< சங்கீதம் 136 >

1 யெகோவாவுக்கு நன்றி செலுத்துங்கள், அவர் நல்லவர்,
(Der Chor der Priester: ) / — (Der Chor der Gemeinde: ) / Dankt Jahwe, denn er ist gütig. / — Denn ewig währet seine Huld!
2 தெய்வங்களின் இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்,
Dankt dem Gott der Götter. / — Denn ewig währet seine Huld!
3 கர்த்தாதி யெகோவாவுக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்,
Dankt dem Herrn der Herren. / — Denn ewig währet seine Huld!
4 அவர் மட்டுமே பெரிய அதிசயங்களைச் செய்கிறவர்;
(Dankt) dem, der allein große Wunder tut. / — Denn ewig währet seine Huld!
5 அவர் தமது அறிவாற்றலினால் வானங்களைப் படைத்தார்;
(Dankt) dem, der die Himmel mit Weisheit erschaffen. / — Denn ewig währet seine Huld!
6 அவர் நீர்நிலைகளுக்கு மேலாகப் பூமியைப் பரப்பினார்;
(Dankt) dem, der die Erde über die Wasser ausgebreitet. / — Denn ewig währet seine Huld!
7 அவர் பெரிய வெளிச்சங்களை உண்டாக்கினார்;
(Dankt) dem, der große Lichter erschaffen: / — Denn ewig währet seine Huld!
8 அவர் பகலை ஆளச் சூரியனைப் படைத்தார்;
Die Sonne, um den Tag zu beherrschen, / — Denn ewig währet seine Huld!
9 இரவை ஆளச் சந்திரனையும் நட்சத்திரங்களையும் படைத்தார்;
Den Mond und die Sterne, um die Nacht zu beherrschen. / — Denn ewig währet seine Huld!
10 அவர் எகிப்தியருடைய தலைப்பிள்ளைகளை வீழ்த்தினார்;
(Dankt) dem, der die Ägypter schlug an ihren Erstgebornen / — Denn ewig währet seine Huld!
11 அவர்கள் மத்தியிலிருந்து இஸ்ரயேலரை வெளியே கொண்டுவந்தார்;
Und Israel aus dem Lande führte / — Denn ewig währet seine Huld!
12 அவர் வல்லமையுள்ள கரத்தினாலும் நீட்டிய புயத்தினாலும் அதைச் செய்தார்;
Mit starker Hand und ausgerecktem Arm. / — Denn ewig währet seine Huld!
13 செங்கடலை இரண்டாகப் பிரித்தவருக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்;
(Dankt) dem, der das Schilfmeer in zwei Teile spaltete / — Denn ewig währet seine Huld!
14 அவர் அதின் நடுவில் இஸ்ரயேலரைக் கொண்டுவந்தார்;
Und Israel hindurchziehen ließ, / — Denn ewig währet seine Huld!
15 ஆனால் பார்வோனையும் அவனுடைய படையையும் செங்கடலில் புரட்டித்தள்ளினார்;
Doch Pharao und sein Heer ins Schilfmeer trieb. / — Denn ewig währet seine Huld!
16 தம்முடைய மக்களை பாலைவனத்தில் வழிநடத்தினவருக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்;
(Dankt) dem, der sein Volk in der Wüste führte. / — Denn ewig währet seine Huld!
17 அவர் பெரிய அரசர்களை வீழ்த்தியவருக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்;
(Dankt) dem, der mächtige Könige schlug / — Denn ewig währet seine Huld!
18 அவர் வலிமைமிக்க அரசர்களை வீழ்த்தினார்;
Und stolze Könige tötete: / — Denn ewig währet seine Huld!
19 அவர் எமோரியரின் அரசனாகிய சீகோனை வீழ்த்தினார்;
Sihon, der Amoriter König, / — Denn ewig währet seine Huld!
20 அவர் பாசானின் அரசனாகிய ஓகை வீழ்த்தினார்;
Und Og, den König von Basan, / — Denn ewig währet seine Huld!
21 அவர் அவர்களுடைய நாட்டை உரிமைச்சொத்தாகக் கொடுத்தார்;
Und ihr Land zum Erbe gab, / — Denn ewig währet seine Huld!
22 தமது அடியவனாகிய இஸ்ரயேலுக்கு அதை உரிமைச்சொத்தாகக் கொடுத்தார்;
Zum Erbe Israel, seinem Knecht. / — Denn ewig währet seine Huld!
23 அவர் நம்முடைய தாழ்ந்த நிலையில் நம்மை நினைத்தார்;
(Dankt dem), der in unsrer Niedrigkeit an uns gedachte / — Denn ewig währet seine Huld!
24 நம்முடைய பகைவரிடமிருந்து நம்மை விடுவித்தார்;
Und uns von unsern Drängern befreite; / — Denn ewig währet seine Huld!
25 அவர் ஒவ்வொரு உயிரினத்திற்கும் உணவு கொடுக்கிறார்;
Der allen Lebewesen Speise gibt. / — Denn ewig währet seine Huld!
26 பரலோகத்தின் இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்துங்கள்;
Dankt dem Gott des Himmels. / — Denn ewig währet seine Huld!

< சங்கீதம் 136 >