அப்போஸ்தலர் 14
1 ௧ இக்கோனியா பட்டணத்திலே அவர்கள் இருவரும் யூதர்களுடைய ஜெப ஆலயத்தின் உள்ளே பிரவேசித்து யூதர்களிலும் கிரேக்கர்களிலும் திரளான மக்கள் நம்பத்தக்கதாகப் பிரசங்கித்தார்கள்.
At Iconium Paul and Barnabas went as usual into the Jewish meeting place and spoke very convincingly [about the Lord Jesus]. As a result, many Jews and also non-Jews believed [in Jesus].
2 ௨ விசுவாசிக்காத யூதர்கள் சகோதரர்களுக்கு விரோதமாக யூதரல்லாதவர்களுடைய மனதைத் தூண்டிவிட்டு, பகையுண்டாக்கினார்கள்.
But [some of] the Jews refused to believe [that message, and] told the non-Jews not to believe it. They told the non-Jewish people that the message [about Jesus] was not true. As a result, [some of] the non-Jews became angry towards the believers [there].
3 ௩ அவர்கள் அங்கே அநேகநாட்கள் வாழ்ந்து கர்த்த்தரை முன்னிட்டுத் தைரியம் உள்ளவர்களாகப் போதகம்பண்ணினார்கள்; அவர் தமது கிருபையுள்ள வசனத்திற்கு சாட்சியாக அடையாளங்களும் அற்புதங்களும் அவர்கள் கைகளால் செய்யப்படும்படி தயவுபண்ணினார்.
So Paul and Barnabas spent considerable time there speaking boldly for the Lord, and the Lord Jesus enabled them to do many miracles. In this way he showed [people] that the message about how the Lord saves us in a way that we do not deserve is true.
The people [who lived] in [Iconium] city strongly disagreed with each other [concerning the message about Jesus]. Some of them agreed with the Jews [SYN] [who did not believe that message]. Others agreed with Paul and Barnabas.
5 ௫ இவர்களை அவமானப்படுத்தவும் கல்லெறியவும் வேண்டும் என்று, யூதரல்லாதவர்களும், யூதர்களும் அவர்களுடைய அதிகாரிகளும் திட்டமிட்டபோது,
Then the non-Jewish people and the Jewish [leaders] [SYN] [who opposed those two] talked among themselves about how they could mistreat them. Some of the important men in that city agreed to help them. Together, they decided that they would [kill Paul and Barnabas by] throwing stones at them.
6 ௬ இவர்கள் அதை அறிந்து, லிக்கவோனியா நாட்டிலுள்ள பட்டணங்களாகிய லீஸ்திராவிற்கும் தெர்பைக்கும் அவைகளின் சுற்றுப் புறங்களுக்கும் ஓடிப்போய்;
But Paul and Barnabas heard about that, so they quickly went away to Lycaonia [district. They went] to Lystra and Derbe [cities in that district] and to the area surrounding [those cities].
[While they were] in that area, they continually told people the message [about the Lord Jesus].
8 ௮ லீஸ்திராவிலே ஒருவன் தன் தாயின் வயிற்றிலிருந்து பிறந்ததுமுதல் முடவனாக இருந்து, ஒருபோதும் நடக்காமல், கால்கள் செயலற்றவனாக உட்கார்ந்து,
[Once while Paul was preaching to people] in Lystra, a man was sitting there who was crippled in his legs. When [his mother] bore him he had crippled legs, so he was never able to walk.
9 ௯ பவுல் பேசுகிறதைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவனைப் பவுல் உற்றுப்பார்த்து, இரட்சிப்புக்கேற்ற விசுவாசம் அவனுக்கு உண்டென்று கண்டு,
He listened as Paul was speaking [about the Lord Jesus]. Paul looked directly at him and could see [in the man’s face] that he believed that [the Lord Jesus] could make him well.
10 ௧0 நீ எழுந்து காலூன்றி நிமிர்ந்து நில் என்று உரத்த சத்தமாகச் சொன்னான். உடனே அவன் குதித்தெழுந்து நடந்தான்.
So Paul called out [to him], “Stand up!” [When the man heard that], he [immediately] jumped up and began to walk [normally].
