< உன்னதப்பாட்டு 2 >

1 நான் சாரோனின் ரோஜாவும், பள்ளத்தாக்குகளின் லில்லிப் பூவுமாய் இருக்கிறேன்.
Ko au ko e lose ʻo Saloni, ko e lile ʻoe ngaahi teleʻa.
2 முட்களுக்கிடையில் லில்லிப் பூவைப்போல் கன்னியர் நடுவில் என் காதலியும் இருக்கிறாள்.
‌ʻO hangē ko e lile ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi ʻakau talatala, ʻoku pehē ʻa hoku ʻofaʻanga ʻi he ngaahi ʻofefine.
3 காட்டு மரங்கள் நடுவில் ஆப்பிள் மரத்தைப்போல், வாலிபர்களுக்குள் என் காதலரும் இருக்கிறார். அவருடைய நிழலில் நான் மகிழ்ந்திருந்தேன், அவருடைய கனி எனக்கு மிகவும் இனிமையாயிருந்தது.
Pea hangē ko e ʻakau ko e moli ki he ngaahi ʻakau ʻoe vao, ʻoku pehē ʻa hoku ʻofaʻanga ʻi he ʻao ʻoe ngaahi foha. Ne u nofo hifo ki lalo ʻi hono malumalu, pea u fiefia lahi, pea naʻe huʻamelie ʻa hono fua ki hoku ngutu.
4 அவர் என்னை விருந்து மண்டபத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார்; என்மேல் அவருடைய அன்பு, கொடியாகப் பறந்தது.
Naʻa ne ʻomi au ki he fale keinangaʻanga, pea naʻe fakamalu ʻaki au ʻae fuka ʻae ʻofa.
5 உலர்ந்த திராட்சையினால் என்னைப் பெலப்படுத்துங்கள், ஆப்பிள் பழங்களினால் எனக்குப் புத்துயிர் கொடுங்கள், ஏனெனில் நான் காதலால் பலவீனமடைந்திருக்கிறேன்.
Tokoni au ʻaki ʻae uaine, pea fakafiemālieʻi au ʻaki ʻae ngaahi moli: he ʻoku ou pongia ʻi he ʻofa.
6 அவருடைய இடதுகை என் தலையின்கீழ் இருக்கிறது, அவருடைய வலதுகை என்னை அணைத்துக்கொள்கிறது.
‌ʻOku ʻi lalo ʻi hoku ʻulu ʻa hono nima toʻohema, pea ʻoku fāʻufua au ʻe hono nima toʻomataʻu.
7 எருசலேமின் மங்கையரே, கலைமான்கள்மேலும் வெளியின் பெண்மான்கள்மேலும் ஆணை! காதலைத் தட்டி எழுப்பவேண்டாம், அது தானே விரும்பும்வரை எழுப்பவேண்டாம்.
‌ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema, ʻoku ou fekau kiate kimoutolu, ʻi hoʻomou ʻofa ki he fanga kāseli mo e fanga hainite ʻoe vao, ke ʻoua naʻa mou ueʻi pe fafangu ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke faʻiteliha pe ia.
8 கேளுங்கள்! இதோ, என் காதலரின் குரல் கேட்கிறது! இதோ, என் காதலர் வந்துவிட்டார்! மலைகளைத் தாண்டியும், குன்றுகள்மேல் தாவியும் வருகிறார்.
Ko e leʻo ʻo hoku ʻofaʻanga! Vakai, ʻoku haʻu ia mo puna ʻi he ngaahi moʻunga, pea hopohopo ʻi he ngaahi potu māʻolunga.
9 என் காதலர் வெளிமானுக்கும், மரைக்குட்டிக்கும் ஒப்பாயிருக்கிறார். இதோ, அவர் எங்கள் மதிலுக்குப் பின்னே நிற்கிறார், ஜன்னல்களின் வழியாய்ப் பார்க்கிறார், கிராதியின் வழியாய் எட்டிப் பார்க்கிறார்.
‌ʻOku tatau ʻa hoku ʻofaʻanga mo e kāseli pe ko e hainite mui: vakai, ʻoku tuʻu mai ia mei he tuaʻā, ʻoku ne fakasio mai mei he ngaahi matapā, ʻo ne fakahā ia mei he ngaahi kātupa.
