அப்போஸ்தலர் 8
1 ௧ ஸ்தேவானைக் கொலைசெய்வதற்கு சவுலும் சம்மதித்திருந்தான். அந்த நாட்களிலே எருசலேமிலுள்ள சபைக்கு மிகுந்த துன்பம் உண்டானது. அப்போஸ்தலர்கள்தவிர, மற்ற எல்லோரும் யூதேயா சமாரியா நாடுகளில் சிதறப்பட்டுப்போனார்கள்.
Then some men who revered God buried Stephen’s body in a tomb, and they mourned greatly and loudly for him. On that same day [people] started severely persecuting the believers [who were living] in Jerusalem. So most [of the believers] fled [to other places] throughout Judea and Samaria [provinces]. The apostles were the only [believers who remained in Jerusalem].
2 ௨ தேவபக்தியுள்ள மனிதர்கள் ஸ்தேவானை எடுத்து அடக்கம்செய்து, அவனுக்காக மிகவும் துக்கம் அனுசரித்தார்கள்.
3 ௩ சவுல் ஒவ்வொரு வீடாகப்புகுந்து, ஆண்களையும் பெண்களையும் இழுத்துக்கொண்டுபோய், சிறைப்பிடித்து சபையை அழித்துக்கொண்டிருந்தான்.
While the people were killing Stephen, Saul was there approving of their killing Stephen. So Saul [also] began trying to destroy the group of believers. He entered houses one by one, he dragged away men and women [who believed in Jesus], and then he [arranged for] them to be put in prison.
The believers who had left Jerusalem went to different places, where they continued preaching the message about Jesus.
5 ௫ அப்பொழுது பிலிப்பு என்பவன் சமாரியாவிலுள்ள ஒரு பட்டணத்திற்குச் சென்று, அங்குள்ளவர்களுக்குக் கிறிஸ்துவைக்குறித்துப் போதித்தான்.
[One of those believers whose name was] Philip went down [from Jerusalem] to a city in Samaria [province]. There he was telling [the people that Jesus is] [MTY] the Messiah.
6 ௬ பிலிப்பு செய்த அதிசயங்களை மக்கள் கேள்விப்பட்டு கண்டு, அவனால் சொல்லப்பட்டவைகளை ஒருமனப்பட்டு கவனித்தார்கள்.
Many people there heard Philip [speak] and saw the miraculous things that he was doing. So they all (paid close attention to/listened carefully to) his words.
7 ௭ அநேகருக்குள் இருந்த அசுத்தஆவிகள் மிகுந்த சத்தமிட்டு அவர்களைவிட்டுப்போனது. அநேக கைகால்கள் செயலிலந்தவர்களும், நடக்க இயலாதவர்களும் சுகமாக்கப்பட்டார்கள்.
For [example, when Philip commanded] evil spirits who controlled many people [that they should come out of them], they came out, while those spirits screamed. Also, many people who were paralyzed and [many others] who were lame were healed.
So [many people] [MTY] in that city greatly rejoiced.
9 ௯ சீமோன் என்ற ஒருவன் அந்தப் பட்டணத்திலே மாயவித்தை செய்து, தன்னை ஒரு பெரியவனென்று சொல்லி, சமாரியா நாட்டு மக்களைத் திகைக்கவைத்துக்கொண்டிருந்தான்.
There was a man in that city whose name was Simon. He had been practicing sorcery for a long time, and he had been amazing the people in Samaria [province by doing that]. He continually claimed that he was a great/important person.
10 ௧0 தெய்வத்தின் பெரிய சக்தி இவன்தான் என்று நினைத்து, சிறியோர் பெரியோர் எல்லோரும் அவனுடைய சொல்லைக்கேட்டு வந்தார்கள்.
All the people there, both ordinary and important people, listened to him. [Various ones of] them were saying, “This man works in extremely powerful ways [because] God has caused him to be a great [person].”
11 ௧௧ அவன் நீண்ட நாட்களாக தன்னுடைய மாயவித்தைகளினாலே அவர்களைப் பிரமிக்கப்பண்ணினதினால் அவனை மதித்துவந்தார்கள்.
They continued to listen to him carefully, because for a long time he had astonished them by practicing sorcery.
12 ௧௨ தேவனுடைய இராஜ்யத்திற்கும் இயேசுகிறிஸ்துவினுடைய நாமத்திற்கும் ஏற்றவைகளைக்குறித்து, பிலிப்பு போதித்ததை அவர்கள் விசுவாசித்தபோது, ஆண்களும் பெண்களும் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள்.
