அப்போஸ்தலர் 19
1 ௧ அப்பொல்லோ என்பவன் கொரிந்து பட்டணத்திலே இருக்கும்போது, பவுல் மேடான தேசங்கள்வழியாகப்போய், எபேசுவிற்கு வந்தான்; அங்கே சில சீடர்களைக் கண்டு:
While Apollos was at Corinth, Paul [left the places in Phrygia and Galatia] provinces where he had been visiting, and traveled through [Asia province] back to Ephesus. He met some people [who said that they] were believers.
2 ௨ நீங்கள் விசுவாசிகளானபோது, பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்றீர்களா என்று கேட்டான். அதற்கு அவர்கள்: பரிசுத்த ஆவியானவர் உண்டென்பதை நாங்கள் கேள்விப்படவே இல்லை என்றார்கள்.
He asked them, “Did you receive the Holy Spirit when you believed [God’s message]?” They answered, “No, we [(exc) did not]. We have not even heard that there is a Holy Spirit.”
3 ௩ அப்பொழுது அவன்: அப்படியானால் நீங்கள் எந்த ஞானஸ்நானம் பெற்றீர்கள் என்றான். அதற்கு அவர்கள்: யோவான் கொடுத்த ஞானஸ்நானம் பெற்றோம் என்றார்கள்.
So Paul asked, “So when you were baptized, what [were you showing]?” They replied, “[We were showing] that we [(exc)] believed what John [the Baptizer] taught.”
4 ௪ அப்பொழுது பவுல்: யோவான் தனக்குப்பின் வருகிறவராகிய கிறிஸ்து இயேசுவில் விசுவாசிகளாக இருக்கவேண்டும் என்று மக்களுக்குச் சொல்லி, மனந்திரும்புதலுக்கு ஏற்ற ஞானஸ்நானத்தைக் கொடுத்தானே என்றான்.
Paul said, “John baptized people who turned away from their sinful behavior. He [also] told the people to believe in the one who would come after he [had come], and that was Jesus.”
So, when those men heard that, they were baptized [to affirm that they believed] [MTY] in the Lord Jesus.
6 ௬ அல்லாமலும் பவுல் அவர்கள்மேல் கரங்களை வைத்தபோது, பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்கள்மேல் வந்தார்; அப்பொழுது அவர்கள் பிறமொழிகளைப் பேசி தீர்க்கதரிசனம் சொன்னார்கள்.
After that, Paul placed his hands on their heads [one by one], and the [power of the] Holy Spirit came upon [each of] them. The [Holy Spirit] enabled them to speak in various languages [MTY] [that they had not learned], and they also spoke messages [that the Holy Spirit] revealed to them.
There were about twelve men [whom Paul baptized and who received the power of the Holy Spirit].
8 ௮ பின்பு பவுல் ஜெப ஆலயத்தில் உள்ளே வந்து, தைரியமாகப் பிரசங்கித்து, மூன்று மாதங்கள்வரை தேவனுடைய ராஜ்யத்துக்கடுத்தவைகளைக்குறித்து கலந்துரையாடி, புத்திசொல்லிக்கொண்டு வந்தான்.
For three months after that, Paul entered the Jewish meeting place [in Ephesus on each] Sabbath/Jewish day of rest, and he spoke boldly. He convincingly taught [the people] about how God wanted to rule [MET] [their lives].
9 ௯ சிலர் கடினப்பட்டு நம்பிக்கையற்றவர்களாகிக் கூட்டத்திற்கு முன்பாக இந்த மார்க்கத்தை இகழ்ந்து பேசியபோது, அவன் அவர்களைவிட்டு விலகி, சீடர்களை அவர்களிலிருந்து பிரித்துக்கொண்டு, திறன்னு என்னும் ஒருவனுடைய கல்விக்கூடத்திலே அநுதினமும் கலந்துரையாடிக்கொண்டிருந்தான்.
