< சங்கீதம் 133 >
1 சீயோன் மலை ஏறும்போது பாடும் தாவீதின் பாடல். இறைவனின் மக்கள் ஒற்றுமையுடன் ஒருமித்து வாழ்வது எவ்வளவு நல்லதும், எவ்வளவு மகிழ்ச்சிக்குரியதுமாய் இருக்கிறது!
Hagi koganamo'zama mago zamarimpa hu'za magopima mani avu'ava zamo'a knare zantfa hu'ne.
2 அது தலையில் ஊற்றப்பட்டு தாடியில் வடிகின்ற விலையேறப்பெற்ற எண்ணெய்போல் இருக்கிறது; ஆரோனின் தாடியில் வடிந்து, அவனுடைய அங்கிகளின் கழுத்துப்பட்டியில் இறங்கும் எண்ணெய்போல் இருக்கிறது.
Mago arimpama huno mani avu'ava zamo'a, Aroni asenire masave tagino frentegeno agemazampa azokatega uramino za'za kukena'amofo ananke kante uramiankna nehie.
3 எர்மோன் மலையின் பனி சீயோனின் மலைகள்மேல் இறங்குவதைப்போல் அது இருக்கிறது; ஏனெனில் அங்கே யெகோவா தமது ஆசீர்வாதத்தை வழங்குகிறார்; வாழ்வையும் என்றென்றைக்கும் வழங்குகிறார்.
Mago arimpa huno mani avu'ava zamo'a, Hemoni agonaregati ata ko'mo, eno Saionima me'nea agonaraminte eme runteaza hu'ne. E'ina kumate Ra Anumzamo'a asomura hunezmante'nige'za, mani vava hugahaze.