< 2 கொரிந்தியர் 12 >

1 மேன்மைபாராட்டுகிறது எனக்குத் தகுதியானது இல்லையே; ஆனாலும், கர்த்தர் அருளிய தரிசனங்களையும் வெளிப்படுத்தல்களையும் சொல்லுகிறேன்.
[It seems that] I must go on boasting [about myself]. Although [I do] not [think that my telling you about] this will help [you to accept me as Christ’s representative to you], I [will say this anyway]. I will tell you about visions that the Lord [gave a certain man] and about things that he [supernaturally] revealed [to that man. I will tell you this because some of the people among you boast that it was in visions that they received the things that they teach].
2 கிறிஸ்துவிற்குள்ளான ஒரு மனிதனை அறிவேன்; அவன் பதினான்கு வருடத்திற்கு முன்பே மூன்றாம் வானம்வரைக்கும் எடுக்கப்பட்டான்; அவன் சரீரத்தில் இருந்தானோ அல்லது சரீரத்திற்கு வெளியே இருந்தானோ, அதை நான் அறியேன்; தேவன் அறிவார்.
The man that I will tell you about is one [who believes] in Christ. Fourteen years ago he was taken {[Christ] took him} up into the third heaven, [the highest heaven, the place where God is]. I do not know whether he went there [in his physical body] or whether he was outside of his body [at that time and only his spirit went]. Only God really knows.
3 அந்த மனிதன் பரதீசுக்குள் எடுக்கப்பட்டு, மனிதன் பேசப்படாததும் வாக்குக்கெட்டாததுமான வார்த்தைகளைக் கேட்டான் என்று அறிந்திருக்கிறேன்.
But he was [suddenly] taken {[Christ suddenly] took him} up to [a place called] Paradise, [that wonderful place where God lives. I repeat that] I do not know whether his body [went there] or only his spirit. Only God knows [that. While he was there, God] told him some things that he does not allow [human beings] to tell [others about].
4 அவன் சரீரத்தில் இருந்தானோ அல்லது சரீரத்திற்கு வெளியே இருந்தானோ, அதை நான் அறியேன்; தேவன் அறிவார்.
5 இப்படிப்பட்டவனைக்குறித்து மேன்மைபாராட்டுவேன்; ஆனாலும் என்னைக்குறித்து என் பலவீனங்களைத்தவிர, வேறொன்றிலும் மேன்மைபாராட்டமாட்டேன்.
I will proudly talk about that man. However, I will not be boasting [as] I say that I [am the one who saw and heard those wonderful things]. I will talk only about the things that [cause others to think of] me as a weak [human being like everyone else].
6 சத்தியமானதை நான் பேசுகிறேன்; நான் மேன்மைபாராட்ட விரும்பினாலும், நான் புத்தியீனன் இல்லை, ஆனாலும் ஒருவனும் என்னிடம் பார்த்ததற்கும், கேட்டதற்கும் மேலாக என்னை நினைக்காமலிருக்க நான் அப்படிச் செய்யாதிருப்பேன்.
But even if I should choose to boast [to you about such wonderful things that happened to me], I would not be [speaking like] a fool, because I would be telling you the truth. But I will not [talk proudly about such things], because I do not want any of you to think highly of me [because of the things that have happened to me]. Instead, [I want you to decide what kind of person I am by the way you see] me [acting] and by what you hear me teach.
7 அன்றியும், எனக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவைகளுக்குரிய மேன்மையினால் நான் என்னை உயர்த்தாமல் இருக்க, என் சரீரத்திலே ஒரு முள் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது; நான் என்னை உயர்த்தாமல் இருக்க, அது என்னைக் குத்தும் சாத்தானுடைய தூதனாக இருக்கிறது.
In order that I might not become proud because of those many wonderful things [that Christ] revealed to me, [God permitted] Satan to send a messenger [to humble me] (OR, to [make me sick]). [What that messenger did to me was painful, like] [MET] a thorn pricking my body.
8 அது என்னைவிட்டு நீங்கும்படி, நான் மூன்றுமுறை கர்த்தரிடம் வேண்டிக்கொண்டேன்.
Three times I prayed to the Lord about it, begging him to take this away from me.
9 அதற்கு அவர்: என் கிருபை உனக்குப் போதும்; உன் பலவீனத்திலே என் பலம் பூரணமாக இருக்கும் என்றார். எனவே, கிறிஸ்துவின் வல்லமை என்மேல் தங்கும்படி, என் பலவீனங்களைக்குறித்து நான் மிகவும் சந்தோஷமாக மேன்மைபாராட்டுவேன்.