But then they believed Philip’s [message] when he preached to them about [how] God desires to rule [MET] [the lives of people who believe in him], and about Jesus being the Messiah [MTY]. Both the men and the women who believed in Jesus were baptized. {[Philip] was baptizing both the men and the women [who had come to believe in Jesus]}.
13 ௧௩ அப்பொழுது சீமோனும் விசுவாசித்து ஞானஸ்நானம் பெற்று, பிலிப்பைச் சேர்ந்துகொண்டு, அவனால் நடந்த அடையாளங்களையும் பெரிய அற்புதங்களையும் பார்த்து பிரமித்தான்.
Simon himself believed [Philip’s message] and, after he was baptized {after [Philip] baptized him}, he began to constantly accompany Philip. Simon was continually amazed because he often saw [Philip] doing many kinds of miraculous things.
14 ௧௪ சமாரியர் தேவவசனத்தை ஏற்றுக்கொண்டதை எருசலேமிலுள்ள அப்போஸ்தலர்கள் கேள்விப்பட்டு, பேதுருவையும் யோவானையும் அவர்களிடத்திற்கு அனுப்பினார்கள்.
When the apostles in Jerusalem heard that [many people] [PRS] [throughout] Samaria [district] had believed the message from God [about Jesus], they sent Peter and John there.
15 ௧௫ இவர்கள் வந்தபொழுது அவர்களில் ஒருவரும் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெறாமல் கர்த்தராகிய இயேசுவின் நாமத்தினாலே ஞானஸ்நானத்தைமட்டும் பெற்றிருந்தவர்களாகக் கண்டு,
When Peter and John arrived in Samaria, they prayed for those [new believers] in order that the Holy Spirit’s [power] would come to them.
[Peter and John realized that] the Holy Spirit had not yet begun to empower any of them. They had been baptized {[Philip] had baptized them} [because they had believed] in [MTY] the Lord Jesus, [but they did not know about the Holy Spirit].
[Then Peter and John] placed their hands on [the heads of] each person, and they received the [power of] [MTY] the Holy Spirit.
18 ௧௮ அப்போஸ்தலர்கள் தங்களுடைய கரங்களை அவர்கள்மேல் வைத்ததினால் பரிசுத்த ஆவியானவர் கொடுக்கப்படுகிறதை சீமோன் பார்த்தபோது, அவர்களிடத்தில் பணத்தைக் கொண்டுவந்து:
Simon saw [things that convinced him] that [God] had given the Spirit’s [power to people] as a result of the apostles placing their hands on them. So he offered [to give] money to the apostles,
19 ௧௯ நான் எவன்மேல் என் கரங்களை வைக்கிறேனோ, அவனும் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெறத்தக்கதாக எனக்கும் இந்த அதிகாரத்தைக் கொடுக்கவேண்டும் என்றான்.
saying, “Enable me also to do what [you are doing], so that everyone on whom I place/put my hands may receive the Holy Spirit’s [power].”
20 ௨0 பேதுரு அவனைப் பார்த்து: தேவனுடைய வரத்தை பணத்தினாலே சம்பாதித்துக்கொள்ளலாம் என்று நீ நினைத்தபடியால் உன் பணம் உன்னோடுகூட அழிந்து போகக்கடவது.
But Peter said to him, “May you [(sg)] and your money go to hell, because you [mistakenly] think that you can buy [from us] what God [alone] gives to [people] (questioned)
21 ௨௧ உன் இருதயம் தேவனுக்கு முன்பாகச் செம்மையாக இல்லாதபடியால், இந்த விஷயத்திலே உனக்குப் பங்குமில்லை பாகமுமில்லை.
[God] has not authorized you to have any part of this ministry of giving [the Holy Spirit’s power], because he knows that you are not thinking rightly! (OR, because he knows that you are thinking completely wrongly.)
22 ௨௨ ஆகவே, நீ உன் தீயகுணத்தைவிட்டு மனம்திரும்பி, தேவனை நோக்கி வேண்டிக்கொள்; ஒருவேளை உன் இருதயத்தின் எண்ணம் உனக்கு மன்னிக்கப்படலாம்.
So stop thinking wickedly [like] that, and plead that the Lord, if he is willing, will forgive you [for what] you [wickedly] thought/planned [to do]
[Turn away from your evil ways], because I perceive that you [(sg)] are extremely envious of [us], and you [are] a slave of your [continual desire to do evil! God will certainly punish you severely]!”
