அப்போஸ்தலர் 10
1 ௧ இத்தாலியா இராணுவத்தில் நூறுபேர்கொண்ட படைப்பிரிவிற்கு கொர்நேலியு என்னும் பெயர்கொண்ட ஒரு மனிதன் தலைவனாக இருந்தான். அவன் செசரியா பட்டணத்தில் வாழ்ந்து வந்தான்.
[There was] a man [who lived] in Caesarea [city] whose name was Cornelius. He was an officer who commanded 100 men in a large group of [Roman] soldiers from Italy.
2 ௨ அவன் தேவபக்தியுள்ளவனும் தன் குடும்பத்தாரோடும் தேவனுக்குப் பயந்தவனுமாக இருந்து, மக்களுக்கு அதிக தருமங்களைச் செய்து, எப்பொழுதும் தேவனை நோக்கி ஜெபம்பண்ணிக்கொண்டிருந்தான்.
He always tried to do what would please God; he and his entire household [MTY] [were non-Jews who] habitually worshipped God. He sometimes gave money to help poor [Jewish] people, and he prayed to God regularly.
3 ௩ பிற்பகலில் ஏறக்குறைய மூன்று மணியளவில் தேவனுடைய தூதன் அவனிடத்தில் வந்து, கொர்நேலியுவே! என்று அழைத்ததை தெளிவாய் தரிசனம் கண்டு,
[One day] at about three o’clock in the afternoon [Cornelius saw] a vision. He clearly saw an angel whom God [had sent]. The angel came into [his room] and said to him, “Cornelius!”
4 ௪ அவனை உற்றுப்பார்த்து, பயந்து: ஆண்டவரே, என்ன என்றான். அப்பொழுது அவன்: உன் ஜெபங்களும் உன் தருமங்களும் தேவனுக்கு நினைப்பூட்டுதலாக அவர் சமூகத்தில் வந்து சேர்ந்திருக்கிறது.
Cornelius stared at the angel and became terrified. Then he asked [fearfully], “Sir, what do you [(sg)] want?” The angel answered him, “You [(sg)] have pleased God because you have been praying [regularly to him] and you often give money to [help] poor people. [Those things have been] like a sacrifice [to God].
5 ௫ இப்பொழுது நீ யோப்பா பட்டணத்திற்கு மனிதர்களை அனுப்பி, பேதுரு என்று மறுபெயர்கொண்ட சீமோனை கூப்பிடு.
So, now command some men to go to Joppa and [tell them to] bring back a man named Simon whose other name is Peter.
6 ௬ அவன் தோல்பதனிடுகிறவனாகிய சீமோன் என்னும் ஒருவனிடத்தில் தங்கியிருக்கிறான்; அவனுடைய வீடு கடலோரத்திலிருக்கிறது. நீ செய்யவேண்டியதை அவன் உனக்குச் சொல்லுவான் என்றான்.
He is staying with a man, [also] named Simon, who makes leather. His house is near the ocean.”
7 ௭ கொர்நேலியு தன்னோடு பேசின தேவதூதன் போனபின்பு, தன் வீட்டு மனிதர்களில் இரண்டுபேரையும் தன்னிடத்தில் வேலைசெய்கிற இராணுவ வீரர்களில் தேவபக்தியுள்ள ஒருவனையும் அழைத்து,
When the angel who spoke to Cornelius had gone, Cornelius summoned two of his household servants and a soldier who served him, one who also worshipped God.
He explained to them everything [that the angel had said. Then] he told them to go to Joppa [to ask Peter to come to Caesarea].
9 ௯ மறுநாளிலே அவர்கள் பயணப்பட்டு, அந்தப் பட்டணத்திற்கு அருகில் வரும்போது, பேதுரு மதியம் பன்னிரண்டு மணியளவிலே ஜெபம்பண்ணும்படி மேல்வீட்டில் ஏறினான்.
About noon the next day those [three men] were traveling [along the road] and were coming near [Joppa. As they were approaching Joppa], Peter went up on the [flat] housetop to pray.
