கலாத்தியர் 2
1 ௧ பதினான்கு வருடங்களுக்குப்பின்பு, நான் தீத்துவைக் கூட்டிக்கொண்டு, பர்னபாவோடு மீண்டும் எருசலேமுக்குப் போனேன்.
After 14 years passed, I went up again to Jerusalem with Barnabas. I took Titus also.
2 ௨ நான் தேவ அறிவிப்பினாலே அங்குபோய், யூதரல்லாத மக்களுக்கு நான் பிரசங்கிக்கிற நற்செய்தியை அவர்களுக்கு விளக்கிச் சொன்னேன்; ஆனாலும் நான் ஓடுகிறதும், ஓடினதும் வீணாகப் போகாதபடி சபையை நடத்துகிற தலைவர்களுக்கே தனிமையாக விளக்கிச் சொன்னேன்.
But [I tell you that] I went up there because of what God revealed to me. [It was not because someone there asked me to come]. I told people what was the good message that I was preaching in regions where non-Jews live. But I talked privately to those whom your new teachers highly respect. I did that in order that what I was doing and what I had done [MET] might not become useless [MET] [as a result of people rejecting my message because they thought that I was teaching something that was not true].
3 ௩ ஆனாலும் என்னோடு இருந்த தீத்து கிரேக்கனாக இருந்தும் விருத்தசேதனம்பண்ணிக்கொள்ளுவதற்குக் கட்டாயப்படுத்தப்படவில்லை.
But [even though the leaders of the believers usually insisted that when non-Jews trusted in Christ someone must circumcise them], they did not even insist that Titus be circumcised, even though he was a Greek man who was with me.
4 ௪ கிறிஸ்து இயேசுவிற்குள் நமக்கு உண்டான சுதந்திரத்தை உளவுபார்த்து நம்மை நியாயப்பிரமாணத்திற்கு அடிமைகளாக்குவதற்காக குறுக்குவழியாக நுழைந்த கள்ளச் சகோதரர்களினால் அப்படியானது.
[I talked to them privately] because some people [successfully] pretended that they were fellow believers and associated with the true believers. They did that in order that they might observe closely what we do because we are free [from having to obey all the Jewish laws and rituals] because of our close relationship with Christ Jesus [MET]. Those people wanted to make us [like] slaves [MET] [of those rituals by convincing us that we cannot trust Christ solely but that we must also obey all the Jewish rituals].
5 ௫ நற்செய்தியாகிய சத்தியம் உங்களிடம் மாறாமல் நிலைத்திருப்பதற்காக, நாங்கள் ஒருமணிநேரம் கூட அவர்களுக்குக் கீழ்ப்படிந்து இணங்கவில்லை.
But not even briefly did we [(exc)] do what they wanted [about circumcision. We(exc) resisted them] in order that the truth of the message about Christ might continue to [benefit] you.
6 ௬ அல்லாமலும் அங்கிருந்த சபைத் தலைவர்கள் எனக்கு ஒன்றும் போதிக்கவில்லை; அவர்கள் எப்படிப்பட்டவர்களாக இருந்தாலும் எனக்குக் கவலையில்லை. தேவன் மனிதர்களிடம் பட்சபாதம் உள்ளவர் இல்லையே.
The [leaders in Jerusalem], whom your new teachers respect, did not add anything to what I preach. [And I would add that] what status those leaders had did not influence me, because God does not favor certain/important persons [IDM] more than others.
7 ௭ அதுமட்டுமல்லாமல், விருத்தசேதனம் உள்ளவர்களுக்கு அப்போஸ்தலனாக இருப்பதற்காக பேதுருவைப் பலப்படுத்தினவர், யூதரல்லாத மக்களுக்கு அப்போஸ்தலனாக இருப்பதற்காக என்னையும் பலப்படுத்தினதினால்,
Instead of those leaders adding to the message that I tell people, they understood that I had been given the good message {God had given the good message to me} so that I might proclaim it to the non-Jews [MTY], just like [God] had given the good message to Peter so that he might tell it to those who are Jews [MTY].
8 ௮ விருத்தசேதனம் உள்ளவர்களுக்கு நற்செய்தியைப் பிரசங்கிப்பதற்காக பேதுருவிற்கு அதிகாரம் கொடுக்கப்பட்டதுபோல, விருத்தசேதனம் இல்லாதவர்களுக்குப் பிரசங்கிப்பதற்காக எனக்கும் அதிகாரம் கொடுக்கப்பட்டதென்று அவர்கள் பார்த்து;
That is, just like [God] had empowered/authorized Peter in order that he might be an apostle [to bring God’s message] to the Jews [MTY], he also had empowered/authorized me in order that I might be an apostle to [bring his message to] the non-Jews.