10 என் காதலர் என்னோடு பேசி, “என் அன்பே, எழுந்திரு, என் அழகே, என்னோடு வா.
Naʻe lea mai ʻa hoku ʻofaʻanga, ʻo ne pehē kiate au, Tuʻu hake ʻa hoku ʻofaʻanga, ko ʻeku tokotaha ʻoku hoihoifua, pea ke haʻu.
11 இதோ பார், குளிர்க்காலம் முடிந்துவிட்டது; மழையும் பெய்து ஓய்ந்துவிட்டது.
Vakai, kuo hili ʻae faʻahitaʻu momoko, pea kuo ʻosi ʻae ʻuha mo mole atu;
12 பூமியில் பூக்கள் பூக்கத் தொடங்கிவிட்டன; பறவைகள் பாடும் பருவம் வந்துவிட்டது, காட்டுப்புறா கூவும் சத்தமும் நம் நாட்டில் கேட்கிறது.
Kuo tupu hake ʻae ngaahi fisiʻi ʻakau ʻi he funga kelekele, kuo hoko ʻae ngaahi ʻaho ʻoku hiva ai ʻae fanga manupuna, pea ʻoku ongoʻi ʻi hota fonua ʻae leʻo ʻoe kulukulu:
13 அத்திமரத்தில் பழங்கள் பழுத்திருக்கின்றன; திராட்சைக்கொடிகள் பூத்து நறுமணம் வீசுகின்றன. என் அன்பே, எழுந்து வா; என் அழகே, என்னோடு வா” என்று சொல்கிறார்.
‌ʻOku kamata tupu ʻi he ʻakau ko e fiki ʻa hono fua, pea ʻoku namu lelei mai ʻae fua mui ʻi he ngaahi vaine. ʻā koe ko hoku ʻofaʻanga, mo ʻeku hoihoifua, ke ke tuʻu hake, pea ke haʻu.
14 பாறைப் பிளவுகளில் மறைந்திருப்பவளே, கற்பாறை வெடிப்புகளில் தங்கும் என் புறாவே, உன் முகத்தை எனக்குக் காட்டு, உனது குரலை நான் கேட்கட்டும்; உன் குரல் இனிமையானது, உன் முகம் அழகானது.
‌ʻA koe ko ʻeku lupe, ʻoku nofo ʻi he ngaahi ʻanaʻi maka, mo e ngaahi potu lilolilo ʻoe lilifa, ke ke fakahā mai ho mata kiate au, pea tuku ke u fanongo ki ho leʻo; he ʻoku ke leʻo mālie, pea ʻoku fakaʻofoʻofa ho mata.
15 நம்முடைய திராட்சைத் தோட்டங்கள் பூத்திருக்கின்றன, அவற்றைப் பாழாக்குகின்ற நரிகளையும் குள்ளநரிகளையும் நமக்காகப் பிடியுங்கள்.
Ke maʻu mai ʻae fanga fokisi, ʻae fanga fokisi iiki, ʻaia ʻoku maumauʻi ʻae vaine: he ʻoku kei mui ʻae fua ʻoe vaine.
16 என் காதலர் என்னுடையவர், நான் அவருடையவள்; அவர் லில்லிப் பூக்களுக்கிடையில் தன் மந்தையை மேய்க்கிறார்.
‌ʻOku ʻoʻoku ʻa hoku ʻofaʻanga, pea ʻoku ou ʻoʻona au: ʻoku kai ʻe ia ʻi he potu ʻoe ngaahi lile.
17 என் காதலரே, பொழுது விடிவதற்குள், நிழல்கள் மறைவதற்குள் திரும்பி வாரும், குன்றுகளில் உள்ள மானைப்போலவும், மரைக்குட்டியைப் போலவும் திரும்பி வாரும்.
Tafoki mai ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke maʻa hake ʻae ʻaho, pea mole atu ʻae fakapoʻuli, pea ke tatau koe mo e kāseli pe ko e hainite mui ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Peta.

< உன்னதப்பாட்டு 2 >