10 ௧0 அவன் அதிக பசியடைந்து சாப்பிட விரும்பினான்; அதற்கு அவர்கள் ஆயத்தம்பண்ணும்போது, அவன் தரிசனத்தில்,
He became hungry and wanted something to eat. While someone was preparing the food, [Peter] saw [this] vision:
11 ௧௧ வானம் திறந்திருக்கிறதாகவும், நான்கு முனைகளும் கட்டப்பட்ட பெரிய விரிப்பு ஒருவிதமான கூடுபோல தன்னிடத்தில் இறங்கித் தரையில் விடப்பட்டிருக்கிறதாகவும்,
(He saw heaven open/He saw an opening in the sky) and something like a large sheet was being lowered [to the ground]. [It was tied at] its four corners [with ropes].
12 ௧௨ அதிலே பூமியிலுள்ள எல்லாவிதமான நான்குகால் ஜீவன்களும், காட்டுமிருகங்களும், ஊரும் பிராணிகளும், ஆகாயத்துப் பறவைகளும் இருக்கிறதாகவும் கண்டான்.
Inside the sheet were all kinds of creatures. [These included animals and birds that the Mosaic laws forbade Jews to eat]. Some had four feet, others scurried across the ground, and others were wild birds.
13 ௧௩ அல்லாமலும்: பேதுருவே, எழுந்திரு, அடித்து சாப்பிடு என்று அவனுக்குச் சொல்லும் ஒரு சத்தம் கேட்டது.
Then [he heard] God [SYN] say to him, “Peter, stand up, kill [and cook some of these] and eat [their meat]!”
14 ௧௪ அதற்குப் பேதுரு: அப்படியல்ல, ஆண்டவரே, தீட்டும் அசுத்தமுமாக இருக்கிற எதையும் நான் எப்போதும் சாப்பிட்டதில்லை என்றான்.
But Peter replied, “Lord, surely you [(sg)] do not [really want me to do that]! I have never eaten any [meat] that [our Jewish law says] is unacceptable to God or [something that we(exc)] must not eat!”
15 ௧௫ அப்பொழுது: தேவன் சுத்தமாக்கினவைகளை நீ தீட்டாக நினைக்காதே என்று இரண்டாம்முறையும் அவனுக்கு சத்தம் கேட்டது.
[Then Peter heard] [MTY] God talk to him a second time. He said, “[I am] God, [so] if I have made something acceptable [to eat], do not say that it is not acceptable [to eat]!”
16 ௧௬ மூன்றாம்முறையும் அப்படியே கேட்டது. பின்பு அந்தக் கூடு திரும்ப வானத்திற்கு எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டது.
[This happened] three [times, so Peter knew that he had to think carefully about what it might mean]. Immediately [after God had said that the third time], ([the] sheet [with the animals and birds] was the pulled back into heaven/[someone] pulled the sheet [with the animals and birds] up into the sky again).
17 ௧௭ அப்பொழுது பேதுரு, தான் கண்ட தரிசனத்தைப்பற்றி தன் மனதில் சந்தேகப்படும்போது, இதோ, கொர்நேலியுவினால் அனுப்பப்பட்ட மனிதர்கள் சீமோனுடைய வீட்டை விசாரித்துக்கொண்டு வாசற்படியிலே வந்துநின்று:
While Peter was trying to understand what that vision meant, the men who had been sent by Cornelius {whom Cornelius had sent} [arrived in Joppa. They asked people how to get to] Simon’s house. [So they found his house] and were standing outside the gate.
They called and were asking if a man named Simon, whose other name was Peter, was staying there.
19 ௧௯ பேதுரு அந்தத் தரிசனத்தைக்குறித்து யோசனை செய்துகொண்டிருக்கும்போது, ஆவியானவர்: இதோ, மூன்று மனிதர்கள் உன்னைத் தேடுகிறார்கள்.
While Peter was still trying to understand [what] the vision [meant], [God’s] Spirit said to him, “Three men [are here who] want to see you.
20 ௨0 நீ எழுந்து, இறங்கி, எதைக்குறித்தும் சந்தேகப்படாமல், அவர்களோடு போ; நானே அவர்களை அனுப்பினேன் என்று அவனுக்குச் சொன்னார்.
So get up and go downstairs and go with them! Do not think that you [(sg)] should not go with them [because of their being non-Jews], because I have sent them [here]!”
21 ௨௧ அப்பொழுது பேதுரு கொர்நேலியுவினால் தன்னிடத்தில் அனுப்பப்பட்ட மனிதர்களிடத்திற்கு இறங்கிப்போய்: இதோ, நீங்கள் தேடுகிறவன் நான்தான், நீங்கள் வந்திருக்கிற விஷயம் என்ன என்றான்.
