கலாத்தியர் 4
1 ௧ பின்னும் நான் சொல்லுகிறது என்னவென்றால், வாரிசானவன் எல்லாவற்றிற்கும் எஜமானாக இருந்தும், அவன் சிறுபிள்ளையாக இருக்கும் காலம்வரைக்கும், அவனுக்கும் அடிமையானவனுக்கும் வித்தியாசம் இல்லை.
Now, I [will further] discuss [children and heirs]: [An heir is a person who will later] control all that his father has. But as long as that heir is a child, others [control] him, with the result that he is just like a slave [MET].
2 ௨ தகப்பன் குறித்த காலம்வரைக்கும் அவன் காப்பாளருக்கும் வீட்டு விசாரணைக்காரர்களுக்கும் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறான்.
Until the [day that] his father [previously] determined, [other] persons supervise him and manage his father’s property.
3 ௩ அப்படியே நாமும் சிறுபிள்ளைகளாக இருந்தகாலத்தில் இந்த உலகத்தின் வழிபாடுகளுக்கு அடிமைப்பட்டவர்களாக இருந்தோம்.
Likewise, when we [(inc)] (OR, we [(exc) Jews]) were [like] young children [MET], we were controlled by the spiritual powers of this world. They controlled us like [masters control their slaves] [MET].
4 ௪ நாம் புத்திரசுவிகாரத்தை அடைவதற்காக நியாயப்பிரமாணத்திற்குக் கீழ்ப்பட்டவர்களை மீட்டுக்கொள்ளத்தக்கதாக,
But exactly at the time [MTY] [that God had previously determined], he sent [Jesus], who is (his Son/the man who is also God), into the world. Jesus was born to a [human] mother. He had to obey the laws [that God gave to Moses].
5 ௫ காலம் நிறைவேறினபோது, பெண்ணிடத்தில் பிறந்தவரும் நியாயப்பிரமாணத்திற்குக் கீழானவருமாகிய தம்முடைய குமாரனை தேவன் அனுப்பினார்.
God sent Jesus in order that he might redeem us who had to obey [God’s] laws. God wanted us all to receive from [God] the status of being his children [MET].
6 ௬ மேலும் நீங்கள் பிள்ளைகளாக இருக்கிறதினால், அப்பா, பிதாவே! என்று கூப்பிடுவதற்காக தேவன் தமது குமாரனுடைய ஆவியை உங்களுடைய இருதயங்களில் அனுப்பினார்.
Furthermore, we know that we are God’s children because God sent the Spirit, who is intimately related to Jesus, to live in our (inner beings/hearts). [The Spirit enables us to] pray fervently, “Daddy, Father!” [This shows that we are God’s children].
7 ௭ ஆகவே, இனி நீ அடிமையாக இல்லாமல் அவருடைய பிள்ளையாக இருக்கிறாய்; நீ அவருடைய பிள்ளையென்றால், கிறிஸ்து மூலமாக தேவனுடைய வாரிசாகவும் இருக்கிறாய்.
So, [because of what God has done], no longer is [each of] you [like] a slave. Instead, [each of you is] a child [of God]. Furthermore, since [each of you is God’s] child, God has also made you his heir, [one who will receive all that he has promised].
8 ௮ நீங்கள் தேவனை அறியாமல் இருந்தபோது, சுபாவத்தின்படி தேவர்களாக இல்லாதவர்களுக்கு அடிமைகளாக இருந்தீர்கள்.
When you did not have a relationship with God [MET], you served gods that really did not exist [MET]. You were their slaves.
9 ௯ இப்பொழுதோ நீங்கள் தேவனை அறிந்திருக்க அல்லது தேவனாலே அறியப்பட்டிருக்க, பெலன் இல்லாததும் வெறுமையானதுமான அந்த வழிபாடுகளுக்கு நீங்கள் மீண்டும் திரும்பி, மீண்டும் அவைகளுக்கு அடிமைகளாவதற்கு விரும்புகிறது ஏன்?
But now you have come to know God. Perhaps [it would be better to say that] now God knows you. [So now you are acting foolishly]! (You are again believing [that by obeying] rules and rites [you will benefit spiritually]! [RHQ] [Those rules are] ineffective and inadequate! You are wanting to [obey them] again [MET] like slaves obey their masters. [RHQ]
You [non-Jews] are carefully practicing [Jewish rules and rituals about what you should do] (on [Sabbaths/on Jewish days of rest]) and [on the first day of each] month and on [special] seasons and years.
I (worry/am concerned) about your [mistaken ideas. I do not want] to have [so] strenuously served you in vain.
12 ௧௨ சகோதரர்களே, என்னைப்போல மாறுங்கள் என்று உங்களை வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; நான் உங்களைப்போலும் ஆனேனே. எனக்கு நீங்கள் அநியாயம் எதுவும் செய்யவில்லை.