But he said to me, “[No, I will not take this away from you. Instead], I will kindly help you, and that will be all that you need, because it is [when you are] weak that I [can] best [work] powerfully [to help you].” So, because of [what the Lord said to me], I will very gladly boast about [the things that make] me [seem] weak, so that [people may realize] that it is Christ who gives me power [to serve him].
10 ௧0 அப்படியே நான் பலவீனமாக இருக்கும்போதே பலமுள்ளவனாக இருக்கிறேன்; எனவே கிறிஸ்துவுக்காக எனக்கு வரும் பலவீனங்களிலும், நிந்தைகளிலும், நெருக்கங்களிலும், துன்பங்களிலும், இடுக்கண்களிலும் நான் பிரியப்படுகிறேன்.
For that reason, [whenever I am] weak, or [when people] insult me, [or when I have to endure] hardships, or [when I am persecuted] {[people] cause me to suffer}, or [when I am in situations that] distress me, I am content because [I am serving] Christ. [I can say that] because at any time when I myself am weak, that is the [very] time when [Christ] powerfully [helps me].
11 ௧௧ மேன்மைபாராட்டி, புத்தியீனன் ஆனேன்; நீங்களே இதற்கு என்னைக் கட்டாயப்படுத்தினீர்கள். நான் ஒன்றுமில்லை என்றாலும், பிரதான அப்போஸ்தலர்களுக்கும் நான் சிறிதளவும் குறைந்தவனாக இல்லாதபடியால், உங்களாலே பாராட்டப்பட வேண்டியதாக இருந்ததே.
It has been foolish for me [to talk about myself like this], but it is you who forced me to do it. Truly [if the Lord would not help me], I would be worthless, [as my opponents say that I am]. But none of the men whom you [wrongfully think] [IRO] are great apostles are greater in any way than I am. So it would have been right/proper for you to say good things about me.
12 ௧௨ அப்போஸ்தலனுக்குரிய அடையாளங்கள் எல்லாவிதமான பொறுமையோடும், அதிசயங்களோடும், அற்புதங்களோடும், வல்லமைகளோடும், உங்களுக்குள்ளே நடத்தப்பட்டதே.
[You should have done that, because] when I was with you [I] repeatedly did the things that showed you that [I am truly] an apostle, such as performing many [DOU] miracles.
13 ௧௩ எதிலே மற்றச் சபைகளுக்குக் குறைவாக இருந்தீர்கள்? நான் உங்களை வருத்தப்படுத்தாமல் இருந்ததே உங்களுக்குக் குறைவு; இந்த அநியாயத்திற்காக என்னை மன்னியுங்கள்.
And I have [certainly treated] you as well as [I treated] the other congregations [that I helped to start. Or do you think that] by not asking you [to pay me for my work], I was not treating you as well as I treated the other congregations? (It is foolish for you to [think that] [IRO] [it] was wrong for me not [to ask for pay from you for my work, and therefore I should ask] you to forgive me for that!/Do you [think that it] was wrong for me not [to ask for pay from you for my work, and therefore I should ask] you to forgive me for that?) [RHQ]
14 ௧௪ இதோ, உங்களிடம் மூன்றாவது முறையும் வருவதற்கு ஆயத்தமாக இருக்கிறேன்; நான் உங்களை வருத்தப்படுத்துவது இல்லை; நான் உங்களுடையவைகளை அல்ல, உங்களையே தேடுகிறேன்; பெற்றோருக்குக் குழந்தைகள் இல்லை, குழந்தைகளுக்குப் பெற்றோர்களே பொக்கிஷங்களைச் சேர்த்துவைக்கவேண்டும்.
Now listen to me! It is time for me to come to you for a third [visit. When I come], I [still] will not insist that you [pay me for my work], because I do not want [any of] your [money] [EUP]! What I want is for you [MTY] [to love and appreciate me]. It is not [normally the duty of] children to save [money to provide for the needs of] their parents. Instead, it [is the duty of] parents to [provide] for their children [MET]. In the same way, [it is not your duty to provide for me. Instead, it is my duty to provide spiritual help for you because you are my spiritual children].
15 ௧௫ எனவே, நான் உங்களை எவ்வளவு அதிகமாக நேசிக்கிறேனோ அவ்வளவு குறைவாக உங்களால் நான் நேசிக்கப்பட்டிருந்தாலும், மிகவும் சந்தோஷமாக நான் உங்களுடைய ஆத்துமாக்களுக்காகச் செலவுபண்ணவும் செலவுபண்ணப்படவும் விரும்புகிறேன்.
