சங்கீதம் 124

1 சீயோன் மலை ஏறும்போது பாடும் தாவீதின் பாடல். யெகோவா நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால், இதை இஸ்ரயேலர் சொல்லட்டும்:

Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

2 மனிதர் நம்மை தாக்கும்போது யெகோவா தாமே நமது பக்கத்தில் இல்லாவிட்டால்,

hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

3 அவர்கள் கோபம் நமக்கு எதிராகப் பற்றியெரிந்தபோது, அவர்கள் நம்மை உயிருடன் விழுங்கியிருப்பார்களே;

so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

4 வெள்ளம் நம்மை மூழ்கடித்திருக்குமே, நீரோட்டம் நம்மீது புரண்டு ஓடியிருக்குமே,

so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

5 பொங்கி வந்த வெள்ளம் நம்மீது பாய்ந்தோடியிருக்குமே.

so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

6 அவர்கள் நம்மை பற்களால் கிழித்துப்போட இடமளிக்காத யெகோவாவுக்குத் துதி உண்டாகட்டும்.

Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

7 வேடனுடைய கண்ணியிலிருந்து தப்பின பறவையைப்போல் நாம் தப்பிப் பிழைத்தோம்; கண்ணி அறுந்தது, நாம் தப்பினோம்.

Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

8 வானத்தையும் பூமியையும் படைத்தவரான யெகோவாவினுடைய பெயரிலே நமக்கு உதவி உண்டு.

Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.