11 ௧௧ பவுல் செய்ததை மக்கள் கண்டு, தேவர்கள் மனித உருவமெடுத்து நம்மிடத்தில் இறங்கி வந்திருக்கிறார்கள் என்று லிக்கவோனியா மொழியிலே சத்தமிட்டுச் சொல்லி,
When the crowd saw what Paul had done, [they thought that Paul and Barnabas] [were/must be]) [the gods that they worshipped]. So they shouted [excitedly] in their [own] Lycaonia language, “[Look! These people are] the gods [that we(inc) worship! They] made themselves look like people and have come down [from the sky/heaven to help us]!”
12 ௧௨ பர்னபாவை யூப்பித்தர் என்றும், பவுல் பிரசங்கத்தை நடத்தினவனானபடியினால் அவனை மெர்க்குரி என்றும் சொன்னார்கள்.
They began to say that Barnabas was [probably the chief god, whose name was]. And [they began to say that] Paul was Hermes, [the messenger/spokesman for the other gods. They mistakenly thought that] because Paul was the one who had been speaking.
13 ௧௩ அல்லாமலும் பட்டணத்திற்கு முன்னே இருந்த யூப்பித்தருடைய முக்கியமான கோவிலின் மதகுரு எருதுகளையும் பூமாலைகளையும் வாசலண்டையிலே கொண்டுவந்து, மக்களோடுகூட அவர்களுக்குப் பலியிட மனதாயிருந்தான்.
Just outside [the gates of] the city there was a temple [where the people worshipped Zeus. The priest who was there heard what Paul and Barnabas had done, so he came] to the city gate, where many people had already gathered. He brought [two] bulls with wreaths [of flowers around their necks]. The priest and the other people wanted to kill the bulls [as part of a ceremony] to worship Paul and Barnabas.
14 ௧௪ அப்போஸ்தலர்களாகிய பர்னபாவும் பவுலும் அதைக் கேட்டபொழுது, தங்களுடைய துணிகளைக் கிழித்துக்கொண்டு, கூட்டத்திற்குள்ளே ஓடி, உரத்த சத்தமாக:
But when the apostles, Barnabas and Paul, heard about that, [and understood that the people thought that they were gods and wanted to sacrifice the bulls to worship them], they [were very distressed], so they tore their own clothes. They rushed among the people, shouting,
15 ௧௫ மனிதர்களே, ஏன் இப்படிச் செய்கிறீர்கள்? நாங்களும் உங்களைப்போலப் பாடுள்ள மனிதர்கள் தானே; நீங்கள் இந்த வீணான தேவர்களைவிட்டு, வானத்தையும் பூமியையும் கடலையும் அவைகளிலுள்ள அனைத்தையும் உண்டாக்கின ஜீவனுள்ள தேவனிடத்திற்கு திரும்பவேண்டும் என்று உங்களுக்குப் பிரசங்கிக்கிறோம்.
“Men, (you must not kill those bulls [to worship us(dl)!]/why are you doing this?) [RHQ] [We are not gods]! We are just human beings like you! We have come to tell you some good news! [We have come to tell you about] God who is all-powerful. He wants you to stop worshipping other gods, because they cannot help you. This true God made the heaven/sky and the earth and the oceans and everything in it.
In the past, all of you non-Jewish people [worshipped whatever gods that you wanted to]. God let you worship them, [because you did not know him].
17 ௧௭ அவர் நன்மை செய்துவந்து, வானத்திலிருந்து மழைகளையும் செழிப்புள்ள காலங்களையும் நமக்குத் தந்து, ஆகாரத்தினாலும் சந்தோஷத்தினாலும் நம்முடைய இருதயங்களை நிரப்பி, இவ்விதமாக அவர் தம்மைக்குறித்துச் சாட்சி விளங்கப்பண்ணியிருக்கிறார் என்றார்கள்.
But he has shown us [LIT] [that] he acts kindly [toward us(inc)]. He is the one who causes it to rain and causes crops to grow. He is the one who gives you plenty of food, and makes you very happy.”
18 ௧௮ இப்படி அவர்கள் சொல்லியும் தங்களுக்கு மக்கள் பலியிடாதபடிக்கு அவர்களை தடுத்து நிறுத்துவது கடினமாக இருந்தது.
The people heard what [Paul] said, but they still thought that they should sacrifice those bulls to worship Paul and Barnabas. [But finally, the people decided not to do it].
19 ௧௯ பின்பு அந்தியோகியாவிலும் இக்கோனியாவிலுமிருந்து சில யூதர்கள் வந்து மக்களைத் தூண்டிவிட்டு, பவுலைக் கல்லெறிந்து, அவன் மரித்துப்போனான் என்று எண்ணி, அவனைப் பட்டணத்திற்கு வெளியிலே இழுத்துக்கொண்டுபோனார்கள்.
