1 கொரிந்தியர் 4
1 ௧ இப்படியாக, எந்த மனிதனும் எங்களைக் கிறிஸ்துவின் ஊழியக்காரன் என்றும், தேவனுடைய இரகசியங்களின் மேற்பார்வைக்காரர்களென்றும் நினைத்துக்கொள்ளவேண்டும்.
So, people ought to consider us [apostles] (OR, Apollos and me) to be [merely] servants of Christ. God has given to us [(exc) the work of] telling others the message that God has now revealed to us.
With respect to doing that, those who are given work are required {give others some work to do require them} to do that work faithfully.
3 ௩ ஆனாலும் நான் உங்களாலேயாவது மனிதர்களுடைய நியாயநாளின் விசாரணையினாலோ தீர்ப்பைப்பெறுவது எனக்கு மிகவும் சாதாரண காரியமாக இருக்கிறது; நானும் என்னைக்குறித்துத் தீர்ப்புச்சொல்லுகிறதில்லை.
I am not concerned whether you or [the judges in] some court decide whether I have done my work faithfully or not. I do not even judge myself [about that].
4 ௪ என்னிடத்தில் நான் எந்தவொரு குற்றத்தையும் அறியேன்; ஆனாலும் அதினாலே நான் நீதிமானாகிறதில்லை; என்னை நியாயம் விசாரிக்கிறவர் கர்த்தரே.
I do not think that I have done anything wrong, but that does not prove that I have done nothing wrong. The Lord is the one who judges me.
5 ௫ ஆதலால், கர்த்தர் வரும்வரைக்கும் நீங்கள் காலத்திற்குமுன்னே எதைக்குறித்தும் தீர்ப்புச்சொல்லாதிருங்கள்; இருளில் மறைந்திருக்கிறவைகளை அவர் வெளிப்படையாக்கி, இருதயங்களின் நோக்கங்களையும் வெளிப்படுத்துவார்; அப்பொழுது அவனவனுக்குரிய புகழ்ச்சி தேவனால் உண்டாகும்.
So, stop evaluating any of us [(exc)] before the time [when God judges everyone] [MTY]! Do not judge us before the Lord comes. He is the one who will reveal the sinful things that people have done secretly. He will even reveal what people have thought. At that time God will praise each person as [each one of them deserves].
6 ௬ சகோதரர்களே, எழுதப்பட்டதற்கு அதிகமாக நினைக்கவேண்டாமென்று நீங்கள் எங்களாலே கற்றுக்கொள்ளவும், ஒருவனும் ஒருவனிமித்தம் மற்றொருவனுக்கு விரோதமாக கர்வமடையாதிருக்கவும், நான் உங்கள்நிமித்தம் என்னையும் அப்பொல்லோவையும் ஆதாரமாக வைத்து, இவைகளை எழுதினேன்.
My fellow believers, I have [told you] all these things as illustrations of myself and Apollos. I have done this for your sake, in order that you may learn [to live according to] the saying, “Do not act contrary to what is {what they have} written [in the Scriptures].” If you follow that rule, you will not be proud of one [spiritual leader] and despise another.
7 ௭ அன்றியும் உன்னை சிறப்பானவனாகும்படி செய்கிறவர் யார்? உனக்கு உண்டாயிருக்கிறவைகளில் நீ பெற்றுக்கொள்ளாதது எது? நீ பெற்றுக்கொண்டவனானால் பெற்றுக்கொள்ளாதவன்போல ஏன் மேன்மைபாராட்டுகிறாய்?
(No one has made any of you superior to others!/Why do any of you think that you are superior to others?) [RHQ] [All the abilities] that you have, you received [from God]. [RHQ] So if you received them all [from God], (you should not boast [thinking], “I got these abilities [from myself], [not from God]!”/why do you boast [thinking], “I got these abilities [from myself], [not from God]?”) [RHQ]
8 ௮ இப்பொழுது திருப்தியடைந்திருக்கிறீர்களே, இப்பொழுது ஐசுவரியவான்களாக இருக்கிறீர்களே, எங்களையல்லாமல் ஆளுகிறீர்களே; நீங்கள் ஆளுகிறவர்களானால் நலமாக இருக்கும்; அப்பொழுது உங்களோடுகூட நாங்களும் ஆளுவோமே.
[It is disgusting that you act as though] [IRO] you have already received everything that you need [spiritually]. You act as though [IRO] you were [spiritually] rich (OR, you had received all [the spiritual gifts you need]). You act as though [IRO] you had already begun to rule as kings with Christ. Well, I wish that you really were ruling [with him], in order that we [apostles] might also rule with you!
9 ௯ தேவன் அப்போஸ்தலர்களாகிய எங்களை மரணத்திற்குக் குறிக்கப்பட்டவர்கள்போலக் கடைசியானவர்களாகக் காணப்படப்பண்ணினார் என்று தோன்றுகிறது; நாங்கள் உலகத்திற்கும் தூதர்களுக்கும் மனிதர்களுக்கும் வேடிக்கையானோம்.
But it seems as though God has put us [apostles] on display, [like prisoners] at the end [of the victor’s parade]. We [(exc)] are like men who have been condemned to die, who have been put in the arena where everyone can see [the wild animals] killing them. And not only people, but even angels all over the world [are watching us, as people] watch those who are performing a play [in a theater].