[A few of the people in the meeting house believed the message about Jesus]. But some of the people would not believe that message and did not want to [continue to] hear it. While many people were listening, they said many bad things about the way [for people to receive eternal life about which Paul was preaching]. So Paul left them and took the believers with him [to meet in another place]. He taught every day in a lecture hall [that a man whose name was] Tyrannus [lectured in/owned].
10 ௧0 இரண்டு வருடகாலம் இப்படி நடந்ததினாலே ஆசியாவில் குடியிருந்த யூதர்களும் கிரேக்கர்களுமாகிய எல்லோரும் கர்த்தராகிய இயேசுவின் வசனத்தைக் கேட்டார்கள்.
For two years Paul continued to teach people in that building. In this way, most of [HYP] the Jews and non-Jews who lived in Asia [province] heard the message about the Lord [Jesus].
Also, God gave Paul the power [MTY] to do amazing miracles.
12 ௧௨ அவனுடைய சரீரத்திலிருந்து துண்டுகளையும், கைக்குட்டைகளையும் கொண்டுவந்து, வியாதிக்காரர்கள்மேல் போட வியாதிகள் அவர்களைவிட்டு நீங்கிப்போயின; பொல்லாத ஆவிகளும் அவர்களைவிட்டுப் புறப்பட்டன.
[If those who were sick could not come to Paul, handkerchiefs or aprons that Paul had touched would be taken and] placed on the sick people {[others] would take [and place on] the sick people handkerchiefs or aprons that Paul had touched}. As a result, those sick people would become well, and evil spirits that troubled people would leave.
13 ௧௩ அப்பொழுது நாடோடிகளாகத் திரிகிற மந்திரவாதிகளாகிய யூதர்களில் சிலர் பொல்லாத ஆவிகள் பிடித்திருந்தவர்கள்மேல் கர்த்தராகிய இயேசுவின் நாமத்தைச் சொல்லத் துணிந்து: பவுல் பிரசங்கிக்கிற இயேசுவின்பேரில் ஆணையிட்டு உங்களுக்குக் கட்டளையிடுகிறோம் என்றார்கள்.
There were also some Jews who traveled around [to] various places, [and] they commanded the evil spirits in those places to depart [from people. Certain ones of those Jews once] tried to command the evil spirits to come out of people by saying “I command you by the authority [MTY] of the Lord Jesus, the man about whom Paul preaches, to come out!”
There were seven men who were doing that. They were sons of a man named Sceva, a Jew, [who called himself] a chief priest.
But [one day as they were doing that], the evil spirit [refused to come out of that person. Instead, he] said to them, “I know Jesus, and I know [that he has authorized] Paul [to expel demons]. (But no one has authorized you [to do anything to me!]/who authorized you [to do anything to me]?) [RHQ]”
16 ௧௬ அசுத்தஆவியையுடைய மனிதன் அவர்கள்மேல் பாய்ந்து, பலவந்தம்பண்ணி, அவர்களை மேற்கொள்ள, அவர்கள் நிர்வாணிகளும் காயப்பட்டவர்களுமாகி அந்த வீட்டைவிட்டு ஓடிப்போனார்கள்.
[After saying that, suddenly] the man who was controlled by the evil spirit jumped on the seven Jewish men, [one after another], knocked all of them down, and beat each of them severely. He tore off their clothes and wounded them, causing them to bleed. So, [greatly frightened, they all] ran out of the house.
17 ௧௭ இது எபேசுவிலே குடியிருந்த யூதர்கள் கிரேக்கர்கள் அனைவருக்கும் தெரியவந்தபோது, அவர்களெல்லோரும் பயமடைந்தார்கள்; கர்த்தராகிய இயேசுவின் நாமம் மகிமைப்பட்டது.
All the people who lived in Ephesus, both Jews and non-Jews, heard what had happened. So they were afraid [MTY]. They honored the Lord Jesus [MTY] [because they realized that he was very powerful].
