2 கொரிந்தியர் 2
Anyway, I definitely decided that I would not come to visit you again [now. If I had come, I would have spoken severely to you again, and] I would have made you unhappy as I did the last time [I visited you].
2 ௨ நான் உங்களைத் துக்கப்படுத்தினால், என்னாலே துக்கமடைந்தவனைத்தவிர, வேறு யார் என்னைச் சந்தோஷப்படுத்துவான்?
[And] if I make you unhappy, I will have made unhappy [the only people who can cheer me up], so (there will be none of you to cheer me up!/who would cheer me up?) [RHQ]
3 ௩ என்னுடைய சந்தோஷம் உங்களெல்லோருக்கும் சந்தோஷமாக இருக்கும் என்று, நான் உங்களெல்லோரையும்பற்றி நம்பிக்கை உள்ளவனாக இருந்து, நான் வரும்போது, என்னைச் சந்தோஷப்படுத்தவேண்டியவர்களால் நான் துக்கமடையாமல் இருப்பதற்காக, அதை உங்களுக்கு எழுதினேன்.
So, [instead of going to visit you at that time], I wrote a letter [and sent it to you]. I wrote it the way I did so that [you would know what you should do. Then] when I come to visit you, you will not make me unhappy when you should be causing me to rejoice. I was quite sure that all of you [would do what I told you to do in that letter, and because of that] I would be happy and you would be happy, too.
4 ௪ அன்றியும், நீங்கள் துக்கப்படுவதற்காக எழுதாமல், உங்கள்மேல் நான் வைத்த அன்பின் அளவை நீங்கள் தெரிந்துகொள்வதற்காகவே, அதிக வியாகுலமும் மனவருத்தமும் அடைந்தவனாக அதிகக் கண்ணீரோடு உங்களுக்கு எழுதினேன்.
I wrote to you [the way I did] because I felt very troubled and distressed about you. I was even crying very much as I wrote. [My purpose in writing was] not in order to make you feel bad, but, instead, in order that you might know how deeply/much I love you.
5 ௫ துக்கம் உண்டாக்கினவன் எனக்கு மாத்திரமல்ல, ஏறக்குறைய உங்களெல்லோருக்கும் துக்கம் உண்டாக்கினான்; நான் உங்கள் எல்லோர்மேலும் அதிக சுமையைச் சுமத்தாமல் இருப்பதற்காக இதைச் சொல்லுகிறேன்.
[Now I want to write about the man who] caused all this anguish. [What he did was very wrong, but] I know that it has caused you much more sorrow than it has caused me, because [what he did] has [affected] all of you [to some extent. I say], “to some extent,” [because I do not want to say that he has] done more harm [than he really has done].
[Since he has now stopped sinning in that way], the punishment that nearly all of you [decided was right for him] has continued long enough.
7 ௭ எனவே அவன் அதிக துக்கத்தில் மூழ்கிப்போகாமல் இருக்க, நீங்கள் அவனுக்கு மன்னித்து ஆறுதல் செய்யவேண்டும்.
So now, instead [of punishing him any longer], you need to forgive him and deal kindly with him. [If you do not forgive him], he may become so sad that he will begin to [think that you will never forgive him] (OR, will stop [believing in Christ]).
For those reasons, I beg you to [forgive him and accept him into your group again, and by doing that] assure him that you truly love him.
9 ௯ நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் கீழ்ப்படிந்திருக்கிறீர்களோ என்று உங்களைச் சோதித்துப் பார்ப்பதற்காக இப்படி எழுதினேன்.
[I feel sure that you will do as I ask], because when I wrote [severely] to you [before], I did it to test you by finding out whether or not you really would do everything [that I, as your apostle, asked you to do].
10 ௧0 யாரை நீங்கள் மன்னிக்கிறீர்களோ, அவனை நானும் மன்னிக்கிறேன்; மேலும் எதை நான் மன்னித்திருக்கிறேனோ, அதை உங்களுக்காக கிறிஸ்துவினுடைய சந்நிதானத்திலே மன்னித்திருக்கிறேன்.
So [since you obeyed what I told you before, I feel sure that now you will obey what I am writing in this letter] and forgive the man, as I have done, because I indeed have forgiven him for the wrong thing that he did. Anything he needed me to forgive him for, I have forgiven, and Christ knows [that I have forgiven him sincerely. I have done that mainly] to help you [so that you and I will again have fellowship with each other, and that you will accept him into your group again].