My fellow believers, I strongly urge you that you do as I do. [Stop thinking that you have to obey (Jewish rules and rituals/ceremonial laws]). [When I was with you], I [did not obey all the Jewish rules and rituals], just like you [did not obey them]. [At that time] you treated me entirely as you should have [LIT].
13 ௧௩ உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கிறபடி, நான் என்னுடைய சரீர பலவீனத்தினிமித்தம் முதலாம்முறை உங்களுக்கு நற்செய்தியைப் பிரசங்கித்தேன்.
You know that the first time I preached to you, [I went to your area to regain my health, because I was physically weak].
14 ௧௪ அப்படி இருந்தும், என் சரீரத்தில் இருக்கிற பெலவீனம் உங்களுக்கு சோதனையாக இருந்தாலும் நீங்கள் என்னை வெறுக்காமலும், தள்ளிவிடாமலும், தேவதூதனைப்போலவும், கிறிஸ்து இயேசுவைப்போலவும் ஏற்றுக்கொண்டீர்கள்.
[Although] you might have [despised me because] I was physically weak, you did not despise me or act contemptuously/disrespectfully toward me. Instead, you welcomed me like [you would welcome] an angel from God. [You welcomed me] like [you would welcome] Christ Jesus!
15 ௧௫ அப்பொழுது நீங்கள் கொண்டிருந்த ஆனந்தபாக்கியம் எங்கே? உங்களுடைய கண்களைப் பிடுங்கி எனக்குக் கொடுக்கமுடியும் என்றால், அதையும் செய்திருப்பீர்கள் என்று உங்களுக்குச் சாட்சியாக இருக்கிறேன்.
(I am disappointed that you have forgotten [that then] you [declared that you were] pleased with [me]./Have you forgotten [that then] you [declared that you were] pleased with [me]?) [RHQ] I can testify that you [would have done anything to help me]. You would have gouged out your eyes [and] given them to me, [if that would have helped me]!
So I am very disappointed that you [now] act as though [RHQ] I have become hostile to you [because I have kept] speaking the true [message about Christ] to you.
17 ௧௭ அவர்கள் வைராக்கியத்தோடு உங்களைத் தேடுகிறார்கள்; ஆனாலும் நல்லமனதோடு அப்படிச் செய்யாமல், நீங்கள் என்னைவிட்டுவிட்டு, அவர்களை வைராக்கியத்தோடு பின்பற்றவேண்டும் என்று விரும்புகிறார்கள்.
Those [who are insisting on obeying Jewish rules] are eagerly [showing interest in] you, but [what they are doing is] not good. They even want you not to associate with [me and other true] believers, because they want you to eagerly show [interest in] them, [not in us].
18 ௧௮ நல்லக் காரியத்திற்காக, நான் உங்களோடு இருக்கும்பொழுது மட்டுமில்லை, எப்பொழுதும் வைராக்கியம் கொள்வது நல்லதுதான்.
But [just like] it always feels good to have others show that they appreciate you, [I would like you] always [to appreciate me], and not only when I am with you.
19 ௧௯ என் சிறுப்பிள்ளைகளே, கிறிஸ்து உங்களுக்குள் உருவாகும்வரைக்கும் உங்களுக்காக மீண்டும் கர்ப்பவேதனைப்படுகிறேன்;
You [who are like] my children, [once] again I am very worried/concerned about you [MET], [and I will continue to] be worried/concerned until Christ’s [nature becomes developed] in you [completely and wholeheartedly] [MET] [as a child] becomes developed [in his mother’s womb].
20 ௨0 உங்களைக்குறித்து நான் சந்தேகப்படுகிறதினால், நான் இப்பொழுது உங்களிடம் வந்து, வேறுவிதமாகப் பேச விரும்புகிறேன்.
But I do wish that I could be with you now and that I might talk [more gently with you], because I do not know [what to do about] you [while we are apart].
21 ௨௧ நியாயப்பிரமாணத்திற்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்க விரும்புகிற நீங்கள் நியாயப்பிரமாணம் சொல்லுகிறதைக் கேட்கவில்லையா? இதை எனக்குச் சொல்லுங்கள்.
Some of you desire [to obey all the laws] that God gave Moses. [I say that] you [should] consider [RHQ] [the implications of what Moses wrote in] the Scriptures.
22 ௨௨ ஆபிரகாமுக்கு இரண்டு குமாரர்கள் இருந்தார்கள் என்று எழுதியிருக்கிறது; ஒருவன் அடிமையான பெண்ணுக்கும் மற்றொருவன் சுதந்திரமான பெண்ணுக்கும் பிறந்தவன்.
[He] wrote that Abraham became the father of two sons. His female slave, [Hagar], bore one son, and his [wife Sarah], who was not a slave, bore the other.
23 ௨௩ அடிமையானவளுக்குப் பிறந்தவன் சரீரத்தின்படி பிறந்தான், சுதந்திரமுள்ளவளுக்குப் பிறந்தவன் வாக்குத்தத்தத்தின்படி பிறந்தான்.