[However], after that, some Jews came from Antioch and Iconium and persuaded many of the people of Lystra [that the message Paul had been telling them] was not true. The people [who believed what those Jews said became angry with Paul. They let the Jews] throw stones at him [until he fell down, unconscious]. They [all] thought that he was dead, so they dragged him outside the city [and left him lying there]. But some of the believers [in Lystra had followed them outside the city].
20 ௨0 சீடர்கள் அவனைச் சூழ்ந்துநிற்கும்போது, அவன் எழுந்து, பட்டணத்திற்குள்ளே போனான். மறுநாளில் பர்னபாவுடனேகூடத் தெர்பைக்குப் புறப்பட்டுப்போனான்.
They came and stood around Paul, [where he was lying on the ground]. And Paul [became conscious! He] stood up and went back into the city [with the believers]. Acts 14:20b-23 The next day, Paul and Barnabas [left Lystra and] traveled to Derbe.
21 ௨௧ தெர்பை பட்டணத்தில் அவர்கள் நற்செய்தியைப் பிரசங்கித்து, அநேகரைச் சீடர்களாக்கினபின்பு, லீஸ்திராவிற்கும் இக்கோனியாவிற்கும் அந்தியோகியாவிற்கும் திரும்பிவந்து,
They [stayed there several days and they kept telling] the people the good message [about Jesus]. Many people became believers. After that, Paul and Barnabas [started on their way back. They] went again to Lystra. [Then they went from there] to Iconium, and [then they went] to Antioch [in Pisidia province].
22 ௨௨ சீடர்களுடைய மனதைத் தைரியப்படுத்தி, விசுவாசத்திலே நிலைத்திருக்கும்படி அவர்களுக்குப் புத்திசொல்லி, நாம் அநேக உபத்திரவங்களின்வழியாக தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் பிரவேசிக்கவேண்டும் என்று சொன்னார்கள்.
[In each city], they helped the believers [SYN] to become strong [spiritually], and they urged them to keep on trusting in [the Lord Jesus]. They told [the believers], “It is necessary that [we endure] people often persecuting us [(inc)] before we enter the place where God will rule [over us forever].”
23 ௨௩ அல்லாமலும் அந்தந்த சபைகளில் அவர்களுக்கு மூப்பர்களை ஏற்படுத்தி வைத்து, உபவாசித்து ஜெபம்பண்ணி, அவர்கள் விசுவாசித்துப் பற்றிக்கொண்ட கர்த்தருக்கு அவர்களை ஒப்புவித்தார்கள்.
Paul and Barnabas appointed leaders for each congregation. [And before Paul and Barnabas left each town, they gathered the believers together and spent some time] praying and (fasting/not eating any food). Then Paul and Barnabas entrusted the [leaders and other believers] to the Lord [Jesus], in whom they had believed, [in order that he would care for them].
After Paul and Barnabas had traveled through Pisidia [district], they went [south] to Pamphylia [district].
[In that district], they [arrived] at Perga and preached God’s message [about the Lord Jesus to the people there. Then] they went down [to the seacoast] at Attalia.
26 ௨௬ அங்கே கப்பல் ஏறி, தாங்கள் நிறைவேற்றின செயல்களுக்காக தேவனுடைய கிருபைக்கு ஒப்புவிக்கப்பட்டு, புறப்பட்டு அந்தியோகியாவிற்கு வந்தார்கள்.
There they got on a ship and went back to Antioch [in Syria province]. That was the place where Paul and Barnabas had been appointed {where [believers] had sent Paul and Barnabas} to go [to other places] and preach. [Antioch was the place where the believers] had asked God to kindly help Paul and Barnabas in the work that they had now completed.
27 ௨௭ அவர்கள் அங்கே சேர்ந்தபொழுது சபையைக் கூடிவரச்செய்து, தேவன் தங்களைக்கொண்டு செய்தவைகளையும், அவர் யூதரல்லாதவர்க்கும் விசுவாசத்தின் கதவைத் திறந்ததையும் அறிவித்து,
When they arrived in Antioch, they called the believers together. Then Paul and Barnabas told them all that God had helped them to do. [Specifically, they told them how God] had enabled [IDM] [many] non-Jewish people to believe [in Jesus].
Then Paul and Barnabas stayed in Antioch with the [other] believers for several months.