9 ௯ எனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட கிருபையை அறிந்தபோது, தூண்களாக நினைக்கப்பட்ட யாக்கோபும், கேபாவும், யோவானும், தாங்கள் விருத்தசேதனம் உள்ளவர்களுக்கும், நாங்கள் யூதரல்லாத மக்களுக்கும் பிரசங்கிப்பதற்காக, நெருங்கிய ஐக்கியத்திற்கு அடையாளமாக எனக்கும் பர்னபாவிற்கும் வலது கரம் கொடுத்து,
And [those leaders] knew that God had kindly given to me this special work. So James, Peter, and John, the ones whom your new teachers [respect because they are] leaders [MET] [of the believers], shook hands with us [IDM] [to show that they agreed that Barnabas and I are serving the Lord just like they are, and that we are preaching the same message that they are preaching]. They also agreed that we [(exc)] are the ones whom God was sending to [tell his message to] non-Jews, but that God is sending them to [tell his message to] Jews [MTY].
10 ௧0 ஏழைகளை நினைத்துக்கொள்ளச் சொன்னார்கள்; அப்படிச் செய்வதற்காக அதற்கு முன்னமே நானும் ஆவலாக இருந்தேன்.
They merely urged that we [(exc)] still remember to help the poor [fellow believers who live in Jerusalem]. That is exactly what I have been eager to do.
11 ௧௧ மேலும், பேதுரு அந்தியோகியாவிற்கு வந்தபோது, அவன்மேல் குற்றஞ்சுமத்தினால், நான் அவனை முகமுகமாக எதிர்த்தேன்.
But [later while I was at] Antioch [city], after Peter came there, I told him directly [SYN] that what he was doing was wrong.
12 ௧௨ எப்படியென்றால், யாக்கோபினிடமிருந்து சிலர் வருகிறதற்கு முன்பே அவன் யூதரல்லாத மக்களோடு சாப்பிட்டான்; அவர்கள் வந்தபோதோ, விருத்தசேதனம் உள்ளவர்களுக்குப் பயந்து, விலகிப் பிரிந்தான்.
[This is what happened]: [Peter went to Antioch and started eating regularly with non-Jewish believers there]. Later there were certain [Jewish believers who] came [to Antioch who claimed that] James, [the leader of the congregations in Jerusalem], had sent them. But when [those certain] men came, Peter gradually quit [eating] with the non-Jewish believers and would not associate with them. He was afraid that the Jewish [believers from Jerusalem would criticize him for associating with non-Jews].
13 ௧௩ மற்ற யூதர்களும் அவனோடுகூட இணைந்து மாய்மாலம்பண்ணினார்கள்; அவர்களுடைய மாய்மாலத்தினாலே பர்னபாவும் ஈர்க்கப்பட்டான்.
Also, the other Jewish [believers who were in Antioch] [SYN] acted (insincerely/in a way that they knew was not right) along with [Peter]. The result was that they convinced even Barnabas to [stop associating with the non-Jewish believers]!
14 ௧௪ இப்படி அவர்கள் நற்செய்தியின் சத்தியத்தின்படி சரியாக நடக்காததை நான் பார்த்தபோது, எல்லோருக்கும் முன்பாக நான் பேதுருவைப் பார்த்து சொன்னது என்னவென்றால்: யூதனாக இருக்கிற நீ யூதர்கள் முறைப்படி நடக்காமல், யூதரல்லாதவர்களின் முறைப்படி நடந்து கொண்டிருக்க, யூதரல்லாதோரை யூதர்கள் முறைப்படி நடக்கச்சொல்லி நீ எப்படிக் கட்டாயப்படுத்தலாம்?