18 ௧௮ விசுவாசித்தவர்களில் அநேகர் வந்து, தங்களுடைய பொல்லாத வித்தைகளை வெளிப்படுத்தி அறிக்கையிட்டார்கள்.
[At that time], while other believers were listening, many believers confessed the evil things that they had been doing.
19 ௧௯ மாயவித்தைக்காரர்களாக இருந்தவர்களில் அநேகர் தங்களுடைய புத்தகங்களைக் கொண்டுவந்து, எல்லோருக்கும் முன்பாகச் சுட்டெரித்தார்கள்; அவைகளின் விலையைத் தொகைபார்த்து, ஐம்பதினாயிரம் வெள்ளிக்காசாகக் கண்டார்கள்.
Several of those who had [previously] practiced sorcery gathered up their scrolls [that told how to work] magic and burned them in a public place. When people added up how much those scrolls had cost, they realized that altogether the amount was 50,000 valuable silver coins.
As a result, many more people heard [MTY] the message about the Lord [Jesus], and the message powerfully [changed their lives].
21 ௨௧ இவைகள் முடிந்தபின்பு, பவுல் மக்கெதோனியா அகாயா என்னும் நாடுகளில் சுற்றி நடந்து, எருசலேமுக்குப் போகும்படி ஆவியில் தீர்மானம்பண்ணிக்கொண்டு: நான் அங்கே போனபின்பு ரோமாபுரியையும் பார்க்கவேண்டும் என்று சொல்லி,
After those things had happened, Paul decided that he wanted to go to Jerusalem, but he decided that [first] he would visit [the believers in] Macedonia and Achaia [provinces again]. Paul said, “After I have been to Jerusalem, I must also go to Rome.”
22 ௨௨ தனக்கு உதவி செய்தவர்களில் இரண்டுபேராகிய தீமோத்தேயுவையும் எரஸ்துவையும் மக்கெதோனியாவிற்கு அனுப்பிவிட்டு; தான் பின்னும் சிலநாட்கள் ஆசியாவிலே தங்கினான்.
He sent two of his helpers, Timothy and Erastus, ahead to Macedonia. But Paul stayed a little longer [in Ephesus city], in Asia [province].
[Soon after that], some of the people there tried to make a lot of [LIT] trouble for the people who believed the way [God revealed for us(inc) to receive eternal life].
24 ௨௪ எப்படியென்றால், தெமேத்திரியு என்னும் பெயர்கொண்ட ஒரு தட்டான் தியானாளின் கோவிலைப்போல வெள்ளியினால் சிறிய கோவில்களைச் செய்து, தொழிலாளிகளுக்கு மிகுந்த ஆதாயம் வருவித்துக்கொண்டிருந்தான்.
There was a man there whose name was Demetrius who made little images out of silver. [They were models] of the temple of [a goddess whose name was] Artemis. Demetrius and the other men [who made those little images] earned a lot of [LIT] money [from selling those images].
25 ௨௫ இவர்களையும் இப்படிப்பட்டத் தொழில்செய்கிற மற்ற வேலையாட்களையும் அவன் கூடிவரச்செய்து: மக்களே, இந்தத் தொழிலினால் நமக்கு நல்ல பிழைப்பு உண்டாயிருக்கிறதென்று அறிவீர்கள்.
Demetrius called a meeting of his workmen and also of others who made the little silver images. He said to them, “Men, you know that we [(inc)] earn a lot of money doing our kind of work.
26 ௨௬ இப்படியிருக்க, கைகளினால் செய்யப்பட்ட தேவர்கள் தேவர்களல்லவென்று இந்தப் பவுல் என்பவன் சொல்லி, எபேசுவிலே மாத்திரமல்ல, கொஞ்சங்குறைய ஆசியா எங்கும் அநேக மக்களுக்குப் போதித்து, அவர்களைத் தன் பக்கமாகச் சேர்த்துக்கொண்டான் என்று நீங்கள் கண்டும் கேட்டும் இருக்கிறீர்கள்.