So Peter went down to the men and said to them, “[Greetings!] I am [the man] you are looking for. Why have you come?”
22 ௨௨ அதற்கு அவர்கள்: நீதிமானும், தேவனுக்குப் பயப்படுகிறவரும், யூதமக்களால் நல்லவரென்று சாட்சி பெற்றவருமாகிய கொர்நேலியு என்னும் நூறுபேர்கொண்ட படைப்பிரிவின் தலைவர் உம்மைத் தன்னுடைய வீட்டிற்கு அழைத்து, உம்மால் சொல்லப்படும் வார்த்தைகளைக் கேட்கும்படி தேவனுடைய பரிசுத்த தூதனாலே கட்டளை பெற்றார் என்றார்கள்.
One of them replied, “Cornelius, who is a [Roman] army officer, [sent us here]. He is a righteous man who worships God, and all of the Jewish people [HYP] [who know about him] say that he is a very good man. An angel (who was sent from God/whom God sent) said to him, ‘Tell some men to [go to Joppa to see Simon Peter and] bring him here, so that you [(sg)] can hear what he has to say.’”
23 ௨௩ அப்பொழுது பேதுரு அவர்களை உள்ளே அழைத்து, தங்க வைத்து வேண்டிய உதவிகளைச் செய்தான். மறுநாளிலே அவர்களோடு புறப்பட்டான்; யோப்பா பட்டணத்து சகோதரர்களில் சிலரும் அவனோடுகூட போனார்கள்.
So Peter [said that he would go with them, and then he] invited them into [the house] and told them that they could stay [there that night]. Acts 10:23b-26 The next day Peter got ready and went with the men. Several of the believers from Joppa went with him.
24 ௨௪ மறுநாளிலே செசரியா பட்டணத்திற்கு வந்துசேர்ந்தார்கள். கொர்நேலியு தன் உறவினரையும் தன்னுடைய நெருங்கிய நண்பர்களையும் வரவழைத்து, அவர்களுக்காகக் காத்திருந்தான்.
The day after that, they arrived in Caesarea. Cornelius was waiting for them. He had also invited his relatives and close friends [to come to his house, so they were there, too].
25 ௨௫ பேதுரு உள்ளே நுழையும்பொழுது, கொர்நேலியு அவனுக்கு எதிரேபோய், அவன் பாதத்தில் விழுந்து, பணிந்துகொண்டான்.
When Peter entered the house, Cornelius met him and bowed low in front of him to worship him.
But Peter [grasped Cornelius by the hand and] lifted him to his feet. He said, “Stand up! [Do not revere/worship me] I myself am only human, [like you]!”
While he was talking to Cornelius, Peter [and the others] entered [a large room inside the house]. Peter saw that many people had gathered together [there].
28 ௨௮ அவர்களை நோக்கி: யூதரல்லாதவனோடு கலந்து அவனிடத்தில் போக்கும் வரத்துமாக இருப்பது யூத சட்டத்திற்கு எதிரானது என்று நீங்கள் தெரிந்திருக்கிறீர்கள்; அப்படியிருந்தும், எந்த மனிதனையும் தீட்டுள்ளவன் என்றும் அசுத்தமுள்ளவன் என்றும் நான் சொல்லாதபடிக்கு தேவன் எனக்குத் தரிசனத்தில் காண்பித்திருக்கிறார்.
Then Peter said to them, “You all know that any [of us] Jews think we are disobeying [our Jewish] laws if we [(exc)] associate with a non-Jewish person or [if we even] visit him. However, God has shown me [in a vision] that I should not say about anyone that God will not accept him.
29 ௨௯ ஆகவே, நீங்கள் என்னை அழைத்தபோது நான் மறுப்பு சொல்லாமல் வந்தேன். இப்போதும் என்ன காரியத்துக்காக என்னை அழைத்தீர்கள் என்று கேட்கிறேன் என்றான்.
So when you sent [some men] to ask me to come [here], I came [right away. I] did not say that I could not go [with non-Jewish people. So, please tell me], why have you asked me to come [here]?”
