< வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 10 >
1 பின்பு இன்னொரு வல்லமையுள்ள இறைத்தூதன் பரலோகத்திலிருந்து கீழே வருவதை நான் கண்டேன். அவன் மேகத்தை உடையாக அணிந்திருந்தான். அவனுடைய தலைக்கு மேலாக, ஒரு வானவில் இருந்தது. அவனுடைய முகம் சூரியனைப் போலவும் அவனுடைய கால்கள் நெருப்புத் தூண்களைப் போலவும் இருந்தன.
ଅନନ୍ତରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଅୱରୋହନ୍ ଅପର ଏକୋ ମହାବଲୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ସ ପରିହିତମେଘସ୍ତସ୍ୟ ଶିରଶ୍ଚ ମେଘଧନୁଷା ଭୂଷିତଂ ମୁଖମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସୂର୍ୟ୍ୟତୁଲ୍ୟଂ ଚରଣୌ ଚ ୱହ୍ନିସ୍ତମ୍ଭସମୌ|
2 அவன் ஒரு திறந்த சிறிய புத்தகச்சுருளைத் தனது கையில் வைத்துக்கொண்டிருந்தான். அவன் தன்னுடைய வலதுகாலைக் கடலிலும், தன்னுடைய இடதுகாலைத் தரையிலும் ஊன்றி நின்று,
ସ ସ୍ୱକରେଣ ୱିସ୍ତୀର୍ଣମେକଂ କ୍ଷୂଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଧାରଯତି, ଦକ୍ଷିଣଚରଣେନ ସମୁଦ୍ରେ ୱାମଚରଣେନ ଚ ସ୍ଥଲେ ତିଷ୍ଠତି|
3 சிங்கத்தின் கர்ஜிப்பைப்போல் உரத்த சத்தமிட்டான். அவன் சத்தமிட்டபோது, ஏழு இடிமுழக்கங்கள் மறுமொழியாகச் சத்தமிட்டுப் பேசின.
ସ ସିଂହଗର୍ଜନୱଦ୍ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ନ୍ୟନଦତ୍ ନିନାଦେ କୃତେ ସପ୍ତ ସ୍ତନିତାନି ସ୍ୱକୀଯାନ୍ ସ୍ୱନାନ୍ ପ୍ରାକାଶଯନ୍|
4 அந்த ஏழு இடிமுழக்கங்கள் பேசியபொழுது, நான் அவற்றை எழுதுவதற்கு ஆயத்தமானேன்; ஆனால் பரலோகத்திலிருந்து ஒரு குரல், “ஏழு இடிகளும் சொன்னதை முத்திரையிடு, அதை எழுதவேண்டாம்” என்று சொன்னதைக் கேட்டேன்.
ତୈଃ ସପ୍ତ ସ୍ତନିତୈ ର୍ୱାକ୍ୟେ କଥିତେ ଽହଂ ତତ୍ ଲେଖିତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତ ଆସଂ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ୱାଗିଯଂ ମଯା ଶ୍ରୁତା ସପ୍ତ ସ୍ତନିତୈ ର୍ୟଦ୍ ଯଦ୍ ଉକ୍ତଂ ତତ୍ ମୁଦ୍ରଯାଙ୍କଯ ମା ଲିଖ|
5 பின்பு கடலின்மேலும், தரையின்மேலும் நிற்கிறவனாக நான் கண்ட அந்தத் தூதன், தன்னுடைய வலதுகையை, பரலோகத்தை நோக்கி உயர்த்தினான்.