Also, you know that [this fellow] Paul has persuaded many people who live in Ephesus [to no longer buy the images that we make. Now even the people from] many other towns in our province [no longer want to buy what we make]. This fellow tells people that the gods that we have made [and worship] are not gods [and that we should not worship them].
27 ௨௭ இதனால் நம்முடைய தொழில் அற்றுப்போகும்படியான அபாயம் சம்பவித்திருக்கிறதுமல்லாமல், மகா தேவியாகிய தியானாளுடைய கோவில் நினைவில்லாமல் போகிறதற்கும், ஆசியா முழுமையும் உலகமுழுவதும் சேவிக்கிற அவளுடைய மகத்துவம் அழிந்துபோகிறதற்கும் ஏதுவாக இருக்கிறது என்றான்.
[If people continue to listen to him], soon they will ruin our business. Besides, they will no longer think that they should [come to] the temple of Artemis [to worship her. People] all over our Asia [province] and everywhere [HYP] else worship [our great] goddess [Artemis. Soon people] may no longer consider that Artemis is great!”
All the men there were very angry [at Paul] when they heard what Demetrius said. They began to shout, “The goddess Artemis of us Ephesians is very great!”
29 ௨௯ பட்டணம் முழுவதும் கலகத்தினால் நிறைந்தது. பவுலுக்கு வழித்துணையாக வந்த மக்கெதோனியர்களாகிய காயுவையும் அரிஸ்தர்க்குவையும் அவர்கள் இழுத்துக்கொண்டு, ஒருமனப்பட்டு மண்டபத்திற்கு பாய்ந்தோடினார்கள்.
Many of the other people in the city heard the shouting and went [and joined the crowd. They also became angry at Paul] and began shouting. [Several of] the people seized Gaius and Aristarchus, two men [from Macedonia] who had been traveling with Paul. [Then the whole crowd of people ran, dragging those men along with them], to the city stadium.
Paul also wanted to go [to the stadium and speak to] the people, but the other believers would not let him go there.
31 ௩௧ ஆசியாநாட்டுத் தலைவரில் அவனுக்கு நண்பர்களாக இருந்த சிலரும் அவனிடத்திற்கு ஆள் அனுப்பி, மண்டபத்திற்குள் போகவேண்டாம் என்று எச்சரித்தார்கள்.
Also, some government officials of that province who were friends of Paul [heard what was happening]. So they sent someone to tell him [urgently] not to go into the stadium.
32 ௩௨ கூட்டத்தில் குழப்பமுண்டாகி, சிலர் இப்படியும் சிலர் அப்படியுமாகப் பேசினார்கள்; தாங்கள் கூடிவந்த காரணம் இன்னதென்று அநேகருக்குத் தெரியாதிருந்தது.
The crowd of people [in the stadium] continued shouting. Some shouted one thing, and some shouted something else. But most of them did not even know what the meeting was about!
33 ௩௩ அப்பொழுது யூதர்கள் அலெக்சந்தர் என்பவனை முன்னே நிற்கத் தள்ளும்போது, கூட்டத்திலே சிலர் அவனை முன்னே இழுத்துவிட்டார்கள். அலெக்சந்தர் கையால் சைகை காட்டி, மக்களுக்கு உத்தரவுசொல்ல மனதாயிருந்தான்.
One of the [Jews there was named Alexander. Some of] the Jews pushed him to the front of the stadium, [so that he could speak to the crowd of people]. So Alexander motioned with his hands to the crowd, [wanting them to be quiet]. He wanted to tell them that [the Jews] were not responsible [for the riot].
34 ௩௪ அவன் யூதனென்று அவர்கள் அறிந்தபோது, எபேசியர்களுடைய தியானாளே பெரியவள் என்று இரண்டுமணி நேரம்வரை எல்லோரும் ஏகமாகச் சத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.