But when I realized that they were not acting according to the truth of the message about Christ, [when] all [the fellow believers there] were present, I told Peter [the following]: “Although you [(sg)] are a Jew, [you often conduct yourself] like non-Jews [do by disregarding Jewish laws about food. When you are among non-Jews], you [(sg)] do not customarily conduct yourself at all like Jews [do]. So, (now it is wrong that you [(sg)] are causing non-Jews [to think that they must obey all] the Jewish rituals and customs!/why are you [(sg)] causing non-Jews [to think that they must obey all] the Jewish rituals and customs?) [RHQ]”
15 ௧௫ யூதரல்லாதவர்களில் பிறந்த பாவிகளாக இல்லாமல், பிறப்பின்படி யூதர்களாக இருக்கிற நாமும் இயேசுகிறிஸ்துவிற்குள் உள்ள விசுவாசத்தினாலேதவிர, நியாயப்பிரமாணத்தின் செய்கைகளினாலே மனிதன் நீதிமானாக்கப்படுவது இல்லை என்று அறிந்து, நியாயப்பிரமாணத்தின் செய்கைகளினால் இல்லை, கிறிஸ்துவிற்குள் உள்ள விசுவாசத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்படுவதற்குக் கிறிஸ்து இயேசுவின்மேல் விசுவாசிகளானோம்.
Some of us [believers] were born as Jews. We [(exc)] were not born as non-Jews. [We Jews have always considered non-Jews to be] ‘sinners’ [because they do not obey the Jewish rituals and laws].
But we [(exc)] now know that it is not because some person obeys the laws [that God gave to Moses] that [God] erases the record of that person’s sins. [God erases the record of a person’s sins only if that person trusts in what Jesus Christ has done]. Even we [(exc)] Jews trusted Christ Jesus. We [(exc)] did that in order that [God] would erase the record of our sins because of our trusting Christ, and not because of our obeying the laws [that God gave to Moses. God has said that] he will [never] erase the record of people’s sins just because of their obeying those laws.
17 ௧௭ கிறிஸ்துவிற்குள் நீதிமான்களாக்கப்படுவதற்கு விரும்புகிற நாமும் பாவிகளாக இருப்போமென்றால், கிறிஸ்து பாவத்திற்குக் காரணரோ? இல்லையே.
Furthermore, because we [(exc) Jews] desired that [God] would erase the record of our sins because of our relationship with Christ, [it means that] we realized that we ourselves were sinners [like non-Jews, whom we called] sinners, [because we(exc) also were not obeying the Jewish rituals and laws]. [But] ([we(inc) certainly cannot conclude] that it is Christ who causes us to sin./[should we conclude] that it is Christ who causes us to sin?) [RHQ] [No, Christ] certainly does not [cause anyone to sin].
So if I should again believe [that God would erase the record of my sins because of my obeying the laws that he gave to Moses] [MET], [I would be like a man who] rebuilds an old building that he tore down. It would [soon] be clear that I am one who disobeys those same laws [that God gave to Moses].
When [I realized that I could not earn God’s favor] by [obeying] the laws [that he gave to Moses, I decided not] to [respond to what those laws demanded] [MET], [just like] a dead person [does not respond to anything]. Now I live to [honor/serve] God.
20 ௨0 கிறிஸ்துவோடு சிலுவையில் அறையப்பட்டேன்; ஆனாலும், பிழைத்திருக்கிறேன்; இனி நான் இல்லை, கிறிஸ்துவே எனக்குள் பிழைத்திருக்கிறார்; நான் இப்பொழுது சரீரத்தில் பிழைத்திருக்கிறதோ, என்மேல் அன்புவைத்து எனக்காகத் தம்மைத்தாமே ஒப்புக்கொடுத்த தேவனுடைய குமாரன்மேல் உள்ள விசுவாசத்தினாலே பிழைத்திருக்கிறேன்.
[It is as though] I was with Christ when he was crucified {died on the cross} [MET] (OR, [It is as though] my [old way of life ended when] Christ died on the cross.) No longer am I [directing the way I behave as I did before I believed in Christ]. Now Christ [is directing how] I [behave. And whatever I do] now while I live, I do it trusting in God’s Son. He is the one who loved me and offered himself [as a sacrifice] for me.
21 ௨௧ நான் தேவனுடைய கிருபையை வீணாக்குகிறதில்லை; நீதியானது நியாயப்பிரமாணத்தினாலே வருமென்றால் கிறிஸ்து மரித்தது வீணாயிருக்குமே.
I am not rejecting [as useless] what God [did for me] ([kindly/that I did not deserve]), [as my opponents are doing. I fully accept that God saved me by acting kindly towards me]. If it is because people [obey the] laws [that God gave to Moses] that God erases the record of their sins, then Christ died (for nothing/needlessly).