30 ௩0 அதற்குக் கொர்நேலியு: நான்கு நாட்களுக்கு முன்னே இந்நேரத்திலே நான் உபவாசித்து, பிற்பகல் மூன்று மணியளவில் என் வீட்டிலே ஜெபம்பண்ணிக்கொண்டிருந்தேன்; அப்பொழுது வெண்மையான ஆடை அணிந்த மனிதன் ஒருவன் எனக்கு முன்பாக நின்று:
Cornelius replied, “About this time four days ago I was praying [to God] in my house, [as I regularly do] at three o’clock in the afternoon. Suddenly a man whose clothes [shone] brightly stood in front of me,
and said, ‘Cornelius, when you [(sg)] have prayed, you have been heard by God {God has heard [when] you [(sg)] have prayed [to him]}. He has also noticed that you have [often] given money to [help] poor people, [and he is pleased with that].
32 ௩௨ யோப்பா பட்டணத்திற்கு ஆள் அனுப்பி, பேதுரு என்னும் மறுபெயர்கொண்ட சீமோனை வரவழைப்பாயாக, அவன் கடலோரத்திலே தோல்பதனிடுகிறவனாகிய சீமோனுடைய வீட்டிலே தங்கியிருக்கிறான்; அவன் வந்து உன்னிடத்தில் பேசுவான் என்றார்.
So now, send [messengers to go] to Joppa, [in order] to ask Simon whose other name is Peter to come [here]. He is staying near the ocean in a house that belongs to [another] man named Simon, who makes leather. [When Simon Peter comes, he will tell you a message from God].’
33 ௩௩ அந்தப்படியே நான் உடனே உம்மிடத்திற்கு ஆள் அனுப்பினேன்; நீர் வந்தது நல்லது; தேவனாலே உமக்குக் கட்டளையிடப்பட்ட எல்லாவற்றையும் கேட்க நாங்கள் எல்லோரும் இப்பொழுது இங்கே தேவனுடைய சமுகத்தில் கூடியிருக்கிறோம் என்றான்.
So I immediately sent [some men who asked] you [(sg) to come here], and I [certainly] thank you for coming. Now we [(exc)] all are gathered [here, knowing that] God is with us, in order to hear all the things that the Lord [God] has commanded you [to say. So please speak to us].”
So Peter began to speak [MTY] to them. He said, “[Now] I understand that it is true that God does not favor only certain groups [of people].
35 ௩௫ எந்த இனமாக இருந்தாலும் அவருக்குப் பயந்திருந்து நேர்மையானதைச் செய்கிறவன் எவனோ அவனே அவருக்குப் பிரியமானவன் என்றும் நிச்சயமாகத் தெரிந்திருக்கிறேன்.
Instead, from every group of people he accepts [everyone who] honors him and who does what pleases him.
36 ௩௬ எல்லோருக்கும் கர்த்தராக இருக்கிற இயேசுகிறிஸ்துவைக்கொண்டு அவர் சமாதானத்தை நற்செய்தியாகக் கூறி, இஸ்ரவேல் மக்களுக்கு அனுப்பின வார்த்தையை தெரிந்திருக்கிறீர்களே.
[You know] the message that God sent to [us] Israelis. [He] proclaimed [to us the good news that he] would cause [people] to have peace [with him] because of what Jesus Christ [has done]. This [Jesus is Lord not only over us Israelis. He] is [also the] Lord [who rules] over all [people].
37 ௩௭ யோவான் ஞானஸ்நானத்தைக்குறித்துப் போதித்தப்பின்பு, கலிலேயா தேசத்தில் துவங்கி யூதேயா தேசமெங்கும் நடந்த சம்பவங்கள் இவைகளே.
You know what [he] did throughout the land of Judea, beginning in Galilee. He began [to do those things] after John had been proclaiming [to people that they should turn away from their sinful behavior before] he baptized them.
38 ௩௮ நசரேயனாகிய இயேசுவை தேவன் பரிசுத்த ஆவியானவராலும் வல்லமையினாலும் அபிஷேகம்பண்ணினார்; தேவன் அவருடனேகூட இருந்தபடியினாலே அவர் நன்மைசெய்கிறவராகவும் பிசாசின் பிடியில் சிக்கின எல்லோரையும் குணமாக்குகிறவராகவும் சுற்றித்திரிந்தார்.
You know that God gave [MTY] his Holy Spirit to Jesus, [the Man] from Nazareth [town], and gave him the power [to do miracles. You also know] how Jesus went to many places, always doing good deeds and healing [people. Specifically], he was continually healing all the people whom the devil was causing to suffer. [Jesus was able to do those things] because God was always helping him.”