24 ௨௪ அதற்குச் சீமோன்: நீங்கள் சொன்ன காரியங்களில் ஒன்றும் எனக்கு சம்பவிக்காதபடிக்கு, எனக்காகக் கர்த்த்தரை வேண்டிக்கொள்ளுங்கள் என்றான்.
Then Simon answered, “Pray to the Lord [God] that [he] will not do to me what you just said!”
25 ௨௫ இவ்விதமாக அவர்கள் கர்த்தருடைய வார்த்தையைச் சாட்சியாக அறிவித்துச் சொன்னபின்பு, சமாரியருடைய அநேக கிராமங்களில் நற்செய்தியைப் போதித்து, எருசலேமுக்குத் திரும்பிவந்தார்கள்.
After [Peter and John] told [people there] what they knew personally [about the] Lord [Jesus] and declared to them the message about Jesus, they both returned to Jerusalem. [Along the way] they preached the good message [about Jesus to people] in many villages in Samaria [province].
26 ௨௬ பின்பு கர்த்தருடைய தூதன் பிலிப்பை நோக்கி: நீ எழுந்து, தெற்கு திசையாக எருசலேமிலிருந்து காசா பட்டணத்திற்குப் போகிற வனாந்திரப்பாதைவழியாகப் போ என்றான்.
[One day] an angel whom the Lord [God] had sent commanded Philip, “Get ready and go south along the road that extends from Jerusalem to Gaza.” [That was] a road in a desert area.
27 ௨௭ அந்தப்படி அவன் எழுந்துபோனான். அப்பொழுது எத்தியோப்பியருடைய ராஜாத்தியாகிய கந்தாகே என்பவளுக்கு மந்திரியும் அவளுடைய பொக்கிஷமெல்லாவற்றிற்கும் தலைவனுமாக இருந்த எத்தியோப்பியனாகிய ஒருவன் தொழுதுகொள்ளும்படி எருசலேமுக்கு வந்திருந்து;
So Philip got ready and went [along that road]. Suddenly he met a man from Ethiopia. He was an important official who took care of all the funds for the queen [of] Ethiopia. [In his language people called their queen] Candace. This man had gone to Jerusalem to worship [God],
28 ௨௮ ஊருக்குத் திரும்பிப்போகும்போது, தன் இரதத்திலே உட்கார்ந்து, ஏசாயா தீர்க்கதரிசியின் புத்தகத்தை வாசித்துக்கொண்டிருந்தான்.
and he was returning [home] and was seated [riding] in his chariot. [As he was riding], he was reading [out loud from] what the prophet Isaiah [had written] [MTY] [long ago].
[God’s] Spirit told Philip, “Go near to that chariot and keep walking close to [the man who is riding in] it!”
30 ௩0 அப்பொழுது பிலிப்பு ஓடிப்போய்ச்சேர்ந்து, அவன் ஏசாயா தீர்க்கதரிசியின் புத்தகத்தை வாசிக்கிறதைக் கேட்டு: நீர் வாசிக்கிறவைகளின் கருத்து உமக்குப் புரிகிறதா என்றான்.
So Philip ran [to the chariot and kept running close to it]. Then he heard the official reading what the prophet Isaiah [had written]. He asked the man, “Do you [(sg)] understand what you are reading?”
31 ௩௧ அதற்கு அவன்: ஒருவன் எனக்குப் புரியவைக்காவிட்டால் அது எனக்கு எப்படி புரியும் என்று சொல்லி; பிலிப்பை, தன்னுடனே ஏறி உட்காரும்படி வேண்டிக்கொண்டான்.
He answered Philip, “[No!] (I cannot possibly [understand it] if [there is] no one to explain it to me!/How can I [understand it] if [there is] no one to explain it to me?) [RHQ]” Acts 8:31b-35 Then the man said to Philip, “Please come up [and] sit beside me.” [So Philip did that].
32 ௩௨ அவன் வாசித்த வேதவாக்கியம் என்னவென்றால்: “அவர் ஒரு ஆட்டைப்போல அடிக்கப்படுவதற்குக் கொண்டுபோகப்பட்டார்; மயிர் கத்தரிக்கிறவனுக்கு முன்பாகச் சத்தம்போடாத ஆட்டுக்குட்டியைப்போல அவர் தமது வாயைத் திறவாதிருந்தார்.
