< சங்கீதம் 29 >

1 தாவீதின் சங்கீதம். பரலோகவாசிகளே, யெகோவாவை கனம்பண்ணுங்கள்; அவருடைய மகிமைக்காகவும் வல்லமைக்காகவும் யெகோவாவை கனம்பண்ணுங்கள்.
Фиий луй Думнезеу, даць Домнулуй, даць Домнулуй славэ ши чинсте!
2 யெகோவாவினுடைய பெயருக்குரிய மகிமைக்காக கனம்பண்ணுங்கள்; பரிசுத்த அலங்காரத்துடன் யெகோவாவை வழிபடுங்கள்.
Даць Домнулуй слава кувенитэ Нумелуй Луй! Ынкинаци-вэ ынаинтя Домнулуй ымбрэкаць ку подоабе сфинте!
3 யெகோவாவினுடைய குரல் வெள்ளத்தின்மேல் ஒலிக்கிறது; மகிமையின் இறைவன் முழங்குகிறார்; பெருவெள்ளத்தின்மேல் யெகோவா முழங்குகிறார்.
Гласул Домнулуй рэсунэ пе апе, Думнезеул славей фаче сэ бубуе тунетул: Домнул есте пе апе марь.
4 யெகோவாவினுடைய குரல் வல்லமையுள்ளது; யெகோவாவினுடைய குரல் மாட்சிமை பொருந்தியது.
Гласул Домнулуй есте путерник, гласул Домнулуй есте мэрец.
5 யெகோவாவினுடைய குரல் கேதுரு மரங்களை உடைக்கிறது; யெகோவா லெபனோனின் கேதுரு மரங்களைத் துண்டுகளாக உடைக்கிறார்.
Гласул Домнулуй сфэрымэ чедрий; Домнул сфэрымэ чедрий Либанулуй,
6 அவர் லெபனோனை ஒரு கன்றுக்குட்டியைப் போலவும், சிரியோன் மலையை ஒரு இளம் காட்டெருதைப் போலவும் துள்ளப்பண்ணுகிறார்.
ый фаче сэ сарэ ка ниште вицей, ши Либанул ши Сирионул сар ка ниште пуй де биволь.
7 யெகோவாவினுடைய குரல் மின்னல் கீற்றுகளுடன் பளிச்சிடுகிறது.
Гласул Домнулуй фаче сэ цышняскэ флэкэрь де фок,
8 யெகோவாவினுடைய குரல் பாலைவனத்தை நடுங்கச் செய்கிறது; காதேஷின் பாலைவனத்தை யெகோவா அதிரப்பண்ணுகிறார்.
гласул Домнулуй фаче сэ се кутремуре пустиул; Домнул фаче сэ тремуре пустиул Кадес.
9 யெகோவாவினுடைய குரல் கர்வாலி மரங்களை முறிக்கிறது. காடுகளை அழித்து வெளியாக்குகிறது; அவருடைய ஆலயத்திலோ அனைவரும், “மகிமை!” என அறிவிக்கிறார்கள்.
Гласул Домнулуй фаче пе чербоайче сэ наскэ; Ел деспоае пэдуриле; ын локашул Луй тотул стригэ: „Славэ!”
10 யெகோவா வெள்ளத்தின்மேல் சிங்காசனத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார்; யெகோவா என்றென்றும் அரசனாக சிங்காசனத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார்.
Домнул стэтя пе скаунул Луй де домние кынд ера потопул ши Домнул ымпэрэцеште ын вечь пе скаунул Луй де домние.
11 யெகோவா தமது மக்களுக்குப் பெலன் கொடுக்கிறார்; யெகோவா தமது மக்களை சமாதானத்தால் ஆசீர்வதிக்கிறார்.
Домнул дэ тэрие попорулуй Сэу, Домнул бинекувынтязэ пе попорул Сэу ку паче.

< சங்கீதம் 29 >