10 ௧0 நாங்கள் கிறிஸ்துவினிமித்தம் பைத்தியக்காரர்கள், ஆனால் நீங்கள் கிறிஸ்துவில் புத்திசாலிகள்; நாங்கள் பலவீனமானவர்கள், ஆனால் நீங்கள் பலவான்கள்; நீங்கள் மேன்மையானவர்கள், ஆனால் நாங்கள் மேன்மையற்றவர்கள்.
Many people consider us to be [IRO] fools because [we preach about] Christ, but you proudly [think [IRO] that] you are wise because (of your close relationship with/you belong to) Christ. Many people [consider us] [IRO] to be unimpressive, but you [proudly think that you] impress others. People respect you, but they do not respect us.
11 ௧௧ இந்நேரம்வரைக்கும் பசியுள்ளவர்களும், தாகமுள்ளவர்களும், நிர்வாணிகளும், கொடூரமாக தாக்கப்பட்டவர்களும், தங்க இடம் இல்லாதவர்களுமாக இருக்கிறோம்.
Up to this present time we have often been hungry. We have often been thirsty. We have ragged clothes. Often we have been beaten {others have beaten us}. We [have traveled so much that we] have no regular homes to live in.
12 ௧௨ எங்களுடைய கைகளினாலே வேலைசெய்து பாடுபடுகிறோம், சபிக்கப்படும்போது ஆசீர்வதிக்கிறோம், துன்பப்படும்போது சகிக்கிறோம்.
We work very hard [to earn a living]. When we are cursed [by people] {When [people] curse us}, we [ask God to] bless them. When we are persecuted {When [people] cause us to suffer}, we endure it.
13 ௧௩ நிந்திக்கப்படும்போது வேண்டிக்கொள்ளுகிறோம், இந்தநாள்வரை உலகத்தின் குப்பையைப்போலவும், எல்லோரும் துடைத்துப்போடுகிற அழுக்கைப்போலவும் ஆனோம்.
When we are slandered [by people] {When [people] slander us}, we reply kindly to them. Up to now, [unbelievers consider us to be worthless] [MET], [as though we were] just garbage.
14 ௧௪ உங்களை வெட்கப்படுத்தும்படிக்கு நான் இவைகளை எழுதவில்லை, நீங்கள் எனக்குப் பிரியமான பிள்ளைகளென்று உங்களுக்குப் புத்திசொல்லுகிறேன்.
I am writing this to you, not to make you feel ashamed, but instead to warn you as [though you were] my own dear children.
15 ௧௫ கிறிஸ்துவிற்குள் பத்தாயிரம் ஆசிரியர்கள் உங்களுக்கு இருந்தாலும், தகப்பன்மார்கள் அநேகர் உங்களுக்கு இல்லையே; கிறிஸ்து இயேசுவிற்குள் நற்செய்தியினால் நான் உங்களைப்பெற்றேன்.
I say that because as [an apostle of] Christ Jesus I [was the first one who] proclaimed the good message to you. As a result, I was the one who enabled you to have eternal life. So even if there were thousands of Christians who instruct you [MET], I am the only one who became [like] a father to you.
So I urge you to [live for Christ] the way I do.
17 ௧௭ இதினிமித்தமாக, எனக்குப் பிரியமும், கர்த்தருக்குள் உண்மையுமுள்ள என் குமாரனாகிய தீமோத்தேயுவை உங்களிடம் அனுப்பினேன்; நான் எங்கும் எந்தச் சபையிலும் போதித்துவருகிற பிரகாரம் கிறிஸ்துவிற்குள்ளான என் நடக்கைகளை அவன் உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்துவான்.
In order to [help you do that], I have sent/will be sending Timothy to you. I love him [as though he were] my son. He serves the Lord faithfully. He will remind you of the way I conduct my life [as one who] (has a close relationship with/belongs to) the Lord. The way I conduct my life is the same as how I teach [others to live] in all the congregations [to whom I have spoken].
Some of you have become proud, thinking that I will not come there [to rebuke your congregation about what they are doing].
19 ௧௯ ஆனாலும் கர்த்தருக்கு விருப்பமானால் நான் சீக்கிரமாக உங்களிடத்திற்கு வந்து, இறுமாப்படைந்திருக்கிறவர்களுடைய பேச்சை அல்ல, அவர்களுடைய பெலத்தையே அறிந்துகொள்வேன்.
But if the Lord wants me to come, I will come to you soon. Then I will not [pay any attention to] what those proud people say. Instead, I will find out [whether they have God’s] power.
Remember that God [judges whether or not we are letting him] rule [our lives], not by [listening to how we] talk, but [by seeing whether his] power [is present] ([among us/in our lives]).
21 ௨௧ உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? நான் பிரம்போடு உங்களிடம் வரவேண்டுமோ? அல்லது அன்போடும் சாந்தமுள்ள ஆவியோடும் வரவேண்டுமோ?
So which do you prefer? Do you want me to come to you and punish you [because you have not changed your ways], or shall I come to you and act lovingly and gently toward you [because you have done what I told you to do]?