The part of the Scriptures that the official was reading was this: He will [be silent when] they lead him away to kill him [like when] a sheep [is led away to be killed]. As a young sheep is silent when its wool is being cut off {someone cuts off its wool}, [similarly] he will not protest [MTY] [when people cause him to suffer].
33 ௩௩ அவர் தம்மைத் தாழ்த்தினபோது அவருடைய நியாயம் எடுத்துப்போடப்பட்டது; அவருடைய ஜீவன் பூமியிலிருந்து எடுபட்டுப்போனது; அவருடைய வம்சத்தை யாராலே சொல்லிமுடியும்” என்பதே.
When he will be humiliated by being accused falsely {people will humiliate him [by accusing him falsely]}, [the rulers] (will not consider him innocent/will consider him guilty). No one will possibly be able to tell about his descendants, because he will be killed {people will kill him} without him having [any descendants] on the earth.
34 ௩௪ மந்திரி பிலிப்பை நோக்கி: “தீர்க்கதரிசி யாரைக்குறித்து இதைச் சொல்லுகிறார்? தம்மைக்குறித்தோ, வேறொருவரைக்குறித்தோ? எனக்குச் சொல்லவேண்டும்” என்று கேட்டுக்கொண்டான்.
The official asked Philip [about these words that he was reading], “Tell me, who was the prophet writing about? [Was he writing] about himself or about someone else?”
35 ௩௫ அப்பொழுது பிலிப்பு பேசத்தொடங்கி, இந்த வேதவாக்கியத்தை அடிப்படையாக வைத்து இயேசுவைக்குறித்து அவனுக்குப் போதித்தான்.
So Philip began [to explain] that Scripture passage. He told him the good message about [MTY] Jesus. [So the official understood and believed in Jesus].
36 ௩௬ இவ்விதமாக அவர்கள் போய்க்கொண்டிருக்கும்போது, தண்ணீர் உள்ள ஒரு இடத்திற்கு வந்தார்கள். அப்பொழுது மந்திரி: “இதோ, தண்ணீர் இருக்கிறதே, நான் ஞானஸ்நானம் பெறுகிறதற்குத் தடை என்ன” என்றான்.
While they were traveling along the road, they came to [a place where there was a pond of] water [near the road]. Then the official said [to Philip], “Look, [there is a pond of] water! (I would like you to baptize me, because I do not know of anything that would prevent me from being baptized {prevent [you] from baptizing me.}/Do you know of anything that would prevent me from being baptized {prevent [you] from baptizing me}?) [RHQ]”
37 ௩௭ அதற்குப் பிலிப்பு: “நீர் முழு இருதயத்தோடும் விசுவாசித்தால் தடையில்லை” என்றான். அப்பொழுது அவன்: “இயேசுகிறிஸ்துவை தேவனுடைய குமாரனென்று விசுவாசிக்கிறேன்” என்று சொல்லி;
38 ௩௮ இரதத்தை நிறுத்தச்சொன்னான். அப்பொழுது பிலிப்புவும் மந்திரியும் தண்ணீரில் இறங்கினார்கள், பிலிப்பு அவனுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்தான்.
So the official told [the driver] to stop the chariot. Then both Philip and the official went down into the [pond of] water, and [Philip] baptized him.
39 ௩௯ அவர்கள் தண்ணீரைவிட்டுக் கரையேறினபொழுது, கர்த்தருடைய ஆவியானவர் பிலிப்பைக் கொண்டுபோய்விட்டார். மந்திரி அதற்குப்பின்பு அவனைக் காணாமல், சந்தோஷத்தோடு தன் வழியே போனான்.
When they came up out of the water, suddenly God’s Spirit took Philip away. The official never saw Philip again. But [although he never saw Philip again], the official continued going along the road, very happy [that God had saved him].
40 ௪0 பிலிப்பு ஆசோத்திலே காணப்பட்டு, அந்த இடத்திலிருந்து பிரயாணம்பண்ணி, செசரியாவிற்கு வருகிறவரையில் அனைத்து பட்டணங்களிலும் நற்செய்தியைப் போதித்துக்கொண்டுவந்தான்.
Philip then realized [that the Spirit had miraculously taken him to] Azotus [town]. While he traveled around [in that region], he continued proclaiming the message [about Jesus] in all the towns [between Azotus and Caesarea. And he was still proclaiming] it when he finally arrived in Caesarea [city].
