்தக் காட்சி அவ்வளவு பயங்கரமாக இருந்தது.
Truly, because Moses was terrified after seeing what happened [on the mountain], he said, “I am trembling because I am very afraid!”
22 ௨௨ நீங்களோ சீயோன் மலையினிடமும், ஜீவனுள்ள தேவனுடைய நகரமாகிய பரம எருசலேமிடமும், ஆயிரமாயிரம் தேவதூதர்களிடமும்,
Instead, [it is as though] you have come to [the presence of God in heaven] [MET]. [That is like what your ancestors did when they came to worship] God on Zion Hill, in Jerusalem, in the city of God who is all-powerful. You have come (OR, you are coming) to where there are countless angels, who are rejoicing as they have gathered together.
23 ௨௩ பரலோகத்தில் பெயர் எழுதியிருக்கிற தலைப்பிள்ளைகளின் சர்வசங்கமாகிய சபையினிடமும், எல்லோருக்கும் நியாயாதிபதியாகிய தேவனிடமும், பூரணர்களாக்கப்பட்ட நீதிமான்களுடைய ஆவிகளினிடமும்,
You have joined all the believers [who have privileges like] firstborn sons, whose names [God] has written down in heaven. You have come to God, who will judge everyone. You have come to where the spirits of God’s people are, people who lived righteously [before they died], and who now have been made perfect [in heaven].
24 ௨௪ புதிய உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தராகிய இயேசுவினிடமும், ஆபேலினுடைய இரத்தம் பேசினதைவிட நன்மையானவைகளைப் பேசுகிற இரத்தமாகிய தெளிக்கப்படும் இரத்தத்தினிடமும் வந்து சேர்ந்தீர்கள்.
You have come to Jesus, who arranged a new covenant [between us and God]. You have accepted [what he accomplished when] his blood flowed [when he died on the cross. His doing that made it possible for God to forgive us]. That is better than the blood of Abel, [who just] wanted revenge because his brother Cain murdered him.
25 ௨௫ பேசுகிறவருக்கு நீங்கள் கவனிக்கமாட்டோம் என்று விலகாமல் இருக்க எச்சரிக்கையாக இருங்கள்; ஏனென்றால், பூமியிலே பேசினவருக்கு கவனிக்கமாட்டோம் என்று விலகினவர்கள் தண்டனைக்குத் தப்பித்துக்கொள்ளாமல் இருக்க, பரலோகத்தில் இருந்து பேசுகிறவரை நாம் விட்டுவிலகினால் எப்படித் தப்பித்துக்கொள்ளுவோம்?
Beware that you do not refuse to listen to [God] who is speaking to you. The Israeli people did not escape [God punishing them] when [Moses] (OR, [God]) warned them here on earth. So we shall surely not escape [God punishing us] if we reject him when he warns us from heaven! [RHQ]
26 ௨௬ அவருடைய சத்தம் அப்பொழுது பூமியை அசையப்பண்ணினது; இன்னும் ஒருமுறை நான் பூமியை மட்டுமல்ல, வானத்தையும் அசையப்பண்ணுவேன் என்று இப்பொழுது வாக்குத்தத்தம் செய்திருக்கிறார்.
The earth shook [PRS] then when he spoke [MTY] [at Sinai Mountain]. But now he has promised, “I will shake the earth again, one more time, but I will shake heaven too.”
27 ௨௭ இன்னும் ஒருமுறை என்கிற சொல்லானது அசையாதவைகள் நிலைத்திருப்பதற்காக, அசைவுள்ளவைகள் உண்டாக்கப்பட்டவைகள்போல மாறிப்போகும் என்பதைக் குறிக்கிறது.
The words “again, one more time” indicate that things [on earth] will be shaken {that [he] will shake things [on earth]}, meaning that he will set aside all that [he] has created, in order that the things [in heaven] that cannot be shaken {that nothing can shake} may remain forever.
28 ௨௮ ஆகவே, அசைவில்லாத ராஜ்யத்தைப் பெறுகிறவர்களாகிய நாம் பயத்தோடும் பக்தியோடும் தேவனுக்குப் பிரியமாக ஆராதனை செய்வதற்காக கிருபையைப் பற்றிக்கொள்ளவேண்டும்.
So, let us thank God that we are becoming members of a kingdom that nothing can shake. Let us worship/serve God in a way that pleases him by being greatly in awe [DOU] before him.
Remember that the God we [worship/serve] is like a fire that burns up everything [that is impure] [MET]!