39 ௩௯ யூதர்களுடைய தேசத்திலும் எருசலேமிலும் அவர் செய்த எல்லாவற்றிற்கும் நாங்கள் சாட்சிகளாக இருக்கிறோம். அவரை மரத்திலே தூக்கிக் கொலைசெய்தார்கள்.
“We [apostles] tell people about all the things that [we saw Jesus] do in Jerusalem and in the [rest of] Israel. [The leaders in Jerusalem] had him killed by being nailed to a cross.
However, God caused him to become alive again on the third day [after he had died]. God [also] enabled [some of us(exc)] to see him [so that we would know that he was alive again].
41 ௪௧ என்றாலும், எல்லா மக்களும் அவரைக் காணும்படிச்செய்யாமல், அவர் உயிரோடு எழுந்தபின்பு அவரோடு சாப்பிட்டு குடித்தவர்களும் தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட சாட்சிகளாகிய நாங்கள் காணும்படிச்செய்தார்.
God [did] not [let] all the [Jewish] people see him. Instead, he had chosen us [apostles] beforehand to see [Jesus after he became alive again], and to tell others [about him]. We [apostles are the people] who ate meals with him (after he had become alive [again]/after he had risen from the dead).
42 ௪௨ அவரே உயிரோடிருக்கிறவர்களுக்கும் மரித்தோர்களுக்கும் தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட நியாயாதிபதியென்று மக்களுக்குப் போதிக்கவும், சாட்சியாக அறிவிக்கவும், அவர் எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்.
God commanded us to preach to the people and tell them that Jesus is the one whom he has appointed to judge [everyone some day. He will judge all] those who will [still] be living and all those who will have died [by that time].
43 ௪௩ அவரை விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ அவன் அவருடைய நாமத்தினாலே பாவமன்னிப்பைப் பெறுவான் என்று தீர்க்கதரிசிகள் எல்லோரும் அவரைக்குறித்தே சாட்சிகொடுக்கிறார்கள் என்றான்.
All of the prophets [who wrote about the Messiah long ago] told [people] about him. [They wrote] that if people believe in the Messiah [MTY], God would forgive [them for] their sins, because of what [the Messiah would do] for them.”
44 ௪௪ இந்த வார்த்தைகளைப் பேதுரு பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது வசனத்தைக் கேட்ட எல்லோர்மேலும் பரிசுத்த ஆவியானவர் இறங்கினார்.
While Peter was still speaking those words, suddenly the Holy Spirit (came down on/began to control) all [those non-Jewish people] who were listening to the message.
The Jewish believers who had come with Peter [from Joppa] were amazed that [God] had generously given the Holy Spirit to the non-Jewish people, too.
46 ௪௬ பேதுருவுடன் வந்திருந்த விருத்தசேதனம்பண்ணப்பட்ட விசுவாசிகள் கேட்கும்போது, பரிசுத்த ஆவியானவரின் வரம் யூதரல்லாதவர்கள்மேலும், பொழிந்தருளப்பட்டதைக்குறித்து வியப்படைந்தார்கள்.
[The Jewish believers knew that God had done that] because they were hearing those people speaking languages [MTY] [that they had not learned] and telling how great God is.
47 ௪௭ அப்பொழுது பேதுரு: நம்மைப்போல பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்ற இவர்களும் தண்ணீரில் ஞானஸ்நானம் பெறாதபடி இவர்களைத் தடைசெய்யலாமா? என்று சொல்லி,
Then Peter said [to the other Jewish believers who were there], “[God] has given them the Holy Spirit just like [he gave him] to us [Jewish believers], so (surely all of you would agree that [we(exc)] should baptize these people!/would any of you forbid that these people should be baptized?) [RHQ]”
48 ௪௮ கர்த்தருடைய நாமத்தினாலே அவர்களுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுக்கும்படிக் கட்டளையிட்டான். அப்பொழுது சிலநாட்கள் அங்கே தங்கும்படி அவனைக் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.
Then Peter told those [non-Jewish] people that they should be baptized [to show that they had believed] [MTY] in the [Lord] Jesus Christ. [So they baptized all of them. After they were baptized], they requested that Peter stay [with them] several days. [So Peter and the other Jewish believers did that].