But [many of the non-Jewish people] knew that Alexander was a Jew. [They also knew that the Jews did not worship the goddess Artemis. So the non-Jews there] unitedly [and] repeatedly shouted for about two hours, “Great is [the goddess] Artemis [whom we(inc)] Ephesians [worship]!”
35 ௩௫ பட்டணத்து அவைத்தலைவன் மக்களை அமைதிப்படுத்தி: எபேசியர்களே, இந்த பட்டணம் மகா தேவியாகிய தியானாளின் கோவிலும் வானத்திலிருந்து விழுந்த சிலையையும் எபேசியரது நகரின் பாதுகாப்பில் இருக்கிறதென்று அறியாதவன் உண்டோ?
Then the city secretary made the crowd stop shouting, and he said to them, “My fellow-citizens, everyone in the world knows [RHQ] that [we(inc) people who live in] Ephesus [city] guard the temple [where we worship] the great [goddess] Artemis. Also, [everyone knows that we(inc) watch over] the [sacred] image [of our goddess] that fell down from heaven!
36 ௩௬ இதை எவரும் மறுக்கமுடியாத காரியமாகையால், நீங்கள் பதற்றங்கொண்டு ஒன்றும் செய்யாமல் அமைதியாக இருக்கவேண்டும்.
Of course everyone knows that, and no one can say that these things are not true. So you should be quiet now. Do not suddenly do anything (foolish/that will cause us trouble).
37 ௩௭ இந்த மனிதர்களை இங்கே கொண்டுவந்தீர்கள்; இவர்கள் கோவில் கொள்ளைக்காரர்களும் அல்ல, உங்களுடைய தேவியை நிந்தித்துப் பேசுகிறவர்களும் அல்ல.
You [should not] have brought these [two] men [here, because they have not done anything evil]. They have not gone into our temples and taken things [from there]. And they have not spoken evil of our goddess.
38 ௩௮ தெமேத்திரியுவிற்கும் அவனைச் சேர்ந்த தொழிலாளிகளுக்கும் ஒருவன்மேல் ஒரு காரியம் உண்டாயிருந்தால், நியாயம் விசாரிக்கிற நாட்களுண்டு, ஆளுனர்கள் இருக்கிறார்கள்; ஒருவர் பேரிலொருவர் வழக்காடிக்கொள்ளட்டும்.
Therefore, if Demetrius and his fellow-workmen want to accuse anyone [about anything bad, they should do it in the right way]. There are courts [that you can go to when you want to accuse someone], and there are judges [there who have been appointed by the government] {[whom the government has appointed]}. You can accuse [anyone there].
39 ௩௯ நீங்கள் வேறு எந்தவொரு காரியத்தைக்குறித்து விசாரிக்கவேண்டுமானால், அதை சட்டப்படிக் கூடுகின்ற சபையில் பேசித் தீர்த்துக்கொள்ளலாம்.
But if you want to ask about something else, [you should ask] for [other officials to] resolve it when [those] officials legally assemble.
40 ௪0 இன்றைக்கு உண்டான கலகத்தைக்குறித்து நாம் உத்தரவு சொல்லுகிறதற்கு எதுவும் இல்லாதபடியால், இந்தக் கலகத்தைக்குறித்து நாங்கள் விசாரிக்கப்படும்போது, குற்றவாளிகளாகிறதற்கு ஏதுவாக இருப்போமே என்று சொல்லி,
[And this is certainly not a legal meeting! Resolve this legally] because, if [we(inc) do] not, I am afraid [that the governor] will hear about all this noise [that you have made] and will say that we [(inc)] were trying to rebel [against the government]. If he would ask me what you were all shouting about, I would not be able to give him an answer.”
That is what the city secretary said [to the crowd]. Then he told them all to go [home. So they left].