11 ௧௧ சாத்தானாலே நாம் மோசமடையாமல் இருக்க அப்படிச் செய்தேன்; அவனுடைய தந்திரங்கள் நமக்குத் தெரியாதவைகள் இல்லை.
[I want you to forgive him] so that Satan will not be able to take advantage of [the problems among] us [and make the situation worse]. We know very well [LIT] that Satan is always planning to [cause problems among us].
12 ௧௨ மேலும் நான் கிறிஸ்துவின் நற்செய்தியைப் பிரசங்கிப்பதற்காக துரோவா பட்டணத்திற்கு வந்தபோது, கர்த்தராலே எனக்குக் கதவு திறக்கப்பட்டிருக்கும்போது,
[I will continue by telling you what I did after I wrote to you from Ephesus city]. I went to Troas [city] in order to [tell people] the message [about] Christ. [When I arrived there], I found [many people] who had been prepared by the Lord [Jesus] [MET] [to listen to what I told them about him].
13 ௧௩ நான் என் சகோதரனாகிய தீத்துவைப் பார்க்காததினாலே, என் மனதில் சமாதானம் இல்லாமல் இருந்தது. எனவே நான் அவர்களைவிட்டு, மக்கெதோனியா நாட்டிற்குப் புறப்பட்டுப்போனேன்.
But because my fellow believer Titus had not [arrived with a report from you], I still felt very anxious and concerned [about you]. So, [after spending only a short time at Troas], I said goodbye to [the believers who were there] and came [here] to Macedonia [province to find Titus].
14 ௧௪ கிறிஸ்துவிற்குள் எப்பொழுதும் எங்களை வெற்றியடையச்செய்து, எல்லா இடங்களிலும் எங்களைக்கொண்டு அவரைத் தெரிந்துகொள்கிற அறிவின் நறுமணத்தை வெளிப்படுத்துகிற தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம்.
However, [before I tell you any more about that], I [want to] thank God [for what he is doing. As a great leader of fighting men causes all his prisoners to take part in his victory parade] [MET], God leads us [who are his workers] to always be victorious [over Satan because of our(exc) close relationship with Christ. God causes people to come to] know Jesus Christ as a result of our [(exc) teaching his message. That message is like] [MET] the smell of perfume.
15 ௧௫ இரட்சிக்கப்படுகிறவர்களுக்குள்ளும், கெட்டுப்போகிறவர்களுக்குள்ளும், நாங்கள் தேவனுக்குக் கிறிஸ்துவின் நறுமணமாக இருக்கிறோம்.
[When we(exc) tell God’s message] about Christ, it [spreads out among people] like the smell of perfume. [Those who believe the message that we tell them] are saved {[Jesus Christ] saves them} [from the guilt of their sin. But those who reject that message] will be separated from God [forever].
16 ௧௬ கெட்டுப்போகிறவர்களுக்குள்ளே மரணத்திற்கான மரணவாசனையாகவும், இரட்சிக்கப்படுகிறவர்களுக்குள்ளே ஜீவனுக்கான ஜீவவாசனையாகவும் இருக்கிறோம். இவைகளை நடத்துவதற்கு தகுதியானவன் யார்?
To those who [are on the way to hell, our message is like] [MET] a foul smell [because it is about dying] and being separated from God forever. But, to those [on the way to heaven, the message that we teach is like] a pure fragrant smell, [because we tell them] that they will live [forever with God. As we think about that, we think] (no one is able [to do] such important work [for God!]/how can anyone be able [to do] such important work [for God]?) [RHQ] (questioned)
17 ௧௭ அநேகரைப்போல, நாங்கள் தேவவசனத்தைக் கலப்படம் செய்து பேசாமல், சுத்தமாகவும், தேவனால் அருளப்பட்டபடியாகவே, கிறிஸ்துவிற்குள் தேவசந்நிதியில் பேசுகிறோம்.
[But perhaps God considers us(exc) able], because we do not work/act like so many [others whom you know]. They teach God’s message in a way that [they think people will like, and they think that] people will pay them for teaching that way. We [(exc) certainly do not do that]. On the contrary, [as servants of] Christ, and knowing that God is watching us [(exc)], we teach sincerely [the message that] God sent us to proclaim.