So, for my part, [as a good parent would do], I will be very happy to use everything that I have, and do everything that I possibly can, [in order to help you]. And because I love you very much, (I will be very disappointed if [you] do not love me a little bit, too./will [you] not love me a little bit, too?) [RHQ]
16 ௧௬ அப்படியே ஆகட்டும், நான் உங்களுக்குச் சுமையாக இருக்கவில்லை; ஆனாலும், உதவி செய்கிறவனாக இருந்து, தந்திரத்தினாலே உங்களைப் பிடித்தேனாம்.
[You all] know that I did not depend on you [to provide for my needs]. However, [there are some who accuse me, saying that] [IRO] I was very clever and got money from you by tricking you.
17 ௧௭ நான் உங்களிடம் அனுப்பினவர்களில் எவன் மூலமாவது உங்களிடம் நன்மையைத் தேடினது உண்டா?
But did I ever do that? No! I never [RHQ] asked any of the men whom I sent to you [to get money] from you [and bring it to me]
18 ௧௮ தீத்து உங்களிடம் வரும்படி நான் அவனைக் கேட்டுக்கொண்டு, அவனோடுகூட ஒரு சகோதரனை அனுப்பினேன்; தீத்து உங்களிடம் ஏதாவது நன்மையைத் தேடினானா? நாங்கள் ஒரே ஆவியை உடையவர்களாக, ஒரே அடிச்சுவடுகளில் நடந்தோம் அல்லவா?
Titus went [and visited you because] I urged him to do so. I also sent the other believer, [whom you know], to go with Titus. [You know that] Titus did not [RHQ] trick [you in order to get money from you. And you certainly know that] he and I have always [RHQ] acted in exactly the same [honest] way [towards you].
19 ௧௯ நாங்கள் யோக்கியமானவர்கள் என்று தெரியும்படி உங்களிடம் பேசுகிறோம் என்று நினைக்கிறீர்களோ? தேவனுக்கு முன்பாகக் கிறிஸ்துவிற்குள் பேசுகிறோம். பிரியமானவர்களே, எல்லாவற்றையும் உங்களுடைய பக்திவளர்ச்சிக்காகச் செய்கிறோம்.
While [you have been reading this letter, if] you have been thinking that I have [just] been [saying these things to] defend myself [against those who accuse me, you are wrong]. I have been saying [these things honestly, knowing] that God is listening [to me. I also speak as one who has a close relationship] with Christ. Everything that I do and [everything that I say is] to [help you] whom I love (to grow [spiritually/] to become [spiritually] mature).
20 ௨0 ஆனாலும் நான் வந்து, உங்களை என் மனவிருப்பத்தின்படி இருக்கிறவர்களாகப் பார்க்காமலும், நானும் உங்களுடைய மனவிருப்பத்தின்படி இருக்கிறவனாகப் பார்க்கப்படாமல் இருப்பேனோ என்றும்; விரோதங்கள், வைராக்கியங்கள், கோபங்கள், வாக்குவாதங்கள், புறங்கூறுதல், கோள் சொல்லுதல், இறுமாப்பு, கலகங்கள் ஆகிய இவைகள் உங்களுக்குள்ளே உண்டாயிருக்குமோ என்றும்;
[I have written this way to you] because I worry that when I come [to visit you], I will see that [some of] you are [not conducting your lives the way] that I want you [to]. If that is so, [when I get there] you will see that I will have [to act] in a [very severe way toward you, and I am sure] that you do not want that. Specifically, I am afraid that [some of you] may be quarreling, or that you are being jealous [of each other], or that you quickly get very angry [with them], or that you are acting selfishly, or that [some of] you are saying bad things about others, or that you are (spreading false rumors/saying false things) about each other, or that you are acting proudly, or that you are [doing things] in a disorderly manner.
21 ௨௧ மீண்டும் நான் வருகிறபோது, என் தேவன் உங்களிடம் என்னைத் தாழ்த்தும்படிக்கு முன்பு பாவம் செய்தவர்களாகிய அநேகர் தாங்கள் செய்த அசுத்தத்தையும் வேசித்தனத்தையும் காமவிகாரத்தையும்விட்டு மனம்திரும்பாமல் இருக்கிறதைக்குறித்து, நான் துக்கப்படவேண்டியதாக இருக்குமோ என்றும் பயந்திருக்கிறேன்.
[I] ([feel anxious/am concerned]) [about you. I worry that] when I visit you again, God, the one whom I [serve], will make me feel ashamed of you [when I see that] you [still are not conducting your lives as believers should]. Then I will feel very sad about [some of] you who were sinning previously and have not stopped your sinful behavior. [Some of you] may still have impure [thoughts. Some of you] may be having sexual intercourse with those to whom you are not married. [And some of you] may be doing other shameful things.

< 2 கொரிந்தியர் 12 >