ଅପରଂ ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଯୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ଗଗନଂ ପ୍ରତି ସ୍ୱଦକ୍ଷିଣକରମୁତ୍ଥାପ୍ୟ
6 அவன் என்றென்றும் வாழ்கிறவரைக்கொண்டு, ஆணையிட்டான். வானங்களையும் அவைகளிலுள்ள எல்லாவற்றையும், பூமியையும் அதிலுள்ள எல்லாவற்றையும், கடலையும் அதிலுள்ள எல்லாவற்றையும் படைத்தவரைக்கொண்டு, ஆணையிட்டுச் சொன்னதாவது, “இனிமேல் காலதாமதம் இருக்காது! (aiōn )
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଯସ୍ୟ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ସ ପୁନ ର୍ମାଂ ସମ୍ଭାୱ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋ ଦୂତସ୍ୟ କରାତ୍ ତଂ ୱିସ୍ତୀର୍ଣ କ୍ଷୁଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଗୃହାଣ, ତେନ ମଯା ଦୂତସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥିତଂ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଽସୌ ଦୀଯତାଂ| (aiōn )
7 ஏழாவது தூதன் தன்னுடைய எக்காளத்தை ஊதப்போகிற நாட்களிலே, இறைவனுடைய இரகசியம் நிறைவேற்றப்படும். அவர் தம்முடைய ஊழியர்களாகிய இறைவாக்கினருக்கு அறிவித்தபடியே அவைகள் நிறைவேறும்” என்றான்.
କିନ୍ତୁ ତୂରୀଂ ୱାଦିଷ୍ୟତଃ ସପ୍ତମଦୂତସ୍ୟ ତୂରୀୱାଦନସମଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁପ୍ତା ମନ୍ତ୍ରଣା ତସ୍ୟ ଦାସାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପ୍ରତି ତେନ ସୁସଂୱାଦେ ଯଥା ପ୍ରକାଶିତା ତଥୈୱ ସିଦ୍ଧା ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 பின்பு பரலோகத்திலிருந்து நான் கேட்ட அந்தக் குரல், இன்னொருமுறை என்னுடனே பேசியது: “போ, கடலின்மேலும், தரையின்மேலும் நின்றுகொண்டிருக்கின்ற, அந்த இறைத்தூதனுடைய கையில் திறக்கப்பட்டு இருக்கின்ற அந்தப் புத்தகச்சுருளை எடுத்துக்கொள்” என்றது.
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଯସ୍ୟ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ସ ପୁନ ର୍ମାଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋ ଦୂତସ୍ୟ କରାତ୍ ତଂ ୱିସ୍ତୀର୍ଣଂ କ୍ଷୁଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଗୃହାଣ,
9 எனவே, நான் அந்த இறைத்தூதனிடம் போய், அந்தச் சிறிய புத்தகச்சுருளை எனக்குத் தரும்படி, அவனிடம் கேட்டேன். அவன் என்னிடம், “நீ இதை எடுத்து சாப்பிடு. இது உன் வயிற்றில் கசப்பை ஏற்படுத்தும். ஆனால் உன் வாய்க்கு, இது தேனைப்போல் இனிமையாயிருக்கும்” என்றான்.
ତେନ ମଯା ଦୂତସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥିତଂ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଽସୌ ଦୀଯତାଂ| ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗିଲ, ତୱୋଦରେ ସ ତିକ୍ତରସୋ ଭୱିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ମୁଖେ ମଧୁୱତ୍ ସ୍ୱାଦୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
10 நான் அந்தத் தூதனுடைய கையிலிருந்து அந்தச் சிறிய புத்தகச்சுருளை எடுத்து, அதைச் சாப்பிட்டேன். அது என் வாய்க்கு, தேனைப்போல் இனிமையான சுவையைக் கொடுத்தது. ஆனால் அதை நான் சாப்பிட்டு முடித்தபோதோ, அது என்னுடைய வயிற்றில் புளிப்பை ஏற்படுத்தியது.
ତେନ ମଯା ଦୂତସ୍ୟ କରାଦ୍ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଗୃହୀତୋ ଗିଲିତଶ୍ଚ| ସ ତୁ ମମ ମୁଖେ ମଧୁୱତ୍ ସ୍ୱାଦୁରାସୀତ୍ କିନ୍ତ୍ୱଦନାତ୍ ପରଂ ମମୋଦରସ୍ତିକ୍ତତାଂ ଗତଃ|
11 அப்பொழுது, “நீ பல மக்களைக் குறித்தும், பல நாட்டினரைக் குறித்தும், மொழியினரைக் குறித்தும், அரசர்களைக் குறித்தும் மீண்டும் இறைவாக்கு உரைக்கவேண்டும்” என்று எனக்குச் சொல்லப்பட்டது.
ତତଃ ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ବହୂନ୍ ଜାତିୱଂଶଭାଷାୱଦିରାଜାନ୍ ଅଧି ତ୍ୱଯା ପୁନ ର୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ|