சங்கீதம் 30

1 ஆலய பிரதிஷ்டையின் பாட்டாகிய தாவீதின் சங்கீதம். யெகோவாவே, உம்மை நான் புகழ்ந்து உயர்த்துவேன், ஏனெனில், ஆழங்களிலிருந்து நீர் என்னை வெளியே தூக்கியெடுத்தீர்; என் பகைவர் என்னைப் பழித்து மகிழ நீர் இடமளிக்கவில்லை.

Ko e Saame mo e Hiva ʻi he hūfia ʻae fale ʻo Tevita. Te u fakafetaʻi kiate koe, ʻE Sihova; he kuo ke hiki hake au, pea naʻe ʻikai te ke tuku ke fiefia ʻa hoku ngaahi fili kiate au.

2 என் இறைவனாகிய யெகோவாவே, உதவிவேண்டி உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; நீர் என்னை சுகமாக்கினீர்.

‌ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, naʻaku tangi kiate koe, pea kuo ke fakamoʻui au.

3 யெகோவாவே, நீர் என்னைப் பாதாளத்திலிருந்து மேலே கொண்டுவந்தீர்; குழிக்குள் போய்விடாமல் என்னைத் தப்புவித்தீர். (Sheol h7585)

‌ʻE Sihova, kuo ke ʻohake hoku laumālie mei hētesi: kuo ke fakatolonga ʻeku moʻui, ke ʻoua naʻaku ʻalu hifo ki he luo. (Sheol h7585)

4 யெகோவாவினுடைய பரிசுத்தவான்களே, நீங்கள் அவருக்குத் துதி பாடுங்கள்; அவருடைய பரிசுத்தத்தை நினைத்து நன்றி கூறுங்கள்.

Hiva kia Sihova, ʻakimoutolu ko ʻene kakai māʻoniʻoni, pea ʻatu ʻae fakafetaʻi ʻi he manatu ki heʻene māʻoniʻoni.

5 அவருடைய கோபம் ஒரு விநாடி மட்டுமே, ஆனால் அவருடைய தயவோ வாழ்நாள் முழுவதும் நிலைத்திருக்கும்; இரவிலே அழுகை இருந்தாலும், காலையிலோ மகிழ்ச்சி வரும்.

He ʻoku hangē ko e kemo ʻoe mata hono houhau; ʻoku ai ʻae moʻui ʻi heʻene ʻofa: kapau ʻe ai ha tangi ʻi he pō, ʻe hoko ʻae fiefia ʻi he pongipongi.

6 நான் பாதுகாப்பாய் இருக்கிறேன் என எண்ணியபோது, “நான் ஒருபோதும் அசைக்கப்படமாட்டேன்” என்று சொன்னேன்.

Pea ʻi heʻeku monūʻia naʻaku pehē, “ʻE ʻikai te u ngaueue ʻo lauikuonga.”

7 யெகோவாவே, நீர் எனக்குத் தயை காண்பித்தபோது, என்னுடைய மலையை உறுதியாய் நிற்கப்பண்ணினீர்; ஆனால் நீர் உமது முகத்தை மறைத்துக்கொண்ட போது, நான் மனம்சோர்ந்து போனேன்.

‌ʻE Sihova, kuo ke fokotuʻumaʻu ʻi hoʻo ʻofa ʻae mālohi ki hoku moʻunga: naʻa ke fufū ho fofonga, pea ne u mamahi ai.

8 யெகோவாவே, நான் உம்மையே நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; யெகோவாவிடம் நான் இரக்கத்திற்காகக் கதறினேன்.

Naʻaku tangi kiate koe, ʻE Sihova; pea ne u fai ʻeku kole tāumaʻu kia Sihova.

9 “நான் அழிந்து குழிக்குள் போவதால் என்ன பயன்? தூசி உம்மைத் துதிக்குமோ? அது உமது உண்மையை பிரசித்தப்படுத்துமோ?

“Ko e hā hono ʻaonga ʻo hoku toto, ʻo kau ka ʻalu hifo ki he luo? ʻE fakafetaʻi ʻae efu kiate koe? ʻe fakahā ʻe ia hoʻo moʻoni?

10 யெகோவாவே, எனக்குச் செவிகொடும்; என்மேல் இரக்கமாயிரும். யெகோவாவே, எனக்கு உதவியாயிரும்.”

Fanongo mai, ʻE Sihova, pea ke ʻaloʻofa mai kiate au: ʻE Sihova, ke ke hoko ko e tokoni kiate au.”

11 என் கதறலை ஆனந்தக் களிப்பாய் மாற்றினீர்; நீர் என்னுடைய துக்கவுடையைக் களைந்துவிட்டு, மகிழ்ச்சியினால் என்னை உடுத்துவித்தீர்.

Kuo ke liliu kiate au ʻeku tangi ko e meʻe hopohopo: kuo ke vete hoku tauangaʻa, pea fakavala ʻaki au ʻae fiefia;

12 ஆதலால் என் இருதயம் மவுனமாயிராமல், உமது துதியைப் பாடிக்கொண்டே இருக்கும்; என் இறைவனாகிய யெகோவாவே, என்றென்றைக்கும் நான் உம்மைத் துதிப்பேன்.

Koeʻuhi ke hiva ʻaki ʻe hoku ʻelelo ʻae fakafetaʻi kiate koe, pea ʻoua naʻa longo pē. ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, te u ʻatu ʻae fakafetaʻi kiate koe ʻo taʻengata.