Also, [the sons differed. Ishmael], the [son born by] the female slave, was conceived naturally. But [Isaac], the [son born by] his wife who was not a slave, was conceived [miraculously] as a result of what [God] had promised [Abraham].
24 ௨௪ இவைகள் ஞான அர்த்தம் உள்ளவைகள்; அந்த இரண்டு பெண்களும் இரண்டு ஏற்பாடுகளாம்; ஒன்று சீனாய்மலையில் உண்டான ஏற்பாடு, அது அடிமைத்தனத்திற்குள்ளாகக் குழந்தைப் பெறுகிறது, அது ஆகார் என்பவள் தானே.
[I am telling you this] as an illustration. These [two women] symbolize two agreements. [God made] the first [agreement, which involved obeying the laws that God gave to Moses] at Sinai Mountain. [Because that agreement forces those who accept it to keep obeying all its rules] [MET], [it is like a slave mother who] gives birth to slaves. [So] Hagar, [the female slave, symbolizes] that [agreement].
25 ௨௫ ஆகார் என்பது அரபிதேசத்தில் உள்ள சீனாய்மலை; அந்த ஆகார் இப்பொழுது இருக்கிற எருசலேமுக்கு அடையாளம்; ஏனென்றால், இவள் தன் பிள்ளைகளோடு அடிமைப்பட்டிருக்கிறாளே.
Also, the [word] ‘Hagar’ is [associated with] Sinai Mountain, [which is] in Arabia [land. Hagar, the female slave, also] represents Jerusalem as it is today. Jerusalem is [like] [MET] a slave [mother, and those who live there] [PRS] [are like] her slave children [MET] [because they all must obey the laws that God gave to Moses].
But there will be a [new] Jerusalem in heaven [MTY], and we [who will go there] are free [from having to obey Jewish laws]. We [who belong to that city consider it to be] our mother [MET] [city because we are God’s true children].
27 ௨௭ அந்தப்படி பிள்ளைபெறாத மலடியே, மகிழ்ந்திரு; கர்ப்பவேதனைப்படாதவளே, மகிழ்ச்சியாக எழும்பி ஆர்ப்பரி; கணவன் உள்ளவளைவிட மலடியான பெண்ணுக்கே அதிக பிள்ளைகள் உண்டு என்று எழுதியிருக்கிறது.
[Our new city will have more people than those who live in Jerusalem now. It will be just like] Isaiah foretold about [the people whom he expected would come back to Jerusalem from exile. He expected that they would be more numerous than those who] were taken into exile. He wrote: [You who live in Jerusalem, you will] rejoice! Now you have no children, like a barren [woman] who does not give birth to [children! But some day you will] shout [joyfully], (without restraint/as loudly as you can), [even though now you are few in number, like a woman who] cannot give birth [to children, and you] feel deserted. [You will be very happy] because [you will have many children who will come to you. Those children will be] more than [the children] any woman with a husband [could have borne].
Now, [my] fellow believers, you have become children [of God as a result of believing God’s] promise to us, as Isaac [was born as a result of Abraham believing what God promised to him] [MET].
29 ௨௯ ஆனாலும் சரீரத்தின்படி பிறந்தவன் ஆவியின்படி பிறந்தவனை அப்பொழுது துன்பப்படுத்தினதுபோல, இப்பொழுதும் நடந்துவருகிறது.
[Also, long ago Abraham’s son] Ishmael, the one who was conceived naturally, caused trouble for [Abraham’s son] Isaac, who [was conceived] supernaturally [MET]. Similarly, now [those who think that we must obey the laws that God gave Moses in order that God will save us are causing trouble for those who are trusting Abraham’s descendant, Christ].
30 ௩0 அதைக்குறித்து வேதம் என்ன சொல்லுகிறது: அடிமையானவளின் மகன் சுதந்திரமுள்ளவளுடைய மகனோடு வாரிசாக இருப்பதில்லை; ஆகவே, அடிமையானவளையும், அவளுடைய மகனையும் வெளியே தள்ளு என்று சொல்லுகிறது.
But these are [RHQ] the words in the Scriptures [PRS]: “The son of the [woman] who was not a slave will inherit [what his father has]. The female slave’s son will certainly not inherit those things. So send away from [this place] the female slave and her son [MET]!” [That means that you should certainly expel from your groups those who insist that we obey all the laws God gave Moses] [MET].
31 ௩௧ இப்படியிருக்க, சகோதரர்களே, நாம் அடிமையானவளுக்குப் பிள்ளைகளாக இல்லாமல், சுதந்திரமுள்ளவளுக்கே பிள்ளைகளாக இருக்கிறோம்.
[My] fellow believers, [Hagar symbolizes the laws that God gave to Moses. But we are not those who must obey all the laws that God gave to Moses] [MET]. [So] we are not [the] female slave [Hagar’s spiritual] descendants [MET]. But [Sarah’s descendants are those who were born as a result of believing what God promised to Abraham. So we are] the [spiritual] descendants of [Sarah, the woman] who was not a slave [MET].
